Χερσόνησος της Σπιναλόγκας

Συντεταγμένες: 35°16′18″N 25°44′48″E / 35.27167°N 25.74667°E / 35.27167; 25.74667

Η χερσόνησος της Σπιναλόγκας[1] ή της Κολοκύθας[2] βρίσκεται στον κόλπο του Μεραμπέλου στα βορειοανατολικά της Κρήτης. Στο πιο στενό σημείο της χερσονήσου, βρίσκεται ο ισθμός του Πόρου ή Ελούντας, που ενώνει τη χερσόνησο με τον παραθεριστικό οικισμό Ελούντα και την υπόλοιπη Κρήτη, ενώ συνέχεια της χερσονήσου, αποτελεί η νήσος Σπιναλόγκα ή Καλυδών. Έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός Χώρος αλλά και Τοπίο Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους.[3]

Χερσόνησος Σπιναλόγκας
Γεωγραφία
Θαλάσσια τοποθεσίαΚρητικό Πέλαγος
Χερσαία τοποθεσίαΚρήτη
Διοικητικά
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΛασιθίου
ΔήμοςΑγίου Νικολάου
Άποψη της χερσονήσου της Σπιναλόγκας από την θέση της ομώνυμης νήσου.

Έχει μέγιστο μήκος 5,2 χιλιόμετρα και μέγιστο πλάτος 2,2 χιλιόμετρα, ενώ χωρίζει τον κόλπο της Ελούντας από τον Κόλπο του Μεραμπέλλου. Η ακτογραμμή χωρίζεται από μικρότερους όρμους και κολπίσκους. Εκτός της νήσου της Σπιναλόγκας, βρίσκεται νοτιοανατολικά η νησίδα Κολοκύθας ή Βρυονήσι.

Στη Μινωική περίοδο, στη θέση της Ελούντας βρίσκονταν η αρχαία πόλη Ολούς.[3] Κατά την διάρκεια της Κρητικής Πολιτείας και λίγα χρόνια πριν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, γαλλικά σώματα κατασκεύασαν κανάλι και τοξωτή πέτρινη γέφυρα την περίοδο 1897-1898 στην θέση του ισθμού.[4] Στην διάρκεια της Κατοχής η περιοχή ήταν η μεγαλύτερη ναυτική βάση των Γερμανών.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 55. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 98. 
  2. «// Χερσόνησος Σπιναλόγκας». Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2024. 
  3. 3,0 3,1 «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Νήσος και χερσόνησος Σπιναλόγκα». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2024. 
  4. Μαρία Αρακαδάκη (1996). Το φρούριο της Σπιναλόγκας (1571–1715). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελ. 428.  Unknown parameter |title2= ignored (βοήθεια) S. 192f