HMS Lowestoft (1913)

Ανήκε στην υποκλάση πλοίων Birmingham, που ήταν μεγαλύτερα και βελτιωμένα σε αρκετά σημεία συγκριτικά με της προηγούμενης υποκλάσης Chatham.^[1] Το ολικό μήκος του ήταν 139,3 m, το πλάτος 15,2 m και το βύθισμα 4,9 m. Το εκτόπισμα ήταν 5.530 t με κανονικό φορτίο^[2] και 6.140 t με πλήρες. Δώδεκα καυστήρες Yarrow τροφοδοτούσαν τους ατμοστροβίλους Parsons, με το όλο σύστημα να μπο��εί να αποδώσει έως και 25.000 shp, χάρη στους οποίους το καταδρομικό έφτανε σε μέγιστη ταχύτητα 25,5 kn. Οι καυστήρες χρησιμοποιούσαν πετρέλαιο ή κάρβουνο και με τη μέγιστη ποσότητα καυσίμων το σκάφος είχε ακτίνα δράσης 4.140 ναυτικών μιλίων (με ταχύτητα πλεύσης 10 kn).^[2]

Η κυριότερη βελτίωση της υποκλάσης Birmingham συγκριτικά με την Chatham έγκειται στην χρήση των ελαφρύτερων και ευκολότερων στην χρήση πυροβόλων BL 6 Mk XII των 152 mm. Επειδή τα όπλα αυτά ήταν ελαφρύτερα, κατέστη εφικτή η εγκατάσταση ενός ακόμα πυροβόλου μπροστά από την υπερκτασκευή,^[3] φέρνοντας τον συνολικό αριθμό στα εννέα. Όλα τους προστατεύονταν από ασπίδια.^[1] Επιπλέον υπήρχαν τέσσερα όπλα των 47 mm καθώς και δύο τορπιλοσωλήνες των 533 mm.^[4]

Η κατασκευή του Lowestoft ξ��κίνησε στις 27 Ιουλίου 1912 στο ναυπηγείο του Chatham (Chatham Royal Dockyard) και η καθέλκυση του έλαβε χώρα στις 28 Απριλίου 1914. Στην συνέχεια εντάχθηκε στην δύναμη της 1ης Μοίρας Ελαφρών Καταδρομικών του Κύριου Στόλου (Grand Fleet) και τον Αύγουστο του 1914, ενώ είχε πλέον ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, βύθισε ένα γερμανικό εμπορικό πλοίο. Στις 28 Αυγούστου του ίδιου έτους συμμετείχε στη Ναυμαχία της Ελιγολάνδης και στις 24 Ιανουαρίου 1915 στη Ναυμαχία του Ντόγκερ Μπανκ Τον Φεβρουάριο μεταφέρθηκε στην 2η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών και το 1916 στην 8η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών, που επιχειρούσε στην Μεσόγειο. Επιβίωσε του πολέμου^[1] και πωλήθηκε τελικά για σκραπ τον Ιανουάριο του 1931.^[5]

• Brown, David K. (2010). The Grand Fleet: Warship Design and Development 1906–1922. Barnsley, UK: Seaforth Publishing. ISBN 978-1-84832-085-7. 
• Colledge, J. J.· Warlow, Ben (2006) [1969]. Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. έκδοση). London: Chatham Publishing. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475. 
• Corbett, Julian. Naval Operations to the Battle of the Falklands. History of the Great War: Based on Official Documents. I (2nd, reprint of the 1938 έκδοση). London and Nashville, Tennessee: Imperial War Museum and Battery Press. ISBN 0-89839-256-X. 
• Corbett, Julian (1997). Naval Operations. History of the Great War: Based on Official Documents. II (reprint of the 1929 second έκδοση). London and Nashille, Tennessee: Imperial War Museum in association with the Battery Press. ISBN 1-870423-74-7. 
• Friedman, Norman (2010). British Cruisers: Two World Wars and After. Barnsley, South Yorkshire, UK: Seaforth. ISBN 978-1-59114-078-8. 
• Friedman, Norman (2011). Naval Weapons of World War One. Barnsley, South Yorkshire, UK: Seaforth. ISBN 978-1-84832-100-7. 
• Gardiner, Robert & Gray, Randal, επιμ. (1984). Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-85177-245-5. 
• Lyon, David (1977). «The First Town Class 1908–31: Part 1». Warship (London: Conway Maritime Press) 1 (1): pp. 48–58. ISBN 0-85177-132-7. 
• Lyon, David (1977). «The First Town Class 1908–31: Part 2». Warship (London: Conway Maritime Press) 1 (2): 54–61. ISBN 0-85177-132-7. 
• Lyon, David (1977). «The First Town Class 1908–31: Part 3». Warship (London: Conway Maritime Press) 1 (3): 46–51. ISBN 0-85177-132-7. 
• Newbolt, Henry (1996). Naval Operations. History of the Great War Based on Official Documents. V (reprint of the 1931 έκδοση). Nashville, Tennessee: Battery Press. ISBN 0-89839-255-1. 

•   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα HMS Lowestoft (ship, 1913) στο Wikimedia Commons