Βικιπαίδεια

Νέστωρ Κουράκης

Έλληνας εγκληματολόγος

Ο Νέστωρ Κουράκης (1947) είναι Έλληνας πανεπιστημιακός και συγγραφέας, ομότιμος καθηγητής εγκληματολογίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Νέστωρ Κουράκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21 Μαΐου 1947
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΈλληνας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΚολλέγιο Αθηνών (έως 1966)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (έως 1971)
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ (έως 1978)
Πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσάς[1]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚαθηγητής Πανεπιστημίου Συγγραφέας
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (από 1981)
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (από 1996)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕυρυδίκη Κουράκη (γένος Αθανασοπούλου)
ΤέκναΕυάγγελος Κουράκης

Χριστίνα Κουράκη

Τέα Κουράκη
Ιστότοπος
www.courakis.gr
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947.[2]

Είναι παντρεμένος με την αρχιτέκτονα Ευρυδίκη Κουράκη με την οποία έχουν τρία παιδιά.[3]

Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1966. Αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971) και συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έπειτα, συνέχισε τις σπουδές του στην Δυτική Ευρώπη, όπου έλαβε υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές. Απέκτησε έτσι αφενός διδακτορικό δίπλωμα (βαθ��ός: summa cum laude) στο Ποινικό Δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ (1978) στη Γερμανία,[2][4] αφετέρου, δε, δύο διπλώματα εγκληματολογικών σπουδών. Το Δίπλωμα Ανωτέρων Σπουδών (Diplôme d'études approfondies, DEA) με αντικείμενο την εγκληματολογία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Πανθεόν-Ασσάς στη Γαλλία (1977) καθώς και το δίπλωμα του Ινστιτούτου Εγκληματολογίας Παρισίων(Institut de criminologie de Paris, 1979)[2][3]. Την περίοδο 1978 με 1980 εργάσθηκε επιστημονικά στο γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ (Φράιμπουργκ) για το Αλλοδαπό και Διεθνές Ποινικό Δίκαιο[5].

Εξελέγη Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τομέας Ποινικών Επιστημών) το 1993,[2] όπου και παρέμεινε διδάσκοντας για τα επόμενα 21 χρόνια, έως δηλ. την αφυπηρέτησή του το 2014. Έκτοτε ασκεί καθήκοντα τακτικού Kαθηγητή πλήρους απασχόλησης στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Επί 14 χρόνια διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών (ΕΚΠΑ), στο πλαίσιο του οποίου διοργανώθηκαν σημαντικές έρευνες και συνέδρια, εκδόθηκαν άνω των 30 τόμων για ποικίλα επιστημονικά θέματα και κυκλοφόρησε σειρά τευχών (ελληνόγλωσσων και ξενόγλωσσων) του δωρεάν ηλεκτρονικού περιοδικού The Art of Crime.

Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ)[6] ενώ το 2008 εκλέχθηκε αντιπρόεδρος του συμβουλίου,[7] ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του Κέντρου Παγκόσμιου Ελληνισμού,[8], ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Κέντρου Επανένταξης Αποφυλακιζόμενων «Επάνοδος» που εποπτεύεται από το υπουργείο Δικαιοσύνης,[9] ενώ διεύθυνε το Κεντρικό Συμβούλιο για την Πρόληψη της Παραβατικότητας[10] που συνεργάζεται με την τοπική αυτοδιοίκηση με στόχο της πρόληψη της εγκληματικότητας.[11]

Το 1974 του απονεμήθηκε το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο του «Η κατάχρησις δικαιώματος κατά το ιδιωτικόν και δημόσιον δίκαιον».

Το 1996, εξελέγη επισκέπτης καθηγητής στο Κολλέγιο Μπρέισνοους (Brasenose) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης,[4] όπου συνδιοργάνωσε σεμινάριο αντεγκληματικής πολιτικής μαζί με τον καθηγητή Εγκληματολογίας στην Οξφόρδη Roger Hood (οι σχετικές εισηγήσεις εκδόθηκαν σε βιβλίο με τίτλο “Roger Hood & Nestor Courakis, The Changing Face of Crime and Criminal Policy in Europe” University of Oxford, 1999).

Το 2012 εξελέγη τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.

Είναι Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας. Έχει επίσης χρηματίσει μέλος ΔΣ του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών, της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, του Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.), της Ένωσης Σφακιανών και του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολλεγίου Αθηνών.

Είναι μέλος πολλών ελληνικών και ξένων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειών, όπως της Εταιρείας Δικαστικών Μελετών. Έχει διατελέσει επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας για τη «βία στα ελληνικά γήπεδα» (1986-1988), της οποίας τα πορίσματα παρουσιάσθηκαν σε έκθεση με τον τίτλο "Report on the incidence and violence at Greek sports stadiums" προς την 13η διάσκεψη των Υπουργών Αθλητισμού των χωρών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Έχει επίσης οργανώσει και διευθύνει επιστημονικές έρευνες για τις φυλακές ανηλίκων (1993-1994), για τις γυναικείες φυλακές (1994-1996), καθώς και μία επαναληπτική έρευνα (follow-up) για πρώην ανηλίκους κρατουμένους (1999-2002), ήδη, δε ολοκληρώθηκαν υπό την επιστημονική του ευθύνη μία έρευνα για τις συμμορίες ανηλίκων στην Ελλάδα (2002-2004) και μία για το πρόβλημα της ευθανασίας (2005-2007). Συμμετείχε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, σε συνδιασκέψεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εγκληματολογίας, φυλακών, διαφθοράς, παραβατικών ανηλίκων και αντεγκληματικής πολιτικής. Επίσης έχει λάβει μέρος ως εθνικός εισηγητής σε συνέδρια της Διεθνούς Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και του Διεθνούς Συνεδρίου Συγκριτικού Δικαίου.

Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε αριθμό διεθνών και ελληνικών συνεδρίων, καθώς και νομοπαρασκευαστικών επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων. Συγκεκριμένα, διετέλεσε μέλος των Επιτροπών που κατήρτισαν τον ισχύοντα Σωφρονιστικό Κώδικα (ν. 2776/1999), τον αναθεωρημένο νόμο περί Ναρκωτικών (ν. 2161/1993), τον αναθεωρημένο Αθλητικό Νόμο (ν. 3057/2002), καθώς και τους δύο νόμους για την Αναθεώρηση του Δικαίου των Ανηλίκων (ν. 3189/2003 και ν. 3860/2010).

Τον Δεκέμβριο 2015 του επιδόθηκε Τιμητικός Τόμος[12] από τους συναδέλφους και μαθητές του. Κατά την τελετή της επίδοσης, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θάνος Δημόπουλος προσφώνησε τον Νέστορα Κουράκη ως «ένα από τα πλέον καταξιωμένα μέλη της πανεπιστημιακής μας κοινότητας και έναν κορυφαίο Εγκληματολόγο».  

Επίσης, τον Σεπτέμβριο 2017 του επιδόθηκε στο Freiburg Γερμανίας Τιμητικός Τόμος από συναδέλφους του με ξενόγλωσσες συμβολές.[13]

Εργογραφία

Επεξεργασία

Έχει συγγράψει ή επιμεληθεί την έκδοση 35 νομικών βιβλίων και έχει δημοσιεύσει πάνω από 230 αυτοτελείς μελέτες. Έχει ακόμη ασχοληθεί με θέματα αρχαιοελληνικού πολιτισμού και βυζαντινής στρατηγικής.[14]

Στο συγγραφικό και ερευνητικό του έργο ασχολείται κυρίως με ζητήματα Εγκληματολογίας και Ποινικού Δικαίου.[2][15][16]

Ατομικά έργα
  • Εισαγωγή στην κλασική Ρητορική, Εκδόσεις Hipassus, 2021.
  • Ο Αίσωπος για Ενήλικες. Διδάγματα Στρατηγικής και Ηγεσίας από τους Μύθους του Αισώπου, Πρόλογος: Ευγένιος Τριβιζάς, Αθήνα: Εκδόσεις Φερενίκη, 2020.
  • Το Πνεύμα της Αρχαίας Σπάρτης. Μικρές Ιστορίες από τα «Αποφθέγματα Λακεδαιμονίων» του Πλούταρχου, Πρόλογος Γεωργίου Σταϊνχάουερ, Αθήνα: εκδ. Φερενίκη, 2018.
  • Κοινωνική Δικαιοσύνη. Μεταλλάσσοντας τις Προκλήσεις σε Ευκαιρίες, Ένα Δοκίμιο, με Πρόλογο του Ακαδημαϊκού Ευάγγ. Μουτσόπουλου και Εισαγωγή του Καθηγ. Πέτρου Παραρά, σειρά «Βιβλιοθήκη του Πολίτη», αρ. 6, των εκδόσεων Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, 2017.
  • Το Αίνιγμα της Αρχαίας Ελλάδας. Εξηγώντας στα Παιδιά τον Αρχαιοελληνικό Πολιτισμό, Αθήνα: εκδ. Φερενίκη, 2017.
  • Διαχρονικές αρχές βυζαντινής στρατηγικής και τακτικής. Ποιότητα. 2012. σελ. 184. ISBN 978-960-7803-70-2. 
  • Εμφυλη Εγκληματικότητα. Ποινική και Εγκληματολογική Προσέγγιση του Φύλου (επιμέλεια, προλεγόμενα). Σάκκουλας. 2009. 
  • Κλασικά ιδεώδη για μια σύγχρονη παιδεία. Ροές. 2009. σελ. 186. ISBN 978-960-283-310-0. 
  • Ποινική καταστολή. Σάκκουλα. 2009. σελ. 570. ISBN 978-960-445-403-7. 
  • Θεωρία της ποινής. Σάκκουλα. 2008. σελ. 227. ISBN 978-960-445-333-7. 
  • Τα οικονομικά εγκλήματα, Ι. Γενικό μέρος. Σάκκουλας. 2007. σελ. 351. ISBN 978-960-15-1921-0. 
  • Τα οικονομικά εγκλήματα, ΙΙ. Ειδικό μέρος. Σάκκουλας. 2007. σελ. 487. ISBN 978-960-15-1922-7. 
  • Τα οικονομικά εγκλήματα, ΙΙΙ. Παράρτημα Κειμένων. Σάκκουλας. 2007. σελ. 245. ISBN 978-960-15-1923-4. 
  • Τοπικά συμβούλια πρόληψης της παραβατικότητας. Σάκκουλας. 2007. σελ. 160. ISBN 978-960-15-1785-8. 
  • Για να νιώθουμε ασφαλείς μέσα σε μία κοινωνία ενεργών πολιτών. Σάκκουλας. 2006. σελ. 124. ISBN 960-15-1606-9. 
  • Εγκληματολογικοί ορίζοντες. Σάκκουλας. 2005. σελ. 187. ISBN 960-15-1342-6. 
  • Εγκληματολογικοί ορίζοντες. Σάκκουλας. 2005. σελ. 286. ISBN 960-15-1343-4. 
  • Ποινική καταστολή. Σάκκουλας. 2005. σελ. 520. ISBN 960-15-1346-9. 
  • Συμβολές στη μελέτη της ανακριτικής. Σάκκουλας. 2005. σελ. 266. ISBN 960-15-1340-Χ Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). 
  • Δίκαιο παραβατικών ανηλίκων. Σάκκουλας. 2004. σελ. 433. ISBN 960-15-1217-9. 
  • Συμβολές στη μελέτη της ανακριτικής. Σάκκουλας. 2004. σελ. 100. ISBN 960-15-1131-8. 
  • Έφηβοι παραβάτες και κοινωνία. Σάκκουλας. 1999. σελ. 183. ISBN 960-15-0034-0.  [κείμενα, επιμέλεια σειράς]
  • Ποινική καταστολή. Σάκκουλας. 1997. σελ. 419. ISBN 960-232-588-7. 
  • Εγκληματολογικοί ορίζοντες. Σάκκουλας. 1991. σελ. 163. 
Συλλογικά έργα
  • Ο δρόμος προς τη δικαιοσύνη. Σάκκουλα. 2012. σελ. 445. ISBN 978-960-445-880-6. [εισήγηση]
  • Παιδεία: Προκλήσεις της εποχής μας και μελλοντικές εξελίξεις. Γρηγόρη. 2010. σελ. 231. ISBN 978-960-333-631-0. 
  • Παιδική παραβατικότητα και σχολείο. Τόπος. 2009. σελ. 229. ISBN 978-960-6610-98-1. [εισήγηση]
  • Η εγκληματολογία στην Ελλάδα σήμερα. ΚΨΜ. 2007. σελ. 429. ISBN 978-960-6750-08-3. [εισήγηση]
  • Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ως νομικός: Η συμβολή του στην αναμόρφωση του ελληνικού δικαίου. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος". 2003. σελ. 296. ISBN 960-15-0882-1.  [εισήγηση]
  • Σωφρονιστική νομοθεσία. Νομική Βιβλιοθήκη. 2001. σελ. 429. 
  • Το έγκλημα της απάτης. Νομική Βιβλιοθήκη. 2001. σελ. 662. ISBN 960-272-114-6. 
  • Ποινικός κώδικας. Νομική Βιβλιοθήκη. 2000. σελ. 944. ISBN 960-272-062-Χ Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). 
  • Έρευνα στις ελληνικές φυλακές. Σακούλας. 1995. σελ. 431. ISBN 960-232-256-Χ Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). 
  • Κείμενα αντεγκληματικής πολιτικής. Σακούλας. 1993. ISBN 960-301-005-7. 

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Κουράκης Νέστωρ Ε. (1947 - )». www.ekebi.gr. Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 www.biblionet.gr. Βιβλιονέτ-Εθνικό Κέντρο Βιβλίου Νέστωρ Ε. https://www.biblionet.gr/προσωπο?personid=12612 Νέστωρ Ε. Check |url= value (βοήθεια). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  4. ↑ 4,0 4,1 «Colleges, Halls, and Societies (αρχείο htm)». Oxford University Gazette-Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. 21 Ιουνίου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  5. ↑ ΠοινΧρ, ΛΔ', 1984, σελ. 336.
  6. ↑ Μ. Πετρούτσου; Σ. Μανιάτης; Δ. Παπαγεωργίου (4 Νοεμβρίου 2009). Καταιγίδα προστίμων. Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=98299. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  7. ↑ Μικρά - Μικρά. Μακεδονία. 17 Φεβρουαρίου 2008. 
  8. ↑ «Κέντρο Παγκόσμιου Ελληνισμού ιδρύθηκε στην Αθήνα». GreekReporter.gr. 18 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-04-04. https://web.archive.org/web/20130404113154/http://gr.greekreporter.gr/2009/12/18/%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d-%ce%b9%ce%b4%cf%81%cf%8d%ce%b8%ce%b7/. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  9. ↑ Χριστίνα Ζαραφωνίτου (2010). Raffaella Sette, επιμ. «Criminology as a Discipline in Modern Greece: Teaching, Research and Profession» (στα Αγγλικά). Cases on Technologies for Teaching Criminology and Victimology: Methodologies and Practices (Information Science Reference): 60. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304233331/http://criminology.panteion.gr/attachments/article/218/Zarafonitou%20CRIMINOLOGY.pdf. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  10. ↑ Χριστίνα Ζαραφωνίτου (2010). Raffaella Sette, επιμ. «Criminology as a Discipline in Modern Greece: Teaching, Research and Profession» (στα Αγγλικά). Cases on Technologies for Teaching Criminology and Victimology: Methodologies and Practices (Information Science Reference): 61. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304233331/http://criminology.panteion.gr/attachments/article/218/Zarafonitou%20CRIMINOLOGY.pdf. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  11. ↑ Γεώργιος Ξενόφος (13 Ιουλίου 2009). Νέος θεσμός πρόληψης εγκληματικότητας. Ελευθερία Λάρισας. 
  12. ↑ «Κρίσεις για Νέστορα Κουράκη». Crime in Crisis (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2024. 
  13. ↑ «Τιμητικός Τόμος Νέστορα Κουράκη». Crime in Crisis (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. 
  14. ↑ Κουράκης, Νέστωρ Ε. https://www.biblionet.gr/προσωπο?personid=12612 Κουράκης, Νέστωρ Ε. Check |url= value (βοήθεια).  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  15. ↑ Μάνος Τεχνίτης (Νοέμβριος 2011). «Συνέντευξη: Καθηγητής Νέστωρ Κουράκης (τεύχος 20, Νοέμβριος 2011)». Εργαστήριο Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών-Ιστοσ. TheArtOfCrime.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. 
  16. ↑ Κώστας Ονισένκο (17 Νοεμβρίου 2011). Ραγδαία η αύξηση αδικημάτων από ανηλίκους. Η Καθημερινή. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_4_17/12/2011_466445. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέστωρ_Κουράκης&oldid=10529290"