Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η εξωτερική διχοτόμος
A
Δ
′
{\displaystyle \mathrm {A\Delta '} }
της κορυφής
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
.
Ένα τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
έχει τρεις εξωτερικές διχοτόμους μία για κάθε κορυφή. Το διπλανό σχήμα δείχνει την εξωτερική διχοτόμο που αντιστοιχεί στην κορυφή
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
. Οι εξωτερικές διχοτόμοι συνήθως συμβολίζονται με
δ
A
′
,
δ
B
′
,
δ
Γ
′
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}',\delta _{\rm {B}}',\delta _{\rm {\Gamma }}'}
ή
δ
α
′
,
δ
β
′
,
δ
γ
′
{\displaystyle \delta _{\alpha }',\delta _{\beta }',\delta _{\gamma }'}
αντίστοιχα. Η εξωτερική διχοτόμος
δ
A
′
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}'}
είναι κάθετη στην εσωτερική διχοτόμο
δ
A
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}}
.[ 1] :52 [ 2] :79-89 [ 3] [ 4] [ 5] :265-266
Το θεώρημα εξωτερικής διχοτόμου λέει ότι σε ένα τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
η εξωτερική διχοτόμος
A
Δ
′
{\displaystyle \mathrm {A\Delta '} }
ενός τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
με
A
B
<
A
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB} <\mathrm {A\Gamma } }
ικανοποιεί[ 4] : 95-96
B
Δ
′
Γ
Δ
′
=
A
B
A
Γ
.
{\displaystyle {\frac {\mathrm {B\Delta '} }{\mathrm {\Gamma \Delta '} }}={\frac {\mathrm {AB} }{\mathrm {A\Gamma } }}.}
Το παράκεντρο
J
Γ
{\displaystyle \mathrm {J} _{\Gamma }}
του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
.
Σε ένα τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
οι εξωτερικές διχοτόμοι
δ
A
′
,
δ
B
′
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}',\delta _{\rm {B}}'}
και η εσωτερική διχοτόμος
δ
Γ
{\displaystyle \delta _{\rm {\Gamma }}}
διέρχονται από το ίδιο σημείο. Το σημείο αυτό είναι κέντρο κύκλου που εφάπτεται εξωτερικά στις τρεις πλευρές του τριγώνου.[ 2] : 80-81 Ονομάζεται το παράκεντρο
J
Γ
{\displaystyle \mathrm {J} _{\mathrm {\Gamma } }}
του τριγώνου και ο κύκλος λέγεται παρεγγεγραμμένος . Αντίστοιχα, ορίζονται και τα παράκεντρα
J
B
{\displaystyle {\rm {J_{B}}}}
και
J
Γ
{\displaystyle {\rm {J_{\Gamma }}}}
.
Από το θεώρημα Στιούαρτ προκύπτει ότι τα μήκη των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις:[ 3] : 40 [ 4] : 125-126
(
δ
A
′
)
2
=
β
γ
⋅
(
α
2
(
β
−
γ
)
2
−
1
)
{\displaystyle (\delta _{\rm {A}}')^{2}=\beta \gamma \cdot \left({\frac {\alpha ^{2}}{(\beta -\gamma )^{2}}}-1\right)}
,
(
δ
B
′
)
2
=
γ
α
⋅
(
β
2
(
γ
−
α
)
2
−
1
)
{\displaystyle \quad (\delta _{\rm {B}}')^{2}=\gamma \alpha \cdot \left({\frac {\beta ^{2}}{(\gamma -\alpha )^{2}}}-1\right)\quad }
και
(
δ
Γ
′
)
2
=
α
β
⋅
(
γ
2
(
α
−
β
)
2
−
1
)
{\displaystyle (\delta _{\rm {\Gamma }}')^{2}=\alpha \beta \cdot \left({\frac {\gamma ^{2}}{(\alpha -\beta )^{2}}}-1\right)}
.
Άλλες τριγωνομετρικές μορφές για το μήκος των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις[ 5] : 266-267 [ 3] : 70
δ
A
′
=
2
β
γ
|
β
−
γ
|
⋅
sin
A
^
2
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}'={\frac {2\beta \gamma }{|\beta -\gamma |}}\cdot \sin {\frac {\hat {\rm {A}}}{2}}}
,
δ
B
′
=
2
γ
α
|
γ
−
α
|
⋅
sin
B
^
2
{\displaystyle \quad \delta _{\rm {B}}'={\frac {2\gamma \alpha }{|\gamma -\alpha |}}\cdot \sin {\frac {\hat {\rm {B}}}{2}}\quad }
και
δ
Γ
′
=
2
α
β
|
α
−
β
|
⋅
sin
Γ
^
2
{\displaystyle \quad \delta _{\rm {\Gamma }}'={\frac {2\alpha \beta }{|\alpha -\beta |}}\cdot \sin {\frac {\hat {\rm {\Gamma }}}{2}}}
.
και επίσης
δ
A
′
=
α
⋅
sin
B
^
⋅
sin
Γ
^
sin
A
^
⋅
sin
B
^
−
Γ
^
2
{\displaystyle \delta _{\rm {A}}'={\frac {\alpha \cdot \sin {\hat {\rm {B}}}\cdot \sin {\hat {\rm {\Gamma }}}}{\sin {\hat {\rm {A}}}\cdot \sin {\frac {{\hat {\rm {B}}}-{\hat {\rm {\Gamma }}}}{2}}}}}
,
δ
B
′
=
β
⋅
sin
Γ
^
⋅
sin
A
^
sin
B
^
⋅
sin
Γ
^
−
A
^
2
{\displaystyle \quad \delta _{\rm {B}}'={\frac {\beta \cdot \sin {\hat {\rm {\Gamma }}}\cdot \sin {\hat {\rm {A}}}}{\sin {\hat {\rm {B}}}\cdot \sin {\frac {{\hat {\rm {\Gamma }}}-{\hat {\rm {A}}}}{2}}}}\quad }
και
δ
Γ
′
=
γ
⋅
sin
A
^
⋅
sin
B
^
sin
Γ
^
⋅
sin
A
^
−
B
^
2
{\displaystyle \quad \delta _{\rm {\Gamma }}'={\frac {\gamma \cdot \sin {\hat {\rm {A}}}\cdot \sin {\hat {\rm {B}}}}{\sin {\hat {\rm {\Gamma }}}\cdot \sin {\frac {{\hat {\rm {A}}}-{\hat {\rm {B}}}}{2}}}}}
.
↑ Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Θεωρητική Γεωμετρία . Αθήνα: Πέτρου Γ. Τόγκα.
↑ 2,0 2,1 Ταβανλής, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία . Αθήνα: Ι. Χιωτελη.
↑ 3,0 3,1 3,2 Πανάκης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ'-Ε'-ΣΤ' Γυμνασίου Τόμος Δεύτερος . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
↑ 4,0 4,1 4,2 Κανέλλος, Σπ. Γ. (1975). Ευκλείδειος Γεωμετρία . Αθήνα 1975: Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.
↑ 5,0 5,1 Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Ευθύγραμμος τριγωνομετρία . Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Πέτρου Γ. Τόγκα.
Βασικές έννοιες Είδη τριγώνου
Βάσει μεγαλύτερης γωνίας Βάσει πλευρών Άλλα
Σημεία τριγώνου
Ευθείες τριγώνου
Κύκλοι τριγώνου
Μετρικές σχέσεις
Αναλογίες Εμβαδόν Μήκη σεβιανών Τριγωνομετρικές σχέσεις Άλλες
Σχετικά θεωρήματα Παράγωγα τρίγωνα