Λαοδίκη Δ΄ της Συρίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Λαοδίκη ήταν μια βασίλισσα της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν κόρη του ηγεμόνα των Σελευκιδών, Αντίοχου Γ' του Μέγα και της Λαοδίκης Γ'. Νυμφεύθηκε τρεις φορές, με όλους της τους συζύγους να αποτελούν αδέλφια της από τους ίδιους γονείς, και ηγεμόνες των Σελευκιδών. Ήταν επίσης η μητέρα τριών μελλοντικών βασιλέων της αυτοκρατορίας.
| Λαοδίκη Δ' της Συρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λαοδίκη (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | Δεκαετία του 200 π.Χ. Αυτοκρατορία των Σελευκιδών |
| Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Σελευκιδών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αντίοχος Δ' Επιφανής Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ Αντίοχος (γιος Αντίοχου Γ΄) |
| Τέκνα | Λαοδίκη Ε' της Συρίας Δημήτριος Α' Σωτήρ Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ Λαοδίκη ΣΤ΄ της Συρίας Νύσσα του Πόντου Αντίοχος (γιος Σέλευκου Δ΄) |
| Γονείς | Αντίοχος Γ' ο Μέγας και Λαοδίκη Γ' της Συρίας |
| Αδέλφια | Αντίοχος Δ' Επιφανής Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ Κλεοπάτρα Α΄ της Αιγύπτου Αντίοχος (γιος Αντίοχου Γ΄) Αντιοχίς της Καππαδοκίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Σελευκιδών |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε για πρώτη φορά το 196 π.Χ. τον αδελφό της Αντίοχο, όταν ο τελευταίος αναγορεύτηκε Διάδοχος του θρόνου των Σελευκιδών. Το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, τη Νύσσα, η οποία στα χρόνια της βασιλείας του Αντίοχου Δ', παντρεύτηκε τον βασιλιά του Πόντου, Φαρνάκη. Ο Αντίοχος ωστόσο άφησε την τελευταία του πνοή το 193 π.Χ. και τότε η Λαοδίκη έγινε πρωθιέρεια της (θεοποιημένης από το κράτος) μητέρας της, Λαοδίκης Γ'.
Το 187 π.Χ. πέθανε ο πατέρας της και στην εξουσία τον διαδέχτηκε ο γιος του και αδελφός της Λαοδίκης, Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ. Ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με την αδελφή του και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: τον Αντίοχο, τον Δημήτριο, που αργότερα βασίλεψε με την επωνυμία Δημήτριος Α' Σωτήρ, καθώς και μία κόρη, τη Λαοδίκη Ε'. Η τελευταία το 178 π.Χ. έγινε βασίλισσα της Μακεδονίας, στο πλευρό του τελευταίου βασιλιά της, του Περσέα.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ο Σέλευκος καταφέρνει να πείσει τους Ρωμαίους να απελευθερώσουν τον μικρότερο αδελφό του, Αντίοχο Δ', που κρατείτο όμηρος, υπό τον όρο να στείλει στη Ρώμη τον γιο και διάδοχό του, τον Δημήτριο. Το 175 π.Χ., υπουργός του ο Ηλιόδωρος θανάτωσε τον Σέλευκο. Με τον Δημήτριο να βρίσκεται ακόμη στη Ρώμη, τη βασίλισσα Λαοδίκη παντρεύτηκε κατά πάσα πιθανότητα ο αδελφός του Σέλευκου, που τον διαδέχτηκε ως Αντίοχος Δ' Επιφανής. Πριν συμβεί αυτό, ο θρόνος πέρασε για λίγο στα χέρια του μικρού της γιου, του Αντίοχου, που δολοφονήθηκε το 170 π.Χ.
Χρονολόγιο
Επεξεργασία| Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
|---|---|---|---|
| Γέννηση της Λαοδίκης Δ' , κόρης του Αντίοχου Γ' του Μέγα και της Λαοδίκης Γ'. | |||
| 196 π.Χ. | Η Λαοδίκη παντρεύεται τον αδελφό της Αντίοχο, όταν ο τελευταίος αναγορεύτηκε Διάδοχος του θρόνου των Σελευκιδών. | ||
| 193 π.Χ. | Θάνατος του Αντίοχου και αναγόρευση της Λαοδίκης σε πρωθιέρεια της μητέρας της. | ||
| 187 π.Χ. | Θάνατος του Αντίοχου Γ' του Μέγα. Τον διαδέχεται ο γιος του και αδελφός της Λαοδίκης, Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ. Οι δύο τους παντρεύονται. | ||
| 178 π.Χ. | Βασιλικός γάμος ανάμεσα στη Λαοδίκη Ε' και τον τελευταίο βασιλιά της Μακεδονίας, τον Περσέα. Ο Δημήτριος αποστέλλεται στη Ρώμη με την ιδιότητα του ομήρου. | ||
| 175 π.Χ. | Ο Σέλευκος Δ' δολοφονείται από τον Ηλιόδωρο. Διάδοχός του ορίζεται ο μικρός Αντίοχος, που δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ο Αντίοχος Δ' γίνεται αντιβασιλιάς. | ||
| 172/171 π.Χ. | Η Νύσσα, παντρεύεται τον βασιλιά του Πόντου, τον Φαρνάκη Α'. | ||
| 170 π.Χ. | Ο νεαρός βασιλιάς Αντίοχος δολοφονείται. Στον θρόνο ανεβαίνει επίσημα ο Αντίοχος Δ', τρίτος σύζυγος της Λαοδίκης. | ||
| 164 π.Χ. | Θάνατος του Αντίοχου Δ'. Τον διαδέχεται ο γιος του από τη Λαοδίκη, Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ. | ||
Πηγές
Επεξεργασία- www.livius.com, Laodice IV Αρχειοθετήθηκε 2011-08-08 στο Wayback Machine.
- Γουίλιαμ Σμιθ, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Laodice (6)" Αρχειοθετήθηκε 2006-01-02 στο Wayback Machine., Βοστώνη, (1867)