Επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ

Η Επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ (Μάχη του Μερς Ελ Κεμπίρ) στις 3 Ιουλίου 1940, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν μια Βρετανική ναυτική επίθεση στα πλοία του Γαλλικού Ναυτικού στη ναυτική βάση στο Μερς Ελ Κεμπίρ, στο Οράν, στις ακτές της Γαλλικής Αλγερίας. Η επίθεση ήταν μέρος της Επιχείρησης Καταπέλτης (Operation Catapult), ενός Βρετανικού σχεδίου εξουδετέρωσης ή καταστροφής των Γαλλικών πολεμικών πλοίων για να αποφύγουν να περιέλθουν υπό γερμανικό έλεγχο μετά την ήττα των Συμμάχων στη Μάχη της Γαλλίας. Ο Βρετανικός βομβαρδισμός της βάσης σκότωσε 1.297 Γάλλους στρατιώτες, βύθισε ένα θωρηκτό και προκάλεσε ζημιές σε άλλα πέντε πλοία. Οι Βρετανικές απώλειες ανήλθαν σε πέντε καταρριφθέντα αεροσκάφη και δύο νεκρούς.

Η αεροπορική και θαλάσσια επίθεση πραγματοποιήθηκε από το Βασιλικό Ναυτικό, αφού η Γαλλία υπέγραψε εκεχειρία με τη Γερμανία και την Ιταλία, που τέθηκε σε ισχύ στις 25 Ιουνίου. Ιδιαίτερης σημασίας για τους Βρετανούς ήταν τα πέντε θωρηκτά των κατηγοριών Bretagne και Richelieu και τα δύο γρήγορα θωρηκτά της κατηγορίας Dunkerque, που αποτελούσαν τη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη κεφαλαιακών πλοίων στην Ευρώπη μετά το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό. Το Βρετανικό Πολεμικό Συμβούλιο φοβόταν ότι τα πλοία θα έπεφταν στα χέρια του Άξονα. Ο ναύαρχος Φρανσουά Νταρλάν, διοικητής του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, διαβεβαίωσε τους Βρετανούς ότι ο στόλος θα παραμείνει υπό γαλλικό έλεγχο, αλλά ο Ουίνστον Τσώρτσιλ και το Πολεμικό Συμβούλιο έκριναν ότι ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος.

Οι Γάλλοι πίστευαν ότι ενεργούσαν τίμια απέναντι στον πρώην σύμμαχό τους όσον αφορά τις ανακωχές τους με τη Γερμανία και την Ιταλία. Η Βρετανική επίθεση καταδικάστηκε σχεδόν καθολικά στη Γαλλία και δημιουργήθηκε χρόνια δυσαρέσκεια για αυτό που θεωρήθηκε προδοσία από τον πρώην σύμμαχό τους. Ο στρατάρχης Φιλίπ Πεταίν, ο οποίος διορίστηκε πρωθυπουργός της Γαλλίας στις 16 Ιουνίου, διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο στις 8 Ιουλίου. Την επόμενη μέρα, βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης συναντήθηκαν στο Βισύ και ψήφισαν την αναθεώρηση του συντάγματος, τερματίζοντας τη Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία και ο Πεταίν διορίστηκε με πλήρη εξουσία, αρχηγός του νέου Γαλλικού Κράτους .

Γαλλικά αεροσκάφη αντέδρασαν με πολλαπλό βομβαρδισμό του Γιβραλτάρ και Γαλλικά πλοία αντάλλαξαν αρκετές φορές πυρά με Βρετανικά πλοία, πριν από τη σιωπηρή ανακωχή στη δυτική Μεσόγειο. Στις 27 Νοεμβρίου 1942, μετά την έναρξη της Επιχείρησης Πυρσός, της Συμμαχικής εισβολής στη Γαλλική Βόρεια Αφρική, το Γαλλικό ναυτικό απέτρεψε την υπόθεση Άντον, μια Γερμανική και Ιταλική επιχείρηση σύλληψης του υπόλοιπου Γαλλικού στόλου στο Τουλόν και τον κατακερματισμό των πλοίων. Η Βρετανική επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ παραμένει αμφιλεγόμενη, αλλά ορισμένοι ιστορικοί τη θεωρούν ως απόδειξη στον κόσμο ότι η Βρετανία θα συνέχιζε τον πόλεμο. [1]

Παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Auphan, Gabriel· Mordal, Jacques (1976). The French Navy in World War II. London: Greenwood Press. ISBN 978-0-8371-8660-3. 
  • Bell, P. M. H. Bell (1997). France and Britain, 1940–1994: The Long Separation. France and Britain. London: Longman. ISBN 978-0-582-28920-8. 
  • Bond, Peter (2003). 300 Years of British Gibraltar: 1704–2004. Gibraltar: Peter-Tan Ltd for Government of Gibraltar. OCLC 1005205264. 
  • Brown, D. (2004). The Road to Oran: Anglo-French Naval Relations, September 1939 – July 1940. Cass: Naval Policy and History No. 20. London: Taylor and Francis. ISBN 978-0-7146-5461-4. 
  • Butler, J. R. M. (1971) [1957]. Grand Strategy: September 1939 – June 1941. History of the Second World War United Kingdom Military Series. II (2nd έκδοση). HMSO. ISBN 978-0-11-630095-9. 
  • Greene, J.· Massignani, A. (2002) [1998]. The Naval War in the Mediterranean 1940–1943 (pbk. έκδοση). Rochester: Chatham. ISBN 978-1-86176-190-3. 
  • Lacouture, Jean (1991) [1984]. De Gaulle: The Rebel 1890–1944 (English trans. έκδοση). London: W. W. Norton. ISBN 978-0-393-02699-3. 
  • O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940–1945. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3. 
  • Playfair, Major-General I. S. O.· και άλλοι. (1959) [1954]. Butler, J. R. M., επιμ. The Mediterranean and Middle East: The Early Successes Against Italy (to May 1941). History of the Second World War, United Kingdom Military Series. I (3rd impr. έκδοση). HMSO. OCLC 494123451. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  • Roskill, S. W. (1957) [1954]. Butler, J. R. M., επιμ. The War at Sea 1939–1945: The Defensive. History of the Second World War United Kingdom Military Series. I (4th impr. έκδοση). London: HMSO. OCLC 881709135. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  • Roskill, S. W. (1962) [1956]. The Period of Balance. History of the Second World War: The War at Sea 1939–1945. II (3rd impression έκδοση). London: HMSO. OCLC 174453986. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  • Smith, C. (2010) [2009]. England's Last War Against France: Fighting Vichy 1940–1942 (Phoenix έκδοση). London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-7538-2705-5. 
  • Thomas, Martin (1997). «After Mers-el-Kébir: The Armed Neutrality of the Vichy French Navy, 1940–43». English Historical Review 112 (447). ISSN 0013-8266. 
  • Collier, Paul (2003). The Second World War: The Mediterranean 1940–1945. IV. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-84176-539-6. 
  • Ehrengardt, Christian-Jacques Ehrengardt· Shores, Christopher J. (1985). L'aviation de Vichy au combat: les campagnes oubliées 3 juillet 1940 – 27 novembre 1942 [The Vichy Air Force in Combat: The Forgotten Campaigns]. Grandes batailles de France. I. Paris: C. Lavauzelle. ISBN 978-2-7025-0092-7. 
  • Jenkins, E. H. (1979). A History of the French Navy: From its Beginnings to the Present Day. London: Macdonald and Jane's. ISBN 978-0-356-04196-4. 
  • Lasterle, Philippe (2003). «Could Admiral Gensoul Have Averted the Tragedy of Mers el-Kebir?». Journal of Military History 67 (3): 835–844. doi:10.1353/jmh.2003.0234. ISSN 0899-3718. 
  • Paxton, R. O. (1972). Vichy France: Old Guard and New Order, 1940–1944. New York: Knopf. ISBN 978-0-394-47360-4. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία