Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εξωτερική διχοτόμος τριγώνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Εξωτερική διχοτόμος)
Η εξωτερική διχοτόμος της κορυφής .

Ένα τρίγωνο έχει τρεις εξωτερικές διχοτόμους μία για κάθε κορυφή. Το διπλανό σχήμα δείχνει την εξωτερική διχοτόμο που αντιστοιχεί στην κορυφή . Οι εξωτερικές διχοτόμοι συνήθως συμβολίζονται με ή αντίστοιχα. Η εξωτερική διχοτόμος είναι κάθετη στην εσωτερική διχοτόμο .[1]:52[2]:79-89[3][4][5]:265-266

Θεώρημα εξωτερικής διχοτόμου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το θεώρημα εξωτερικής διχοτόμου λέει ότι σε ένα τρίγωνο η εξωτερική διχοτόμος ενός τριγώνου με ικανοποιεί[4]: 95-96 

Παράκεντρα τριγώνου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παράκεντρο του τριγώνου .

Σε ένα τρίγωνο οι εξωτερικές διχοτόμοι και η εσωτερική διχοτόμος διέρχονται από το ίδιο σημείο. Το σημείο αυτό είναι κέντρο κύκλου που εφάπτεται εξωτερικά στις τρεις πλευρές του τριγώνου.[2]: 80-81  Ονομάζεται το παράκεντρο του τριγώνου και ο κύκλος λέγεται παρεγγεγραμμένος. Αντίστοιχα, ορίζονται και τα παράκεντρα και .

Από το θεώρημα Στιούαρτ προκύπτει ότι τα μήκη των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις:[3]: 40 [4]: 125-126 

, και .

Άλλες τριγωνομετρικές μορφές για το μήκος των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις[5]: 266-267 [3]: 70 

, και .

και επίσης

, και .
  1. Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Θεωρητική Γεωμετρία. Αθήνα: Πέτρου Γ. Τόγκα. 
  2. 2,0 2,1 Ταβανλής, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία. Αθήνα: Ι. Χιωτελη. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Πανάκης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ'-Ε'-ΣΤ' Γυμνασίου Τόμος Δεύτερος. Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Κανέλλος, Σπ. Γ. (1975). Ευκλείδειος Γεωμετρία. Αθήνα 1975: Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. 
  5. 5,0 5,1 Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Ευθύγραμμος τριγωνομετρία. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Πέτρου Γ. Τόγκα.