Κάντρι ποπ

Το country pop (γνωστό και ως pop country) είναι ένα είδος σύντηξης της country music και της pop μουσικής που αναπτύχθηκε από μέλη του είδους της χώρας από την επιθυμία να φτάσει σε ένα μεγαλύτερο, mainstream κοινό. Με την παραγωγή τραγουδιών της χώρας που χρησιμοποίησαν πολλά στυλ και ήχους που βρέθηκαν στην ποπ μουσική, η βιομηχανία της χώρας ήταν αποτελεσματική στην απόκτηση νέων ακροατών χωρίς να αποξενώσει το παραδοσιακό κοινό της χώρας. [Χώρα χρονολόγησης] Η χώρα pop μουσική είναι συχνά γνωστή για είδη όπως ροκ, ποπ και χώρα. Πρόκειται για συνέχεια παρόμοιων προσπαθειών που ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1950, αρχικά γνωστές ως ήχος του Nashville και αργότερα στο Countrypolitan. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70, πολλοί καλλιτέχνες χωρών μεταβαίνουν στον ήχο pop-country που οδήγησε σε κάποια ρεκόρ που καταγράφει υψηλό το κύριο 40 κορυφαίο χαρτοπαικτική λέσχη, καθώς και διαγράμματα Billboard. Ιστορία Αρχές: Ήχος του Νάσβιλ

Η ένωση της χώρας και της ποπ ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 όταν οι σκηνοθέτες Chet Atkins και Owen Bradley ήθελαν να δημιουργήσουν ένα νέο είδος μουσικής για το νεαρό πλήθος των ενηλίκων, αφού "απέκλεισαν το μέρος της νεολαίας της κοινότητάς τους" Σύμφωνα με τον Bill Ivey, αυτό το πρωτοποριακό είδος προέρχεται από το Nashville, Tennessee και έτσι έγινε γνωστό ως Sound Nashville. Πιστεύει ότι το "Nashville Sound παράγει συχνά δίσκους που ακουγόταν περισσότερο pop από τη χώρα", μετά την αφαίρεση του βιολί και του banjo. Οι Patsy Cline, Jim Reeves και Eddy Arnold ήταν από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.^[1] Αυτή ήταν η πρόθεση να έχουν οι τραγουδιστές της χώρας να κερδίσουν περισσότερη επιτυχία στην ποπ μουσική και να πουλήσουν περισσότερα ρεκόρ. Οι πρώτοι άνδρες καλλιτέχνες που βγήκαν από αυτό το νέο είδος ήταν οι Jim Reeves και Eddy Arnold, οι οποίοι και οι δύο μεγάλωσαν να έχουν ευρεία αποδοχή και στις δύο χώρες και τους ακροατές της ποπ μουσικής. Ο Jim Reeves και ο Eddy Arnold είχαν σημαντική επιρροή στον ετικεταριστή τους RCA Elvis Presley, εμφανές όχι μόνο στα κοσμικά τραγούδια, αλλά ακόμα περισσότερο στα τραγούδια του ευαγγελίου της χώρας. Η πρώτη γυναικεία τραγουδίστρια που βγήκε από αυτό το νέο είδος ήταν η Patsy Cline στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Το παράδειγμα που δημιούργησε ακολούθησαν άλλοι καλλιτέχνες των γυναικών, όπως οι Lynn Anderson, Crystal Gayle και Shania Twain , ο οποίος κέρδισε την προεξοχή αργότερα. Παρόλο που η Cline κέρδισε επίσης ευρεία αποδοχή τόσο από το κοινό όσο και από το κοινό του pop, ο Νάσβιλ Ήχος δεν δέχθηκε καλά τους ντόπιους και αντιμετώπισε τον ανταγωνισμό, πρώτα από τον Bakersfield Sound και αργότερα το κίνημα έξω από αυτό το μέτωπο. στην ποπ πλευρά, η μορφή επισκιάστηκε από τη βρετανική εισβολή, η οποία έλαβε χώρα κατά την ίδια χρονική στιγμή που οι Cline και Reeves, δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα που σχετίζονται με τον ήχο του Νάσβιλ, πέθαναν σε χωριστά συντριβά αεροπλάνα.

Ο ήχος του Νάσβιλ τελικά εξελίχθηκε σε countrypolitan στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970 και είχε ποικίλα επίπεδα επιτυχίας, με πολλούς καλλιτέχνες που καταγράφουν το ύφος, πολλοί από τους οποίους ήταν άλλοι ξένοι της χώρας ή οι απατεώνες: ο Ray Price, ο Charley Το τραγούδι ("Kiss a Good Angel Morning"), ο Τσάρλι Ριτ (τρία τέτοια χτυπήματα), η Jessi Colter ("Δεν είμαι η Λίζα"), ο Κρίσλ Γκέιλι, και ο Lynn Anderson χαρτογράφησαν όλες τις επιτυχίες των χωρών που επηρέασαν την ποπ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70.