Πάπας Αδριανός Ε΄

Το κοσμικό του όνομα ήταν Οτομπουόνο ντε Φιέσκι (Ottobuono de' Fieschi). Ανήκε σε μια φεουδαρχική οικογένεια της Λιγουρίας, τους Φιέσκι, κόμητες του Λαβάνια. Η πρώτη εκκλησιαστική του θέση ήταν το 1243, όταν έγινε παπικός εφημέριος. Το Δεκέμβριο του 1251, έγινε καρδινάλιος διάκονος του Αγίου Αδριανού από το θείο του Πάπα Ιννοκέντιο Δ΄ (1243–54). Ήταν, επιπλέον, αρχιδιάκονος της Πάρμας και της Ρενς. Οι ημερομηνίες για την Πάρμα δεν είναι γνωστές, αλλά είναι γνωστό ότι έγινε αρχιδιάκονος της Ρενς το 1250. Διετέλεσε επίσης πρωτοπρεσβύτερος στην πατριαρχική Λιβεριανή Βασιλική την περίοδο 1259-1276.

Στάλθηκε στην Αγγλία το 1265 από τον Πάπα Κλήμη Δ΄ (1265–68) για να μεσολαβήσει μεταξύ του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας (1216–72) και των βαρόνων του και για να κηρύξει στους Σταυροφόρους.^[1] Η αδελφή του Βεατρίκη Φιέσκη είχε παντρευτεί τον Θωμά Β΄ του Πεδεμοντίου ο οποίος ήταν ξάδελφος της συζύγου του Ερρίκου Γ΄ Ελεονώρας της Προβηγκίας.^[2] Έμεινε εκεί αρκετά χρόνια σαν απεσταλμένος του Πάπα, και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 1265 μέχρι τον Ιούλιο του 1268. Η διπλωματική του θέση ήταν τέτοια ώστε το όνομά του να βρίσκεται ακόμη στο αρχαιότερο σωζόμενο δείγμα του αγγλικού γραπτού, το Καταστατικό του Μάλμπορο του 1267. Στον επίσημο τίτλο του κειμένου αυτού αναφέρεται σαν μάρτυρας «ο λόρδος Ότομπον, την περίοδο εκείνη απεσταλμένος στην Αγγλία». (Στη νομοθεσία αυτή αναφερόταν επίσης και ένας νεαρός διπλωμάτης, ο μετέπειτα Πάπας Βονιφάτιος Η΄.) Τον Απρίλιο του 1268 εξέδωσε μία συλλογή κανόνων, οι οποίοι αποτέλεσαν τη βάση για το εκκλησιαστικό δίκαιο της Αγγλίας μέχρι την αναμόρφωσή του το δέκατο έκτο αιώνα.

Κάτω από την επιρροή του Καρόλου του Ανδεγαυού, εκλέχτηκε Πάπας, διαδεχόμενος τον Πάπα Ιννοκέντιο Ε΄ στις 12 Ιουλίου του 1276, αλλά πέθανε στο Βιτέρμπο στις 18 Αυγούστου του ίδιου έτους χωρίς καν να έχει χειροτονηθεί επίσκοπος.^[3] Είναι θαμμένος εκεί, στην εκκλησία του αγίου Φραγκίσκου. Πρακτικά εφόσον ο Αδριανός δεν έγινε ποτέ επίσκοπος, δεν έγινε στην πραγματικότητα Πάπας. Ωστόσο παραδοσιακά προσμετράται στους καταλόγους των Πάπων. Πέτυχε λίγα κατά την περίοδο που ηγήθηκε της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ακύρωσε το δελτίο του Πάπα Γρηγόριου Ι΄ (1271–76) σχετικά με την κράτηση των κονκλάβιων, αλλά πέθανε πριν την επικύρωση των νέων κανονισμών.^[1] Στη Θεία Κωμωδία του, ο Δάντης συναντά τον Αδριανό στο Καθαρτήριο, στο επίπεδο των φιλάργυρων, όπου ο Αδριανός εξιλεώνεται για την αμαρτία της εγκόσμιας φιλοδοξίας.

• Ο Πάπας Αδριανός Ε΄ στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913
• Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, p. 117–118. ISBN 0-500-01798-0.