Πειραϊκή Ένωσις

• Προ του 1913 στον Πειραιά είχαν ποδοσφαιρικά τμήματα δύο αθλητικά σωματεία: ο Πειραϊκός Σύνδεσμος από το 1906 που αγωνιζόταν στο "Ποδηλατοδρόμιο" και ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς (με πρόεδρο τον Θεόφιλο Φεράλδη) από το 1909 περίπου που είχε γήπεδο στην οδό Φρεαττύδος. Και τα δύο είχαν ιδρυθεί από μαθητές του Γυμνασίου Πειραιά. Το 1913 οι περισσότεροι αποχωρούν από τα δύο αθλητικά σωματεία και ιδρύουν δύο νέους, αποκλειστικά ποδοσφαιρικούς συλλόγους: την "Ευαγγελίστρια" και τη Φαληρική Ένωση. Το 1913 η Ευαγγελίστρια απορρόφησε κάποιες μικροομάδες και μετονομάστηκε σε "Πειραϊκή Ένωση", η οποία ως ποδοσφαιρικός σύλλογος έδρασε επί μία δεκαετία. Η Πειραϊκή Ένωση φορούσε ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες, όπως αργότερα ο Ολυμπιακός Πειραιά. Πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο Παπαγεωργακόπουλος και γ.γ. ο Μιχ. Μανούσκος, μετέπειτα παράγων και πρόεδρος του Ολυμπιακού. Πρώτοι παίκτες της ομάδας αναφέρονται ο: Παπαγρηγορίου (τερματοφύλακας με το παρατσούκλι "γρια"), Ιωσήφ Τερεζάκης, Εμ. Αρεάλης, Χαρ. Βολονάκης, Φωτ. Πρωτοψάλτης, Μιχ. Κόκκινος, Ιω. Λουλουδάκης, αδελφοί Στίνη, Μιχ. Κινδύνης, Ευ. Λαγός, Κολινιάτης και αργότερα οι αδερφοί Καλούδη, Ευ. Κουρεντής, Αθ. Καλλίτσης, Γρ. Ντούφας, Χατζηανδρέου κ.ά. Το πρώτο ματς της ομάδας ήταν "διεθνές", αφού αντιμετώπισε την ομάδα του ολλανδικού πολεμικού πλοίου "Κορντενάουερ", από την οποία ηττήθηκε με 6-0.^[1]
• Στο ποδόσφαιρο συμμετείχε μεταξύ 1920 και 1923 στις διοργανώσεις των τριών πρώτων από τα τέσσερα πρωταθλήματα Κέντρου που διοργάνωσε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος (ΕΠΣΕ, πρώην ΕΠΣ Αθηνών-Πειραιώς). Τη σεζόν 1921-22 κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από τον Π.Π.A.Ο.
• Το 1923 απορρόφησε τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς (δεν έχει σχέση με τον Όμιλο Φιλάθλων). Στα τέλη του ίδιου έτους το τμήμα ποδοσφαίρου συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχο του Πειραϊκού Συνδέσμου, με αποτέλεσμα την ίδρυση του Α.Π.Σ. Πειραιώς, ο οποίος γρήγορα διασπάστηκε στους συλλόγους: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και Πειραϊκός Όμιλος (Εθνικός Πειραιώς).
• Το τμήμα αυτό είναι πιθανόν να επανιδρύθηκε ως "Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωσις Καστέλλας" για σύντομο χρονικό διάστημα.
• Τον Ιούνιο του 1924 αναφέρεται η Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωσις "Νεάπολις", που είχε γραφεία στην οδό Πλούτωνος 72 στον Πειραιά. �� σύλλογος προκήρυξε ποδοσφαιρικούς αγώνες μεταξύ των πειραϊκών ποδοσφαιρικών σωματείων με έπαθλο "χαλκούν αγαλματίδιον μετά διπλώματος τιμής" για την περίοδο από 15 Ιουνίου ως 15 Αυγούστου 1924.^[2] Ο σύλλογος αυτός μετέπειτα απορρόφησε και τον Κεραυνό και τελικά εξελίχθηκε στην "Ένωση Φιλάθλων Νεάπολις".

Στην υδατοσφαίριση συμμετείχε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1930 και αποκλείστηκε από τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης με 8-2. Το πρωτάθλημα Ελλάδος τότε γινόταν με αγώνες νοκ άουτ.^[3]

• Χριστίνα Κουλούρη, "Αθλητισμός και όψεις της αστικής κοινωνικότητας, Γυμναστικά και αθλητικά σωματεία 1870-1922", Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας ΙΑΕΝ (Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς) - Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών ΕΙΕ), Αθήνα 1997.
• "Αθλητικός Κόσμος", 10 Οκτωβρίου 1926.