Σιδηροδρομική καταστροφή λόγω τσουνάμι στη Σρι Λάνκα (2004)
Η σιδηροδρομική καταστροφή λόγω τσουνάμι στη Σρι Λάνκα το 2004 είναι η μεγαλύτερη μεμονωμένη σιδηροδρομική καταστροφή στην παγκόσμια ιστορία με βάση τον αριθμό των νεκρών, με 1.700 θανάτους ή περισσότερους. Συνέβη όταν ένα γεμάτο επιβατικό τρένο καταστράφηκε σε παράκτια σιδηροδρομική γραμμ στη Σρι Λάνκα από τσουνάμι που ακολούθησε τον σεισμό του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό . Το τσουνάμι προκάλεσε στη συνέχεια περισσότερους από 30.000 θανάτους και υλικές ζημιές που ανήλθαν σε δισεκατομμύρια ρουπίες στις παράκτιες περιοχές της Σρι Λάνκα.
| Σιδηροδρομική καταστροφή λόγω τσουνάμι στη Σρι Λάνκα (2004) | |
|---|---|
 Βαγόνι παρασυρμένο από το τσουνάμι | |
| Χώρος | Περαλίγια |
| Ώρα | 09:30΄ |
| Ημερομηνία | 22 Δεκεμβρίου 2004 |
| Τοποθεσία | Σρι Λάνκα |
| Τύπος | Τσουνάμι χτυπά επιβατικό τρένο |
| Συμμετέχοντες | Επιβατική αμαξοστοιχία |
| Αίτια | Τσουνάμι ύστερα από σεισμό |
| Θάνατοι | 1.700 (ακριβής αριθμός άγνωστος) |
| Τραυματισμοί | Άνω των 100 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο συρμός
ΕπεξεργασίαΤο τρένο # Matara Express ήταν τακτικό τρένο που εκτελούσε δρομολόγια μεταξύ των πόλεων Κολόμπο και Γκάλλε . Η διαδρομή εκτείνεται κατά μήκος της νοτιοδυτικής ακτής της Σρι Λάνκα και στο Τελβάτα (Telwatta), μόνο περίπου 200 metres (660 ft) από τη θάλασσα. Την Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2004, τόσο κατά τη διάρκεια της βουδιστικής πανσελήνου όσο και του Σαββατοκύριακου των εορτών των Χριστουγέννων, αναχώρησε από τον σταθμό "Colombo's Fort" λίγο μετά τις 6:50΄ π.μ. με περισσότερους από 1.500 κανονικούς επιβάτες και άγνωστο αριθμό επιβατών χωρίς εισιτήριο, συμπεριλαμβανομένων αυτών με ταξιδιωτικές κάρτες (ονομάζονταν "εποχές") και κρατικές ταξιδιωτικές άδειες.[1][2]
Το τρένο είχε ως μηχανή έλξης #591 Manitoba, κατηγορία M2a των Σιδηροδρόμων της Σρι Λάνκα που κατασκευάστηκε το 1956 από την General Motors Diesel του Καναδά ως μοντέλο G12 .
Προσπάθειες να σταματήσει το τρένο
ΕπεξεργασίαΟ σεισμικός σταθμός παρακολούθησης της Σρι Λάνκα στο Παλλεκέλε (Pallekele) κατέγραψε τον σεισμό μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά δεν θεώρησε πιθανόν τσουνάμι να φθάσει ως το νησί. [3] Όταν οι αναφορές για τσουνάμι έφτασαν για πρώτη φορά στο γραφείο ρύθμισης κυκλοφορίας στη Μαραντάνα, οι αξιωματούχοι κατάφεραν να σταματήσουν οκτώ τρένα που κινούνταν στην παράκτια γραμμή, αλλά δεν κατάφεραν να το κάνουν για το Matara Express .
Οι προσπάθειες να σταματήσει το τρένο στην Αμπαλανγκόντα (Ambalangoda) απέτυχαν, επειδή όλο το προσωπικό του σταθμού απασχολούνταν με το τρένο και κανείς δεν ήταν διαθέσιμος να απαντήσει στο τηλέφωνο μέχρι την αναχώρησή του. Οι προσπάθειες προσέγγισης του προσωπικού σε σταθμούς νοτιότερα απέτυχαν καθώς οι άνθρωποι ή είχαν τραπεί σε φυγή ή είχαν σκοτωθεί από τα κύματα.[1]
Το τσουνάμι χτυπά το γεμάτο τρένο
ΕπεξεργασίαΣτις 9:30΄ π.μ., στο χωριό Περαλίγια (Peraliya), κοντά στην Τελβάτα, η παραλία είδε το πρώτο από τα γιγαντιαία κύματα που δημιουργήθηκαν από τον σεισμό. Το τρένο σταμάτησε καθώς το νερό πλημμύρισε τον χώρο γύρω του και σήμανε συναγερμός για να ειδοποιήσει τον πληθυσμό για την αύξηση της στάθμης του νερού.[4] Εκατοντάδες ντόπιοι, πιστεύοντας ότι το τρένο είναι ασφαλές στις ράγες, ανέβηκαν στην κορυφή των βαγονιών για να μην παρασυρθούν. Άλλοι στάθηκαν πίσω από το τρένο, ελπίζοντας ότι θα τους προστατεύσει από τη δύναμη του νερού. Το πρώτο κύμα πλημμύρισε τα βαγόνια και προκάλεσε πανικό στους επιβάτες. Δέκα λεπτά αργότερα, ένα τεράστιο κύμα σήκωσε ολόκληρο το τρένο και το έριξε στα δέντρα και στα σπίτια που περιέβαλαν τη γραμμή, συνθλίβοντας όσους αναζητούσαν καταφύγιο πίσω του.
Τα οκτώ βαγόνια ήταν τόσο γεμάτα από κόσμο, που οι πόρτες δεν μπορούσαν να ανοίξουν ενώ γέμιζαν νερό, πνίγοντας σχεδόν όλους μέσα καθώς το νερό πέρασε από τα συντρίμμια αρκετές φορές. Οι επιβάτες στην κορυφή του τρένου εκτινάχθηκαν μακριά από τα διαλυμένα βαγόνια και οι περισσότεροι πνίγηκαν ή καταπλακώθηκαν από συντρίμμια. Η μηχανή #591 Μανιτόμπα μετακινήθηκε κατά 100 μέτρα (328 πόδια), καταλήγοντας σε έναν βάλτο. Τόσο ο μηχανικός Γιανάκα Φερνάντο (Janaka Fernando) όσο και ο βοηθός Σιβαλογκαναθάν (Sivaloganathan) πέθαναν στις θέσεις τους. Εκτιμήσεις που βασίζονται στην κατάσταση της ακτογραμμής και ένα σημάδι υψηλής στάθμης σε ένα κοντινό κτίριο τοποθετούν το τσουνάμι σε ύψος 7,5 έως 9 μέτρα (24 έως 29 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 2 έως 3 μέτρα (6 έως 9 πόδια) ψηλότερα από την κορυφή του τρένου. [1][2]
Απώλειες
ΕπεξεργασίαΛόγω της τεράστιας κλίμακας της καταστροφής του τσουνάμι, οι τοπικές αρχές δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την καταστροφή και οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και ο στρατός ήταν τόσο συγκλονισμένοι που δεν ήταν δυνατή η άμεση διάσωση. Μάλιστα, οι αρχές της Σρι Λάνκα δεν είχαν ιδέα πού βρισκόταν το τρένο για αρκετές ώρες, μέχρι που εντοπίστηκε από ελικόπτερο του στρατού γύρω στις 16:00΄. Οι τοπικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης καταστράφηκαν και πέρασε πολύς χρόνος μέχρι να φτάσει η βοήθεια. Δεκάδες άνθρωποι που τραυματίστηκαν σοβαρά από την καταστροφή πέθαναν στα συντρίμμια κατά τη διάρκεια της ημέρας και πολλά πτώματα δεν ανασύρθηκαν για πάνω από μια εβδομάδα. Κάποιες οικογένειες κατέβηκαν στην περιοχή αποφασισμένες να βρουν οι ίδιοι τους συγγενείς τους. [1] Μια ιατροδικαστική ομάδα από το Κολόμπο φωτογράφισε και έλαβε δακτυλικά αποτυπώματα στα αζήτητα πτώματα στο νοσοκομείο Μπαταπόλα (Batapola), ώστε οι καταγραφές να μπορούν να αποθηκευτούν και να εξεταστούν μετά την ταφή των σορών.[5]
Σύμφωνα με τις αρχές της Σρι Λάνκα, μόνο περίπου 150 άτομα στο τρένο επέζησαν. Ο εκτιμώμενος απολογισμός των νεκρών ήταν τουλάχιστον 1.700 άτομα και πιθανώς πάνω από 2.000, αν και ανασύρθηκαν μόνο περίπου 900 πτώματα, καθώς πολλά παρασύρθηκαν στη θάλασσα ή μεταφέρθηκαν από συγγενείς. Η πόλη Περαλίγια καταστράφηκε επίσης, χάνοντας εκατοντάδες πολίτες και όλα της, εκτός από δέκα, τα κτίρια στα κύματα. Ο σεβάσμιος Baddegama Samitha, ένας βουδιστής μοναχός, βοήθησε στην εκτέλεση των τελετών της κηδείας μαζί με τους μαθητές του. [6] Περισσότερα από 200 από τα πτώματα που ανασύρθηκαν δεν αναγνωρίστηκαν ή διεκδικήθηκαν και τάφηκαν τρεις ημέρες αργότερα σε μια βουδιστική τελετή κοντά στη διαλυμένη σιδηροδρομική γραμμή.
Συνέπειες
ΕπεξεργασίαΟι τελετές της πρώτης επετείου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ της ανακατασκευασμένης πόλης παράλληλα με την επισκευασμένη σιδηροδρομική γραμμή, στην οποία εξακολουθεί να λειτουργεί η σιδηροδρομική υπηρεσία Κολόμπο - Γκάλλε, απασχολώντας τον ίδιο φρουρό, τον W. Karunatilaka, ο οποίος ήταν στο τρένο και επέζησε της καταστροφής. [7] Η μηχανή #591 Μανιτόμπα και δύο από τις κατεστραμμένα βαγόνια διασώθηκαν και ανακατασκευάστηκαν. Ένα κύμα προστέθηκε στη βαφή της μηχανής ως αναμνηστικό. Η ανακατασκευασμένη μηχανή και τα βαγόνια επέστρεψαν στην Περαλίγια στις 26 Δεκεμβρίου 2008 και έκτοτε αυτό γίνεται κάθε χρόνο, για να συμμετάσχουν σε θρησκευτική τελετή και μνημόσυνο, που τελούνταν για τη μνήμη εκείνων που έχασαν τη ζωή τους. [1][8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Gunawardena, Ralph (Ιούλιος–Αύγουστος 2015). «The Ordeal of 591 Manitoba». Canadian Railway Modeler 20 (2): 16–17, 20–21.
- ↑ 2,0 2,1 Carl Strand· John Masek, επιμ. (Αύγουστος 2008). Sumatra-Andaman Islands Earthquake and Tsunami of December 26, 2004: Lifeline Performance. Reston, VA: ASCE Press, Technical Council on Lifeline Earthquake Engineering. ISBN 978-0-7844-0951-0. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2012.
- ↑ Bruce Parker -The Power of the Sea: Tsunamis, Storm Surges, Rogue Waves 2012 0230112242 "Seismologists at Sri Lanka's only seismic monitoring station, at Pallekele, Kandy, knew of the earthquake off Sumatra within minutes of its initial shaking at the epicenter, but they thought it was too far away for a tsunami to reach Sri Lanka."
- ↑ «Ten years on, the same conductor continues on the tsunami train» (στα αγγλικά). www.efe.com. https://www.efe.com/efe/english/life/ten-years-on-the-same-conductor-continues-tsunami-train/50000263-2508939. Ανακτήθηκε στις 2018-10-02.
- ↑ Steele, Jonathan (29 Δεκεμβρίου 2004). «One train, more than 1,700 dead». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «The Tsunami's Wake». TIME.com. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ Dissanayake, Samanthi. «Divided island remembers tsunami». BBC. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2016.
- ↑ Daily Mirror Online Edition, 26 December 2008.