Ο τρόπος είναι σύστημα οκτώ επτάτονων κλιμάκων, που διέφεραν μεταξύ τους ανάλογα με τη θέση που κατείχαν τα ημιτόνια (σε σχέση με τους τόνους) μέσα στην οκτάβα. Η οκτάβα ξεκινά από μία νότα και καταλήγει στην ίδια νότα, για παράδειγμα: "ντο ρε μι φα σολ λα σι ντο". Οι τρόποι εξακολουθούν ως σήμερα να αποτελούν τη βάση του ισόρρυθμου μέλους.

Παλιότερα υποστηριζόταν πως ο Άγιος Αμβρόσιος είχε καθιερώσει τους τέσσερις πρώτους τρόπους του ισόρρυθμου μέλους που σε ανάμνησή του ονομάστηκαν και "αμβροσιανοί". Σήμερα όμως οι μελετητές τοποθετούν την καθιέρωσή τους σε μεταγενέστερη εποχή. Ακόμα θεωρούν ότι η ταύτισή τους με την ελληνική μουσική έγινε ακόμα πιο αργά. Οι τέσσερις τρόποι μαζί με τον αντίστοιχο τους "πλάγιο" τρόπο που χρησιμοποιεί σε κάθε περίπτωση την ίδια τονική αλλά διαφορετική έκταση είναι:

  1. Ο Δώριος τρόπος με τον Υποδώριο
  2. Ο Φρύγιος τρόπος με τον Υποφρύγιο
  3. Ο Λύδιος τρόπος με τον Υπολύδιο
  4. Ο Μιξολύδιος τρόπος με τον Υπομιξολύδιο

Τα ελληνικά ονόματα που συνδέονται με αυτούς τους ήχους μας προκαλούν σύγχυση, επειδή δεν γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα τι αντιπροσώπευαν στην αρχαιότητα. Τα σύγχρονα βιβλία του ισόρρυθμου μέλους, για να προσδιορίσουν τους τρόπους περιορίζονται στη χρήση αριθμών. Ωστόσο, τα ελληνικά ονόματα, αν και παραπλανητικά, έχουν ενσωματωθεί στην τρέχουσα μουσική ορολογία.

  • CHRISTOPHER HEADINGTON Ιστορία της δυτικής μουσικής (1ος τόμος). Η μουσική στον αρχαίο κόσμο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία