Bizler de böyle boş ve ruhsuz sokaklarda başını sevecek tek bir patili olmadan büyütmek istemeyiz  çocuklarınızı değil mi?

Yeni Yasa bu dostlarımıza kısacık ömürlerinde sokaklarda bizimle yaşamayı çok görüyor. Toplanıp bilinmeze doğru götürülmeden engel olmalıyız. Bu ülkede hayvanseverlerin gerektiğinde her türlü hırs ve kibirden arınarak,siyasi görüşü ne olursa olsun tek yürek olabileceğini göstermeliyiz!

Kim elinden ne gelirse yapmalı!

Yasa tasarısı onaylandıktan sonra geri dönüşü yok! Bizim sesimize kulak vereceklerine inanmalı tasarıya karşı çıkmalıyız!

Buraya konuk olanlar zaten hayvansever ,yüreği merhametle dolu insanlar,. O halde görevimiz hayvanlara çevremizdekilerin de bizim gözlerimizle bakmalarını sağlamak!

Herkese güzel bir hafta sonu dileklerimle!

Dün gece bir kabus gördüm. Hani yeni Hayvan Hak-sızlık-ları (!) yasasına göre ne kadar evcil hayvana sahip olacağımıza yasalar karar verecek  ya,isterlerse gözümüzün yaşına bakmadan evladımızı koynumuzdan söke söke alacaklar ya,işte benim kızların bilinmezliğe götürüldüğünü gördüm. 

Lütfen duyarsız kalmayalım,onlarsız olmaz. Doğada bir denge var,hayvanlar bizimle bin yıllardır yanyana yaşamadılar mı bu gezegende? Şimdi neden durup dururken fazla göründüler birilerinin gözüne?

İtlaf çözüm müdür? Soykırım insanlık ayıbı değil midir?

Zaten sokak hayvanlarının en şanslılarının ömrü 2-3 yıl ,bırakalım onu da ait oldukları yerde yaşasınlar. İnsanların tekmelerinden,işkencelerinden,türlü türlü zulümden,açlıktan susuzluktan,soğuktan doya doya yaşayamadıkları kısacık ömürlerine göz dikmeyelim,göz dikmelerine izin vermeyelim!

30 EYLÜL PAZAR GÜNÜ SAAT 14 DE BASIN BİLDİRİSİ İÇİN TOPLANIYORUZ. 

Lütfen olanağı olanlar gitsin ya da gitmek isteyenler için  bu duyuruyu yapalım!

Artık sahipsiz hayvanlar çocuklarımızın gözü önünde bağırta bağırta toplanıp işte böylesi yerlere hapsedilip "İTLAF EDİLECEKLER!"

Ya da ıssız ormanlık alanlara atılıp açlık ve susuzluktan birbirlerini parçalamaya mahkum edilecekler.

Evinizde beslediğiniz evciliniz de güvende değil. Ne kadarına bakacağınıza sizin adınıza karar verecekler,"bu kadarı fazla ,sen en fazla 1 tane bakabilirsin" diye çocuğunuz gibi baktığınız evcilinizi alıp götürecekler! Hayvan sevmeyen komşunuzu kızdırmanız yeter,şikayet etti mi tamam!

Zavallı köpekler insanlara güvenirler ,onları yakalamak kolay,ya kediler... Onları belki de gözünüzün önünde öldürecekler!

Bu travmaya çocuğunuz nasıl dayanacak? Koyun koyuna yattığı kedisi / köpeği ondan zorla koparılınca ona ne diyeceksiniz?

Siz unutabilecek misiniz? Keşkül'ü ya da Küdük ,Tagaddi'yi ,Karaoğlan'ı ben nasıl teslim ederim? Kapımın önündeki yamyamlarımdan birini ( sadece yemek zamanı geldikleri için ve hep aç oldukları için biz onlara yamyam diyoruz) nasıl teslim ederim?

Gücümüzü ,kararlılığımızı gösterelim!

Lütfen sessiz kalmayın burayı  tıklayın ve imzalayın! 

Önce yavaştan bahçeye sokulacaksın. Miyavv miyavv ! Sevimli bir suratla bacaklara sürtüneceksin. Evin hanımını görür görmez açacaksın radyoyu mırrr mırrr bir türkü tutturacaksın. O da olmadı mı bir yara alacaksın öldürücü olmayanından. Örneğin ayaktan yara almak iyidir. Öldürmez kediyi,bir de topalladın mı gözlerinin içine baka baka,hiç dayanamazlar o vakit. Eh veterinerin gelip canını yakmasına ses çıkarmayacaksın birader o kadar da olacak yani!

Bakın bana,keyfim beyde yok vallahi!

Kapıya bir İran kedisi dadandı bu aralar bizimkiler onun peşinde. Sokağa atılalı ne kadar olmuş bilinmez ama bir gözü gitmiş garibin:( Cins kediler sokakta yaşayamazlar ki . Bir yakalayabilseler tutup götürecekler veterinere ama çok korkak ,belli kalbi kırık. Kavga etmeyi bilmez bunlar ,başına neler geldi / gelecek meçhul. Çok üzüldüler ,akşam kendi aralarında konuşuyorlardı duydum. Anlatırlar nasıl olsa onun da hikayesini. Benim şimdi biraz uyumam lazım,bilirsiniz kediler uykuya pek düşkün olurlar.

Herkese güzel bir gün dilerim. zzzzzzzzzzz!!!

Kara.

Bu kız yaklaşık 2 yaşındaydı bizim eve yerleştiğinde. O güne değin 1 oda 1 salon küçücük bir stüdyo dairede oğlum ve evine gelen öğrenci arkadaşlarından başka kimseyi görmeden hele ki kendi ırkıyla hiç tanışmadan yaşamıştı. Değil dolap üstüne çıkmak,koltuğa bile tırmanamıyor,sehpadan koltuğa sıçrarken "pat! " diye yere düşüyordu. Evde akrobat modunda dolanan Tagaddi'ye haset ve de imrenme dolu bakışlar atıyor tek kedilik aktivitesi olan koltuk tırmalama seanslarıyla zaman geçiriyordu.

Gel zaman git zaman özenli bakım, bolca sevgi ve oyunla gelişti serpildi,kendine güveni geldi. Hala daha bahçedeki bodur ağaçlara tırmanamıyor ama mutfak dolaplarına çıkabiliyor elhamdürillah!

Eee ne demişler "ne idim değil ,ne oldum " diyeceksin. Hımbıl ve özgüvensiz prenses şimdinin haşarı, -nispeten- çevik prensesine dönüştü. 

Ama siz söyleyin çok güzel kurulmuş tepelere değil mi?

Yüzünüzden gülümseme eksik olmasın,

Hafta sonunuz çok eğlenceli geçsin,kalın sağlıcakla!