Διπλωματία

Διπλωματία ονομάζεται η τέχνη και πρακτική της διεξαγωγής διαπραγματεύσεων μεταξύ εκπροσώπων ομάδων ή κρατών. Συνήθως αναφέρεται στη διεθνή διπλωματία, τη διεξαγωγή δηλαδή διεθνών σχέσεων^[1] μέσω της αλληλεπίδρασης επαγγελματιών διπλωματών σχετικά με θέματα που αφορούν την ειρήνη, το εμπόριο, τον πόλεμο, την οικονομία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι διεθνείς συνθήκες συνήθως διαπραγματεύονται από διπλωμάτες πριν την επικύρωσή τους από τους πολιτικούς. Σε λιγότερο επίσημο ή κοινωνικό επίπεδο η διπλωματία είναι η απόπειρα απόκτησης στρατηγικού πλεονεκτήματος ή εύρεσης κοινά αποδεκτών λύσεων σε μια κοινή πρόκληση, μέσω της παράθεσης επιχειρημάτων και δηλώσεων με ήπιο και ευγενικό τρόπο, χωρίς διαπληκτισμούς.

Ιστορία

Κάποια από τα παλαιότερα γνωστά διπλωματικά αρχεία είναι οι επιστολές της Αμάρνα, μεταξύ των φαραώ της 18ης δυναστείας της Αιγύπτου και των Αμουρού (Amurru) ηγεμόνων της Χαναάν κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα π.Χ. Μετά τη Μάχη του Καντές, περίπου το 1274 π.Χ., κατά τη διάρκεια της 14ης δυναστείας, οι φαραώ της Αιγύπτου και οι ηγεμόνες της Αυτοκρατορίας των Χετταίων δημιούργησαν μία από τις πρώτες γνωστές διεθνείς συνθήκες ειρήνης, που επιβιώνουν σε μέχρι σήμερα.^[2] Οι Ελληνικές πόλεις – κράτη σε κάποιες περιπτώσεις έστελναν αντιπροσωπίες η μία στην άλλη προκειμένου να διαπραγματευτούν συγκεκριμένα θέματα, όπως πόλεμο και ειρήνη ή εμπορικές σχέσεις, όμως δεν διατηρούσαν διπλωματικούς εκπροσώπους στο έδαφός τους. Όμως, κάποιες από τις αρμοδιότητες των σύγχρονων διπλωματικών αντιπροσώπων στην κλασική Ελλάδα καλύπτονταν από ένα Πρόξενο, ένα πολίτη μίας πόλης ο οποίος διατηρούσε ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με μία άλλη πόλη, σχέσεις οι οποίες συχνά προέρχονταν από κληρονομική διαδοχή μέσα σε μία οικογένεια.

Διπλωματικές σχέσεις

Ger van Elk, Symmetry of Diplomacy, 1975, Groninger Museum.

Με τον περιφραστικό όρο διπλωματικές σχέσεις, νοούνται οι μεταξύ κρατών ανάπτυξη σχέσεων που εκδηλώνονται κυρίως με αποστολές και εγκαταστάσεις διπλωματικών υπαλλήλων. Οι διπλωματικές σχέσεις διέπονται από το Διπλωματικό Δίκαιο όπως αυτό συνομολογήθηκε με τη Σύμβαση της Βιέννης (1961) που τέθηκε σε ισχύ από τις 24 Απριλίου του 1964.

Σε περίοδο ειρήνης όπου υφίστανται φιλικές σχέσεις μεταξύ δύο κρατών η αμοιβαία εκπροσώπηση δια των παραπάνω υπαλλήλων των διπλωματικών σχέσεων καθίστανται αναγκαία για την άμεση διεκπεραίωση διαφόρων θεμάτων ή επίλυσης αναφυομένων ζητημάτων. Κάθε διακοπή της εκπροσώπησης αυτής αποτελεί και διακοπή των διπλωματικών σχέσεων. Η σύναψη διπλωματικών σχέσεων δεν καθίσταται υποχρεωτική από το Διεθνές Δίκαιο. Πλην όμως όταν ένα κράτος συστηματικά αρνείται την ανάπτυξη διπλωματικών σχέσεων με άλλα κράτη τότε μοιραία θα καταλήξει σε διεθνή απομόνωση.

Διακοπή διπλωματικών σχέσεων

Ο επίσης περιφραστικός όρος διακοπή διπλωματικών σχέσεων χαρακτηρίζει γενικά την κατάσταση εκείνη που δημιουργείται μεταξύ δύο κρατών μετά την ανάκληση παρά του ενός έναντι του άλλου των διπλωματικών του υπαλλήλων (διπλωματικών αντιπροσώπων), γεγονός που παρασύρει σε απάντηση και το έτερο κράτος σε όμοια πράξη.

Η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων επέρχεται συνήθως με διάβημα προς το Υπουργείο Εξωτερικών υπό του αρχηγού της Πρεσβείας, εν ονόματι του κράτους του από το οποίο και λαμβάνει την εντολή της πράξης αυτής οπότε και ζητεί τη θεώρηση των διπλωματικών του διαβατηρίων και εγκαταλείπει το ταχύτερο το κράτος στο οποίο έχει διαπιστευτεί. Διακοπή επίσης μπορεί να γίνει και από το Υπουργείο Εξωτερικών, ομοίως με διάβημα, που κοινοποιεί απ' ευθείας στον Αρχηγό της πρεσβείας ενάντιου κράτους, ταυτόχρονα με την ανάκληση της διπλωματικής αντιπροσωπείας στο έτερο κράτος.

Οι ανακλήσεις αυτές αν και αναφέρονται στους αρχηγούς των διπλωματικών αντιπροσώπων, συνήθως επεκτείνονται και σε όλα τα μέλη της Πρεσβείας. Δεν είναι όμως και σπάνιες οι περιπτώσεις που ανακαλείται μόνο ο αρχηγός μετά της οικογενείας του παραμένοντας ως διπλωματικός επιτετ��αμμένος ο σύμβουλος ή ο γραμματέας της Πρεσβείας.
Μια τέτοια μερική διακοπή σχέσεων μπορεί όμως να θεωρηθεί ως σοβαρή προειδοποίηση επερχόμενης ψυχρότητας των σχέσεων των οποίων η εξέλιξη εξαρτάται κυρίως από τη στάση ή τυχόν μέτρο που μπορεί να λάβει το έτερο κράτος.

Ψηφιακή Διπλωματία

Ευρωπαϊκή Ένωση

Σήμερα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τις νέες προκλήσεις, καινούριες μορφές διπλωματία έχουν εμφανιστεί. Μια από αυτές είναι η ψηφιακή διπλωματία.

Ως ψηφιακή διπλωματία ορίζουμε τη χρήση του διαδικτύου και νέων επικοινωνιών τεχνολογιών για να επιτευχθούν διπλωματικές δραστηριότητες^[3].

Symmetry of Diplomacy,jpg

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούμε να πούμε ότι εντάχθηκε πιο εύκολα στις καινούριες μορφές διπλωματίας που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της ανάπτυξης του διαδικτύου, του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης από ότι τα κράτη-μέλη της τα οποία χρησιμοποιούσαν για περισσότερο καιρό τις παραδοσιακές μορφές διπλωματίας. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή ένωση δεν έχει ακόμα τελειοποιήσει ακόμα όλα τα μέσα που έχει για να διεξάγει εξωτερική πολιτική και αυτό επιφέρει ορισμένα εμπόδια σε αυτόν τον τομέα. Αυτό συμβαίνει καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση απαρτίζεται από διαφορετικά κράτη και ο τρόπο διεξαγωγής της ψηφιακής διπλωματίας εξαρτάται από τα πρότυπα που ακολουθεί η κάθε χώρα ( Weronika Wycinka,2020).

Το 2011 άρχισαν τα πρώτα βήματα που σύστησαν τη νέα εποχή για την Ευρωπαϊκή διπλωματία με το «European External Action Service» που στοχεύει στον να κάνει την πολιτική της ευρωπαϊκής διπλωματία πιο κατανοητή και αποτελεσματική και να αυξήσει την επιρροή της παγκοσμίως. Επιπλέον, ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που ακολούθησε η Ένωση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι το «Digital Agenda for Europe» που αποσκοπεί στο να παρέχει αποτελεσματικότερη παροχή και πρόσβαση ψηφιακών υπηρεσιών και αγαθών και την αύξηση της οικονομίας σε όλη την Ευρώπη^[4].

Προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση:

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα στον τομέα της εξωτερικής επικοινωνίας είναι ότι δεν παρουσιάζει την εικόνα ενός ενωμένου οργανισμού και πολλές και τις περισσότερες φορές ο τρόπος λειτουργείας της ένωσης δεν είναι κατανοητός και παρουσιάζεται αποδιοργανωμένος. Επομένως, οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με την ψηφιακή διπλωματία είναι:

Να βελτιστοποιήσει την επικοινωνία με άλλα κράτη που δεν είναι μέρος της Ένωσης( Weronika Wycinka,2020).
Να δημιουργήσει εργαλεία που να παρουσιάζουν το πως λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και να δημιουργήσει πομπούς άμεσης επικοινωνίας με τον έξω κόσμο( Weronika Wycinka,2020).
Να βελτιώσει την ευρωπαϊκή διπλωματία με το να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της εποχής και να δοκιμάσει νέα μέσα επικοινωνίας που έχουν μεγάλη απήχηση στον σημερινό πολίτη( Weronika Wycinka,2020)^[4].

Όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν λογαριασμούς στα σόσιαλ μίντια, κυρίως στο Facebook. Επιπλέον, το 2018 το European External Action Service ανακηρύχτηκε το καλύτερο δίκτυο από την Twiplomacy study. Όλα τα κύρια ιδρύματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως το κοινοβούλιο, η επιτροπής και το συμβούλιο έχουν ενεργούς λογαριασμούς στο twitter στους οποίους διεξάγουν ζωντανά και πολλές διαδικασίες της επιτροπής( Weronika Wycinka,2020)^[4].

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ Ronald Peter Barston, Modern diplomacy, Pearson Education, 2006, p. 1
↑ «Ancient Discoveries: Egyptian Warfare». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2009. viewed=12:00 hrs EDST, 2008-05-14, the recently produced program details current thinking of three experts on the Battle of Qadesh, and the Peace of Qadesh (signed about) 15 years later." More: "Ancient Discoveries: Egyptian Warfare Egyptian monuments and great works of art still astound us today. We will reveal another surprising aspect of Egyptian life--their weapons of war, and their great might on the battlefield. A common perception of the Egyptians is of a cultured civilization, yet there is fascinating evidence which reveals they were also a war faring people, who developed advanced weapon making techniques. Some of these techniques would be used for the very first time in history and some of the battles they fought were on a truly massive scale.
↑ «Digital diplomacy» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2023-12-13. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Digital_diplomacy&oldid=1189724806.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 wycinka, Weronika. «Digital diplomacy in the European Union» (PDF).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ο ΟΗΕ
eDiplomat.com (Αγγλικά)
Fletcher School of Law and Diplomacy (Αγγλικά)
Georgetown University School of Foreign Service (Αγγλικά)

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[ron-1] Ronald Peter Barston, Modern diplomacy, Pearson Education, 2006, p. 1

[HC080514-rpt-2] «Ancient Discoveries: Egyptian Warfare». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2009. viewed=12:00 hrs EDST, 2008-05-14, the recently produced program details current thinking of three experts on the Battle of Qadesh, and the Peace of Qadesh (signed about) 15 years later." More: "Ancient Discoveries: Egyptian Warfare Egyptian monuments and great works of art still astound us today. We will reveal another surprising aspect of Egyptian life--their weapons of war, and their great might on the battlefield. A common perception of the Egyptians is of a cultured civilization, yet there is fascinating evidence which reveals they were also a war faring people, who developed advanced weapon making techniques. Some of these techniques would be used for the very first time in history and some of the battles they fought were on a truly massive scale.

[3] «Digital diplomacy» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2023-12-13. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Digital_diplomacy&oldid=1189724806.

[:0-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 wycinka, Weronika. «Digital diplomacy in the European Union» (PDF).

[1]