Αρνούλφος της Ρενς

Ο Αρνούλφος ήταν νόθος γιος του Λοθαρίου της Δυτικής Φραγκίας και μίας κόρης του Ροβέρτου, μαγιορδόμου του Καρόλου δούκα της Κάτω Λωρραίνης. Ο Κάρολος ήταν νεότερος αδελφός του Λοθαρίου. Ο Αρνούλφος πήρε το όνομα του αρχηγέτη των Καρολιδών, αγίου Αρνούλφου επισκόπου του Μετς.

Ο Αντάλμπερον αρχιεπίσκοπος του Ρενς επιθυμούσε να τον διαδεχθεί ο Γκέρμπερτ του Ωριλάκ (μετέπειτα πάπας Σιλβέστρος Β΄), αλλά όταν το 989 ψηφίστηκε ο Αρνούλφος, ο Ούγος Καπέτος τον αποδέχθηκε. Το ίδιο έτος ο Αρνούλφος υποστήριξε τον θείο του Κάρολο δούκα της Κάτω Λωρραίνης στην προσπάθειά του να γίνει βασιλιάς. Ο Κάρολος κατέλαβε το Ρενς και το Λον, αλλά προσωρινά και το εγχείρημα απέτυχε. Το 990 ο Αρνούλφος αρνήθηκε να προσέλθει στη Σύνοδο του Σανλί και φυλακίστηκε με τον θείο του. Το 991 έγινε σύνοδος στο Ρενς, που με την κατηγορία της -υποτίθεται- εσχάτης προδοσίας, καθαίρεσε τον Αρνούλφο και έκανε τον Γκέρμπερτ αρχιεπίσκοπο του Ρενς.

Η καθαίρεση είχε αντιδράσεις: ο πάπας Ιωάννης ΙΕ΄ έστειλε αντιπρόσωπο (legatus) στη Σύνοδο του Μουζόν το 995 και ο Γκέρμπερτ ανεστάλη από αρχιεπίσκοπος, ενώ ένα μήνα μετά μία δεύτερη Σύνοδος δήλωσε τη διαδικασία της καθαίρεσης του Αρνούλφου και εκλογής του Γκέρμπερτ παράνομη και άκυρη· έτσι ο Αρνούλφος επέστρεψε ως αρχιεπίσκοπος στο Ρενς. Μετά ο Γκέρμπερτ έγινε πάπας ως Σιλβέστρος Β΄ (999-1003).

Ο Αρνούλφος έστεψε τον γιο του Ούγου Καπέτου, τον Ροβέρτο Β΄ το 1017 ως συμβασιλιά του Ούγου. Αυτό δήλωνε ότι δεν μπορούσε πια να αμφισβητήσει τη νέα δυναστεία των Καπετιδών. Το 1021 απεβίωσε· ήταν ο τελευταίος Καρολίδης του νεότερου κλάδου του Λουδοβίκου Α΄ του ευσεβούς^[2].