Ψηφιδωτό της Σχολής του Πλάτωνα

Το ψηφιδωτό περιέχει επτά ηλικιωμένους γενειοφόρους άνδρες που ίστανται ή κάθονται γύρω από μια εξέδρα, ενώ συνομιλούν ή κάνουν διάλογο μεταξύ τους. Η γύρω περιοχή χαρακτηρίζεται από δύο κίονες με επιστύλιο, έναν κορμό δέντρου και ένα ηλιακό ρολόι που είναι τοποθετημένο επάνω σε κίονα. Στο βάθος δεξιά διακρίνουμε την κορυφή ενός λόφου ή βράχου, περιτοιχισμένου. Ο άνδρας στη μέση της σκηνής κρατάει στο χέρι του ένα ραβδάκι και δείχνει με αυτό προς την υδρόγειο σφαίρα που είναι τοποθετημένη στο έδαφος μέσα σε ένα πλαίσιο.

Το ψηφιδωτό ερμηνεύεται ως η σχολή του Πλάτωνα. Ο Sogliano θέλει τον εικονιζόμενο βράχο για την Ακρόπολη και τοποθετεί την σκηνή στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, κεντρικό πρόσωπο είναι ο Πλάτωνας, ενώ διδάσκει. Μια παρόμοια σκηνή είναι γνωστή και από άλλο μωσαϊκό που βρίσκεται στην Villa Albani. Με την ερμηνεία αυτή συμφώνησαν αρχικά και άλλοι, οι E. Petersen και Diels, ενώ διαφώνησαν οι Chiappelli και Stein, οι οποίοι ερμήνευσαν τα πρόσωπα ως εξής (από αριστερά προς δεξιά): Ζήνων, Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Επίκουρος, Πλάτων, Σωκράτης και Θεόφραστος. Σύμφωνα με μια τρίτη εκδοχή πρόκειται για την τον Διονύσιο των Συρακουσών που επισκέπτεται τον Πλάτωνα στην Αθήνα.

Ο καλλιτεχνικός χαρακτήρας του ψηφιδωτού τοποθετείται στην ελληνιστική εποχή, και συγκεκριμένα το πρότυπο του μωσαϊκού ανάγεται στον 3ο αιώνα π.Χ.

• Υδρόγειος σφαίρα του Στράβωνα

• Γιόχαν Γιάκομπ Μπερνούλι (1831-1913) (1901). Griechische Ikonographie mit Ausschluss Alexanders und der Diadochen, Zweiter Teil. Μόναχο: Verlagsanstalt F. Bruckmann A.G. σελίδες 34-38. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2012. 

• (Αγγλικά) Παρουσίαση του ψηφιδωτού από το Μουσείο^{[νεκρός σύνδεσμος]}