Izvorni kôd stranice Aprilski rat

Nemate dopuštenje da uredite ovu stranicu, iz sljedećeg razloga:
Your IP address is in a range that has been blocked on all Wikimedia Foundation wikis.
The block was made by ‪EPIC‬. The reason given is Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected.
Start of block: 09:48, 2 juli 2024
Expiry of block: 09:48, 2 juli 2025
Your current IP address is 206.189.44.186. The blocked range is 206.189.32.0/20.
Navedite sve gornje podatke u upite ili zahtjeve za deblokadu. Ako smatrate da ste greškom blokirani, dodatne informacije i uputstva možete pronaći na stranici o globalnoj smjernici "Zabranjeni otvoreni proksiji".
U suprotnom, zahtjev za blokadu postavite na Meta-Wikiju. You could also send an email to the stewards VRT queue at stewards@wikimedia.org including all above details.
Možete vidjeti i kopirati izvorni kôd ove stranice.
{{Infokutija rat
| sukob          = <span style="font-size: medium;"> Aprilski rat
| dio            = [[Drugi svjetski rat]] - [[Balkanska kampanja (Drugi svjetski rat)|Balkanska kampanja]]
| slika          = [[Datoteka:Invasion of Yugoslavia lines of attack Why We Fight no. 5.jpg|250px]]
| opis_slike     = Pravci nastupanja njemačkih snaga tokom Aprilskog rata
| datum          = 6–17. april 1941.
| mjesto         = [[Kraljevina Jugoslavija]]
| casus          = 
| rezultat       = Odlučujuća pobjeda [[Treći rajh|Trećeg rajha]] <br/> (Okupacija Jugoslavije <br/> Podjela Jugoslavije između sila Osovine <br/> Stvaranje pronacističkih marionetskih režima <br/> Početak [[NOB]]-a)
| posjed         = 
| strana1        = {{ZD|NNJE}} [[Treći rajh]] <br/> [[Datoteka:Flag of Italy (1861-1946) crowned.svg|20px]] [[Kraljevina Italija|Italija]] <br/> [[Datoteka:Flag of Hungary (1920–1946).svg|20px]] [[Kraljevina Mađarska (1920-1946)|Mađarska]]
| strana2        = {{ZD|KJUG}} [[Kraljevina Jugoslavija|Jugoslavija]]
| strana3        = 
| komandant1     = {{ZD|NNJE}} [[Maximilian von Weichs]] <br/> {{ZD|NNJE}} [[Wilhelm List]] <br/> {{ZD|NNJE}} [[Alexander Löhr]] <br/> [[Datoteka:Flag of Italy (1861-1946) crowned.svg|20px]] [[Vittorio Ambrosio]] <br/> [[Datoteka:Flag of Italy (1861-1946) crowned.svg|20px]] [[Alessandro Pirzio Biroli]] <br/> [[Datoteka:Flag of Hungary (1920–1946).svg|20px]] [[Elemér Gorondy-Novák]]
| komandant2     = {{ZD|KJUG}} [[Dušan Simović]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Borivoje Mirković]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Danilo Kalafatović]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Milorad Petrović]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Milutin Nedić]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Milan Nedić]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Petar Nedeljković]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Vladimir Čukavac]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Dimitrije Živković]] <br/> {{ZD|KJUG}} [[Dušan Trifunović]]
| komandant3     = 
| snage1         = '''Treći rajh:''' <br/> 337.096 <br/> 875 [[tenk]]ova <br/> 990 [[avion]]a <br/> '''Italija:''' <br/> 666 aviona <ref name="Zajac">{{Citation | last = Zajac | first = Daniel L. | title = The German Invasion of Yugoslavia: Insights For Crisis Action Planning And Operational Art in A Combined Environment | publisher = School of Advanced Military Studies, United States Army Command and General Staff College |location = Fort Leavenworth, Kansas | url = http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?Location=U2&doc=GetTRDoc.pdf&AD=ADA274043 | date = maj 1993 | year=1993 | ref = harv }}</ref>
| snage2         = 700.000 (od toga je 400.000 bilo slabo obučeno <ref name="Tomasevich">{{cite book| last = Tomasevich| first = Jozo| title = War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: The Chetniks| url = http://books.google.com/?id=yoCaAAAAIAAJ| volume = 1| year=1975| publisher = Stanford University Press| location = San Francisco| isbn = 0-8047-0857-6| ref = harv}}</ref>) <br/> 200 tenkova (od toga samo 50 savremenih) <br/> 405 aviona (od toga 185 zastarjelih<ref name="Zajac" />)
| snage3         =
| žrtve1         = '''Treći rajh:''' <br/> 151 poginuli <br/> 392 ranjena <br/> 15 nestalih <br/> 40 aviona <br/> '''Italija:''' <br/> 3.324 poginula ili ranjena <br/> 10+ aviona (+ 22 oštećena) <br/> '''Mađarska:''' <br/> 120 poginulih <br/> 223 ranjena <br/> 13 nestalih <br/> 1+ avion
| žrtve2         = Hiljade vojnika i civila <br/> 254.000-345.000 zarobljenih od [[Nijemci|Nijemaca]], 30.000 od [[Italijani|Italijana]] <br/> 49 aviona, 103 pilota <br/> 211 zaplijenjenih aviona <br/> po 3 zaplijenjena [[razarač]]a i [[podmornica|podmornice]]
| žrtve3         =
| karta_država   = <!-- Npr. Austrija/BiH/Italija, Pogledaj: Šablon:Lokacijska karta -->
| karta_lat      = 
| karta_long     =
| napomena       = 
}}
{{Aprilski rat}}
{{Balkanska kampanja}}
'''Aprilski rat''' naziv je za [[Nacistička Njemačka|njemačku]] invaziju (kodnog naziva ''[[:s:Direktiva broj 25|Direktiva 25]]'') na [[Kraljevina Jugoslavija|Kraljevinu Jugoslaviju]] 6. aprila 1941. Ova operacija označava početak [[Drugi svjetski rat|Drugog svjetskog rata]] na teritoriji Jugoslavije.

Napad je izvršen kopnenim i zračnim putom, iz više pravaca: Njemačke, italijanske i mađarske trupe prodrle su na teritoriju Jugoslavije iz pravca [[Italija|Italije]], [[Austrija|Austrije]] (tada već u sastavu [[Treći Reich|Trećeg rajha]]), [[Mađarska|Mađarske]], [[Rumunija|Rumunije]], [[Bugarska|Bugarske]] i [[Albanija|Albanije]], teško je [[Bombardiranje Beograda u Drugom svjetskom ratu|bombardiran Beograd]], kao i drugi strateški ciljevi. U isto vrijeme otpočeo je i njemački napad na [[Grčka|Grčku]] pod kodnim nazivom [[Bitka za Grčku|Operacija Marita]].

Rat je završen 17. aprila 1941. kapitulacijom, okupacijom i podjelom Kraljevine Jugoslavije. Kraljevska [[porodica]] [[Karađorđevići]] i pojedini predstavnici [[Vlada Kraljevine Jugoslavije|vlade]] otišli su u [[egzil]] u [[London]].

== Pozadina ==
Početkom 1941. položaj neutralne Jugoslavije u zaraćenoj [[Evropa|Evropi]] je postao kritičan. Njemačke trupe su se, nakon brze okupacije [[Zapadna Europa|zapadne]] i [[Srednja Evropa|srednje Evrope]], spremale da iz [[Rumunija|Rumunije]] pređu u [[Bugarska|Bugarsku]] i napadnu [[Grčka|Grčku]]. Kad je početkom marta Bugarska pristupila [[Sile Osovine|Osovini]], Jugoslavija se našla u potpunom okruženju.

U takvoj situaciji, [[Vlada Kraljevine Jugoslavije]] je nakon višemjesečnih pregovora i kolebanja 25. marta potpisala u [[Beč]]u protokol o pristupanju Jugoslavije [[Trojni pakt|Trojnom paktu]]. Ovim protokolom Njemačka je postigla osiguranje svog južnog boka, što je bilo značajno zbog budućeg planiranog angažiranja trupa u napadu na [[Sovjetski Savez]]. Dva dana kasnije grupa [[oficir]]a, na čelu [[general]]om [[Vojno vazduhoplovstvo Kraljevine Jugoslavije|Vojnog vazduhoplovstva]] [[Borivoj Mirković|Borivojem Mirkovićem]] izvela je [[Državni udar u Kraljevini Jugoslaviji|vojni puč]], zbacila vladu i namjesništvo, uhapsila ministre, a kralja [[Petar II Karađorđević|Petra II]] proglasila za punoljetnog i predala mu vlast. Postavljena je nova vlada na čelu sa [[general]]om [[Dušan Simović|Dušanom Simovićem]]. Narod je demonstracijama pozdravio ovaj događaj. Podršku ovakvom raspletu događaja pružila je i vlada [[Ujedinjeno Kraljevstvo|Ujedinjenog Kraljevstva]], jedine zemlje koja se tada aktivno suprotstavljala [[Treći rajh|nacističkoj Njemačkoj]].

[[Adolf Hitler]] u svojim je planovima svakako imao način kako da napadne Jugoslaviju. Međutim, on nije želio odmah primijeniti militarističke metode, smatrajući da će Jugoslaveni biti po njegovoj volji. Međutim, to se nije desilo zbog jakog utjecaja Velike Britanije, koja je željela uvući Jugoslaviju u neprijateljstvo sa Hitlerom. S druge strane, obećanjem pomoći i vojnika u slučaju rata, Britanci su kupovali vrijeme, opterećujući Hitlera problemom Jugoslavije i odvraćajući ga od Ujedinjenog Kraljevstva.

== Jugoslavenska vojska ==
[[Datoteka:Р 35 Тенк, Велики војни манерви на Торлаку, 1940.jpg|mini|lijevo|220P|Jugoslavenski tenk Reno R-35 na manevrima na Torlaku 1940.]]
Osnovana nakon [[Prvi svjetski rat|Prvog svjetskog rata]], [[Jugoslavenska kraljevska vojska]] još uvijek je bila uglavnom opremljena oružjem i materijalom iz tog doba, iako su izvršene neke modernizacije čehoslovačkom opremom i vozilima. Od oko 4.000 artiljerijskih oruđa, mnogo njih je bilo zastarjelo i zavisilo od konjske vuče, ali oko 17.000 atiljerijskih oruđa je bilo relativno moderno, uključujući 812 čehoslovačkih protutenkovskih topova od [[Škoda 37 mm Model 1937|37mm]] i [[Škoda 47 mm Model 1936|47mm]]. Tu je bilo i oko 2.300 minobacača, uključujući 1.600 modernih minobacača od 81mm, kao i 24 od 220 i 305mm. Od oko 940 protuzrakoplovnih topova, njih 360 su bili čehoslovački i italijanski modeli od 15 i 20mm. Sva ova oruđa su bila uvožena, iz različitih izvora, što je za posljedicu imalo da su različiti tipovi često nisu imali ispravno održavanje.<ref name="Tomasevich" />
Jedine mehanizirane jedinice su bili šesto motoriziranih pješadijskih bataljona u tri konjičke divizije, šest motoriziranih topničkih pukovnija, dva tenkovska bataljona sa 110 tenkova, od kojih je jedan imao tenkove [[Renault FT-17]] još iz vremena Prvog svjetskog rata, a drugi 54 moderna francuska tenka [[Renault R35]], uz nezavisnu tenkovsku četu sa 8 čehoslovačkih tanketa [[Škoda T -32]]. Oko hiljadu kamiona za vojne potrebe je uvezeno iz [[SAD]] nekoliko mjeseci prije invazije.<ref name="Tomasevich" />

Potpuno mobilizirana, [[Jugoslavenska kraljevska vojska]] je mogla razmjesti 28 pješadijskih divizija, 3 konjičke divizije i 35 neovisnih pukovnija. Od neovisnih pukovnija, njih 16 je bilo na graničnim utvrđenjima, a 19 je bilo organizirano u odrede, snage ojačane [[brigada|brigade]]. Svaki odred je imao jedan do tri pješačka puka i jedan do tri artiljerijske baterije, a tri odreda su organizirana kao brdske jedinice. Međutim, njemački napad je zatekao jugoslavensku vojsku još uvijek u procesu mobilizacije, i samo oko 11 divizija je bilo na njihovim planiranim položajima na početku napada. Postotak popunjenosti tih jedinica je bio između 70 i 90 posto, pošto mobilizacija još uvijek nije bila završena. Brojnost Jugoslavenske kraljevske vojske je bio oko 1.200.000 vojnika u trenutku njemačkog napada.<ref Name="Fatutta, et al., 1975">Fatutta, et al., 1975.</ref>

[[Jugoslavensko kraljevsko ratno zrakoplovstvo]] je imalo 450 borbenih aviona domaćeg (najpoznatiji [[IK -3]]), njemačkog, italijanskog, francuskog i britanskog porijekla, od kojih su polovina bili moderni tipovi. Vazduhoplovstvo je bilo organizirano u 22 bombarderske i 15 lovačkih eskadrila. Glavni tipovi aviona u upotrebi su bili 73 lovca [[Messerschmitt Bf 109|Messerschmitt Bf 109 109 E]], 38 [[Hoker Hurricane|Hoker Hurricane I]] (dok se još proizvodilo pod licencom u Jugoslaviji), 30 [[Hoker Fury|Hoker Fury II]], 8 [[Ikarus IK -2]] i 6 lovaca [[IK -3|Rogozarski IK -3]] (i još u procesu proizvodnje), 63 bombardera [[Dornije Do 17|Dornije Do 17 K]] (uključujući 40 izrađenih u Jugoslaviji pod licencom), 60 [[Bristol Blen|Bristol Blen I]] (oko 40 izrađenih pod licencom) i 40 [[SM -79|Savoie Marketi SM -79 K]]. Jedinice mornaričkog zrakoplovstva su se sastojale od 8 eskadrila opremljenih, pored ostalih, s 12 [[Dornije Do 22|Dornije Do 22 K]] i 15 domaćih [[Rogozarski SIM-XIV-H]] patrolnih aviona.

Avione Jugoslavenskog prijevoznika [[Aeroput]], u koje su spadali 6 [[Lockheed Elektra]], 3 [[Spartan kruzer]] a i jedan [[de Heviland dragon]] su rekvivirani da pruže prijevozne usluge za zrakoplovstvo. {{Sfn|Shores|Cull|Malizia|1987|p = 260}}

Jugoslavenska kraljevska ratna mornarica je bila opremljena jednom zastarjelom bivšom njemačkom lahkom krstaricom (pogodnom jedino za obuku), jednim velikim [[razarač Dubrovnik|razaračem Dubrovnik]] britanskog porijekla, 3 moderna [[Razarači klase Beograd|razarača klase Beograd]] francuskog porijekla (dva kreirana u Jugoslaviji i još jednim u izgradnji), jednim nosač hidroavionanosača hidroavion, 4 moderne podmornice (2 francuske i 2 britanske) i 10 modernih notornih torpednih čamaca i od starijih plovila, tu je bilo 6 bivših austrougarskih srednjih torpednih čamaca, 6 minopolagača, 4 velika oklopljena riječna monitora i brojna pomoćna plovila.<ref name="Conways, 1980">Conways, 1980.</ref>

=== Pripreme za rat ===

Na vijest da je u Jugoslaviji izvršen državni udar, Hitler je naredio da se smjesta sazove ratni savjet na kojem je dogovoreno da se pored planiranog napada na Grčku simultano izvede i napad na Jugoslaviju. Na taj način spriječilo bi se eventualno povlačenje Jugoslavenske vojske prema Grčkoj i stvaranje drugog [[Solunski front|Solunskog fronta]], kao što se dogodilo u [[Prvi svjetski rat|Prvom svjetskom ratu]].

Hitlerov plan napada na Jugoslaviju imao je šifrirano ime "'' [[:s:Direktiva broj 25|Operacija 25]]''", ili "Uputstvo broj 25" ili jednostavno "Direktiva broj 25". Ona je sačinjena zajedno sa planom [[Operacija Marita|Marita]] koji je predviđao njemačko-italijanske napade na Grčku. Taj Hitlerov plan kršio je odredbe koje su određene Protokolom o pristupanju Jugoslavije Trojnom paktu i jamstvenog notama.

Kraljevina Jugoslavija i Grčka dočekale rat usamljene. Doduše, na sjeveru Grčke je postojao ekspedicioni korpus od oko 50.000 ljudi, mahom Britanaca. Zapovjednik tog korpusa je bio general [[Henri M. Wilson]]. On je primjenjivao proste ratne varke, samo da bi narod stekao dojam kako se radi o iskustvu britanskih snaga.

Jugoslavenska ratna komanda izradila je plan odbrane od Nijemaca pod kodnim nazivom "R -41". Cjelokupna vojska bila je raspoređena duž granica prema [[Rumunija|Rumuniji]], [[Bugarska|Bugarskoj]], [[Albanija|Albaniji]], [[Austrija|Austriji]] i [[Mađarska|Mađarskoj]]. Čitav Jugoslavenski front je trebao braniti 7 grupa armija i to: 1. Armija pod zapovjedništvom generala [[Milorad Petrović|Milorada Petrovića]] je trebala braniti [[Makedonija|Makedoniju]] i južnu [[Srbija|Srbiju]], njoj je u pomoć trebala biti 3. armija generala [[Milan Nedić|Milana Nedića]], zatvarajući pravce oko makedonske granice i onemogućavajući Nijemce da prodru u Srbiju.

Na sjeveru prema Mađarskoj stacionirana je 7. armija generala [[Dušan Trifunović|Dušana Trifunovića]] a prema [[Hrvatska|Hrvatskoj]] i [[Slovenija|Sloveniji]] su bile raspoređene 6. Nezavisna armija generala [[Dimitrije Živković|Dimitrija Živkovića]] i 2. armija generala [[Milutin Nedić|Milutina Nedića]] (brata Milana Nedića).

Prostor oko [[Kosovo|Kosova]] i [[Sandžak]]a je branila 4. armija generala [[Petar Nedeljković|Petra Nedeljkovića]]. Ona je također imala zadatak da u slučaju propasti armija, od svojih vojnika oformi četničku (gerilsku) grupu koja je trebala otpočeti gerilski način ratovanja, sa zadatkom presijecanja neprijateljskih komunikacija i uništavanja strateški važnih objekata kao što su mostovi, hidrocentrale, elektrana, pošte i telegrafske linije. Njoj je kao oslonac bila podređena i 5. Nezavisna armija [[Vladimir Čukavac|Vladimira Čukavca]]. Za vrhovnog zapovjednika jugoslavenskih snaga određen je armijski general [[Dušan Simović]] (koji je vršio i ulogu predsjednika jugoslavenske vlade).

Novi predsjednik vlade Dušan Simović pokušao je hitnim diplomatskim putem da umiri razjarenog Hitlera, uvjeravajući ga da će Jugoslavija ostati neutralna. On je zapravo pokušao dobiti na vremenu, ne bi li pripremio kakvu-takvu odbranu, ali za to malo vremena ništa se ozbiljnije nije moglo učiniti po pitanju vojne angažiranosti u odbrani zemlje. Berlin nije čekao i prvi je pokrenuo ratnu mašineriju. Baš na dan vjenčanja Simovićeve kćeri, Nijemci su bez objave rata napali Kraljevinu Jugoslaviju.

=== Njemački plan napada ===
[[Datoteka:Second world war europe 1941 map de.png|mini|desno|Stanje u Evropi tokom napada na Jugoslaviju]]
Njemačka je pri napadu potpuno iznenadila jugoslavensku vojsku za kratko vrijeme, tako da je ova mogla mobilizirati samo 2/3 svog borbenog kapaciteta, od toga 28 pješadijskih i 3 konjičke divizije. Ratno zrakoplovstvo Kraljevine Jugoslavije je raspolagalo sa samo 300 aviona.

Njemački plan invazije je bio sljedeći: 2. armija je imala zadatak da nastupi prema [[Zagreb]] u, a odatle kroz bosanske planine prema [[Sarajevo|Sarajevu]]. Istovremeno je imala jedna udarna oklopna skupina iz Mađarske da se probije ka [[Beograd]]u. Glavni udar je imao da se izvede iz Bugarske gdje se nalazila 12. armija general-pukovnika [[Maximilian von Weichs|Maximiliana von Weichsa]] i [[Ewald von Kleist|Kleist]] 2. oklopna grupa. Kleist je imao zadatak da nakon probijanja Makedonskog fronta napreduje prema [[Niš]]u i napadne Beograd iz pravca juga, dok je 12. armija imala zadatak da istodobno krene u sjevernu Grčku iu južnu Srbiju, raspoređena u dva krila lijevo i desno.

Pošto prebrojavanje 2. armije još nije bilo završeno, 12. armija je bez podrške 2. armije prva napala Jugoslaviju [[6. april]]a [[1941]]. 2. armija je tek [[8. april]]a počela napredovanje.

== Napad ==
[[Datoteka:Operation25yu.jpg|mini|lijevo|250p|Pravci nastupanja njemačkih snaga tokom Aprilskog rata.]]
[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 101I-770-0280-20, Jugoslawien, Panzer IV.jpg|mini|desno|250p|Njemački tenk [[Panzer IV]] u sastavu 11. oklopne pancer divizije iz 12. armije, u prodoru kroz Jugoslaviju iz pravca Bugarske.]]
[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 183-L18577, Zerstörter serbischer Bahnhof.jpg|Napadi na komunikacije su otežali prikupljanje jugoslavenske vojske.|mini|desno|250p]]

U noći između [[5. april|5.]] i [[6. april]]a, Nijemci se zauzeli [[Sip]] na [[Dunav]]u, a već u zoru [[6. april]]a njemačka avijacija je napala veće gradove poput [[Niš]]a, [[Leskovac|Leskovca]], [[Kragujevac|Kragujevca]], [[Beograd]]a, [[Novi Sad|Novog Sada]], [[Sarajevo|Sarajeva]], [[Mostar]]a, [[Banja Luka|Banja Luke]] i tako u potpunosti iznenadila pospane građane koji su tražili skloništa po podrumima ili gdje god se moglo pobjeći od njemačkih bombi. Nijemci su naročito precizno pogađali ciljeve jer su im to [[folksdojčer]] i omogućavali. Prije samog rata, iz jugoslavenskog zrakoplovstva je pobjegao kapetan [[Vladimir Kren]] (koji će kasnije postati pripadnik ratnog zrakoplovstva NDH) sa planovima rasporeda vojnog zrakoplovstva u čitavoj zemlji. Doprinos odbrani Beograda dala je [[Prva vazduhoplovna lovačka brigada]] JKRV čiji su se pripadnici iznad Beograda sukobili s avionima [[Junkers Ju 87]] ("štukama"), koje su pratili [[Messerschmitt]]i.

Beograd je [[Bombardiranje Beograda u Drugom svjetskom ratu|bombardiran]] u ranu zoru 6. aprila 1941. Hitler je bacio na Beograd razarajuće bombe od 1.000&nbsp;kg, a sama operacija bombardiranja Beograda imala je simboličan nazov ''Kaznena odmazda''. Već u prvom naletu pogođen je prvi civilni objekt u gradu - hotel [[Avala (hotel)|Avala]] gdje je poginuo i ministar jugoslavenske vlade [[Franjo Kulovec]]. Tokom bombardiranja 6. i [[7. april]]a poginulo je 10.000 Beograđana. Bačene su velike količine bombi na stambene četvrti, a porušena je i [[Narodna biblioteka Srbije]] u kojoj je izgorio najveći dio materijala od neprocjenjive vrijednosti. Napadom na Beograd osobno je zapovijedao njemački general-lajtnant [[Alexander Löhr]] čija je 3. zrakoplovna flota izvršila bombardiranje grada.

No, prvi ratni dan je bio zapamćen i po tome što je jugoslavenska protuzračna odbrana oborila njemački izviđački avion blizu sela Donjeg Dušnika u južnoj Srbiji, a pilote koji su se spasili iskakanjem, žandari se proveli u Niš. Jugoslavenska vlada izdaje proklamaciju o početku rata s Njemačkom i odluku o općoj mobilizaciji, ali ona je stigla prekasno.

[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 146-1975-036-24, Jugoslawien, serbische Gefangene.jpg|mini|desno|250p|Predaja oružja zarobljenih Jugoslavenskih vojnika u [[Dravska banovina|Dravskoj banovini.]]]]
Glavni njemački udar sa sjeverozapada izvršen je iz dva smjera: iz rejona [[Klagenfurt]]a, [[Graz]]a i [[Velika Kaniža|Nelike Kaniže]], gdje se još vršila koncentracije jedinica 2. armije zajedno sa 11. divizijom, pod komandom general-pukovnika Maximiliana von Weichsa. 46. oklopni korpus Druge armije sjurio se sa sjeverozapada na Beograd nailazeći na slab otpor.

Na frontu kod Sarajeva, načelnik 2. armije, general [[Bogdan Maglić]], pod izgovorom da je bolestan i da odlazi na liječenje u [[Sarajevo]], je napustio liniju odbrane, da bi se po ustoličenju [[Ustaše|ustaške]] države pojavio kao ustaški general. Slično se desilo u [[Šibenik]]u u kada je zapovjednik Jadranske divizije [[Petar Kvaternik]] (rođeni brat [[Slavko Kvaternik|Slavka Kvaternika]]) naredio da se preda oružje i pohapse svi srpski kadrovi.

Njemačke jedinice su ušle [[10. april]]a u [[Zagreb]] gdje je, u ime poglavnika [[Ante Pavelić]] a, umirovljeni pukovnik Slavko Kvaternik proglasio Nezavisnu Državu Hrvatsku ([[NDH]]). [[Vladko Maček]], koji je odmah po napadu Nijemaca napustio i okrivio već uzdrmanu jugoslavensku vladu, a preko radija je pozivao članstvo svoje [[Hrvatska Seljačka Stranka|Hrvatske Seljačke Stranke]] na lojalnost [[Treći Reich|Trećem Reichu]].

Ključni prodor izvršila je njemačka 12. armija iz Bugarske. Ona je već bila prethodno koncentrirana radi napada na Grčku. Napad na graničnom frontu kod [[Kriva Palanka|Krive Palanke]] do planine [[Belasica|Belasice]], izvršen je na postrojbe Treće armijske oblasti (Moravska, Šumadijska i Bregalnička divizija i Strumički odred). U napadu njemačke 12. armije sudjelovali su 40. motorizirani korpus, 9. oklopna i 73 pješačka i motorizirana [[SS]] divizija ''Adolf Hitler'' i dijelovi 18. korpusa, 2. oklopna divizija, uz jaku podršku avijacije. Već u prva dva dana njemačke snage riješile su glavni zadatak: presjekle Moravsko-Vardarsku dolinu i time odsjekle Jugoslavensku vojsku od svakog eventualnog naslona na saveznike, a ujedno izbile na grčku granicu u pozadinu grčkog fronta u [[Trakiji|Trakija]]. Napad je organiziran iz tri smjera: [[Ćustendil]]-[[Kriva Palanka]]-[[Kumanovo]]. 12. armija se brzo probijala i već [[7. april]]a ušla u [[Skoplje]]. Jedna oklopna divizija sjurila se na zapad i uskoro stupila u kontakt sa Italijanima u Albaniji, dok je glavnina 12. armije nastavilo nastupanje u Grčku ([[Bitka za Grčku|operacija'' 'Marita''']]) protiv grčke armije i britanskog ekspedicionog korpusa.
[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 146-1973-035-12, Jugoslawien, zerstörter jugosl. Panzer.jpg|mini|desno|250p|Uništen jugoslavenski tenk [[Renault FT-17]].]]
Napad je u koordinaciji s Nijemcima vršila italijanska armija. Tako je 2. italijanska armija pod zapovjedništvom generala [[Vittorio Ambrosio|Ambrosija]], koja je bila koncentrirana duž kopnene granice, prodrla iz [[Istra|Istre]] i Slovenskog primorja, a 9. armija pod zapovjedništvom generala Kavalera, napala je iz Albanije, s leđa. Jugoistočni front kojim je zapovijedao Milan Nedić se raspao. Na nišavskom pravcu 11. oklopna divizija probila je slabu odbranu na Pločama iu 9 sati zauzela Niš, u podne [[Aleksinac]] koji je branio pešadijski bataljon iz rezerve i 1. artiljerijski divizion, a zatim je pao i [[Ražanj]]. Klajst je dakle ušao sa svojim snagama u Niš i tako se ispunilo Hitlerovo naređenje da se presječe put Jugoslavenskoj vojsci ka Grčkoj i na taj način spriječi formiranje novog Solunskog fronta.

[[9. april]]a Nijemci gone jedinice 5. armije koje su bile na niškom sektoru. One su se u potpunom kaosu povlačile dolinom [[Nišava|Nišave]] i [[Kutinska rijeka|kutinske rijeke]]. Drinska divizija povlačila se pod naletom njemačkih tenkovskih jedinica pravcem [[Babušnica]]-Svođe-[[Vlasotince]]. Njemačke motorizirane jedinice su joj presjekle odstupnicu kod sela [[Ljuberađe]] a. Na tom terenu vođena je žestoka borba uz obostrane gubitke. Drinska divizija, pretrpevši ogromne gubitke povlačila se u pravcu Leskovca. Kako su njemačke jedinice prodirale dolinom kutinske rijeke, glavnom prometnicom prema Nišu, to se razbijena jugoslavenska vojska kretala izvan glavnih pravaca, držeći se planina.

[[10. april]]a kod jedinica na Kosovu pojavila se dezorganizacija, a zapovjednik 3. armije naredio je da se uz pomoć improviziranih odreda zatvore pravci ka [[Metohija|Metohiji]] i Sandžaku. Nastavljajući i svoju operaciju u dolini [[Južna Morava|Južne Morave]], jedinice 11. oklopne divizije su zauzele [[Paraćin]], [[Ćuprija|Ćupriju]] i [[Jagodina|Jagodinu]], produžavajući ka Kragujevcu. Vrhovna komanda je izdala direktivu broj 120 za povlačenje trupa na liniju Po toj naredbi 5. armija je trebala da se povlači i dalje, ali za realizaciju ove direktive nije bilo realne osnove. Realniji je bio poziv Vrhovne komande izdan iste večeri da se vojnici bore s Nijemcima gdje god se nađu. Njemačka komanda je naredila da se 12. armija orijentira ka Grčkoj, a 2. armija, ojačana 1. oklopnom grupom zauzeti Beograd i dovrši razbijanje jugoslavenske vojske.

== Kriza jugoslavenske vlade ==
Od prvog dana rata, Vrhovna komanda Jugoslavenske vojske nije kontrolirala situaciju. Na ministarskim sjednicama u [[Sevojno|Sevojnu]], gdje se vlada nalazila, general Dušan Simović se žalio na loše veze u zapovijedanju, a naročito je osporavao to što on mora preko pošte da izdaje naređenja jedinicama. Ocijenio je situaciju kao tešku, ali ne i tragičnu i vjerovao je da se front može stabilizirati.

Da bi spriječio potpuno rasulo, ne samo vojsci, već i u vladi, [[12. april]]a izjavljuje da ima puno povjerenja u moralnu snagu vojske i naroda i da vjeruje u prijateljstvo sa Sovjetskim Savezom. Sve je bilo izgubljeno i propast je sve brže i brže tekla.

Nijemci su [[13. april]]a probili posljednju liniju odbrane kod [[Konjarnik]]a i umarširali u Beograd gdje su ispred [[Narodna skuptšine|Narodne Skupštine]] organizirali paradni defile. Ubrzo je stigao i feldmaršal Ewald von Kleist i Maximilian von Weichs.

Ovu informaciju je Dušan Simović dobio na [[Pale|Palama]] od svog ađutanta u osnovnoj školi '' Kralj Petar'' gdje je Štab bio smješten. Tražio je hitnu vezu s engleskim poslanikom, ali je umjesto veze dobio pismo generala Dila da Engleska nema mogućnosti da u danim okolnostima organizira evakuaciju jugoslavenske vojske preko mornaričke baze u [[Boka kotorska|Boki]]. Simović je zatim rekao da situacija ništa ne valja i sazvao novo zasjedanje u ponoć [[13. april]]a. Osim vojnog sloma, počela je i kriza vlade.

Na jugoslavenskoj strani počela su međusobna trvljenja i ispitivanja ko je kriv za tako munjeviti slom. Neki ministri, među kojima i dr. [[Slobodan Jovanović]], [[Bogoljub Ilić]] i [[Marko Daković]] optuživali su Hrvate za izdaju. Posljednje savjetovanje Jugoslavenska vlada imala je na Palama. Sjednica vlade je održana na katolički uskrs, [[13. april]]a [[1941]]. Dušan Simović je podnio izvješće o vojnoj situaciji koju je predstavljao kao vrlo tešku, ali ne i bezizlaznu. Govorilo se o produžetku borbe na novom frontu Sava-[[Drina]]. Ipak, na kraju je odlučeno da se vlada, radi veće sigurnosti, premjesti odmah u [[Nikšić]]. Simović je potom predložio generala pozadine [[Danilo Kalafatović|Danila Kalafatovića]] za načelnika Vrhovne odbrane. O mogućnosti eventualne kapitulacije nije bilo ni spomena, iako su pojedini ministri zaključili da je vojna situacija mnogo teža nego što ju je predstavaljao Simović.

[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 146-1975-036-23, Jugoslawien, gefangene serbische Offiziere.jpg|mini|desno|250p|Zarobljeni jugoslavenski oficiri prije deportacije u Njemačku.]]
Vlada je bez Simovića stigla u Nikšić sutradan i prva stvar koja se čula bila je ta da je [[Kralj Petar II Karađorđević|Kralj Petar]] već odletio za Grčku. Prilikom utovara transportnih aviona zlatom sudjelovalo je i više stotina vojnika na improviziranom aerodromu na Nikšićkom polju. Međutim, prilikom evakuacije poginula su dva vrlo poznata imena. Prilikom transporta zlata bojnim brodom u [[Egejsko more|Egejskom moru]], brod se prevrnuo i poginuli su ministar Simovićeve vlade [[Marko Daković]] i povjesničar [[Vladimir Ćorović]].

Na posljednjoj sjednici vlade u Nikšiću [[15. april]]a, zaključeno je da Jugoslavija neće kapitulirati kao država, već da samo vojska kapitulira, dok vlada i kralj idu u inozemstvo da odatle nastave da se bore. Taj nacrt je sastavio dr. Slobodan Jovanović i predao ga Simoviću, a ovaj Kalafatoviću.

Dušan Simović je istog dana izdao naređenje Danilu Kalafatoviću zaključiti primirje s Nijemcima iz dva razloga: prvi razlog je bio taj što je bilo nemoguće dalje pružanje otpora na odabranoj liniji Drina-Sava i zbog događaja koji su se dogodili u [[Hrvatska|Hrvatskoj]]. Na lijevom krilu vojska nije ni postojala, već samo mali odredi koji su se u totalnom kaosu predavali Nijemcima. Sam vojnički poraz značio je i rasulo same Simovićeve vlade. Tako je potpredsjednik vlade dr. [[Vladko Maček]] napustio vladu [[8. april]]a, a društvo su mu činili i ostali pojedini drugi hrvatski ministri: [[Josip Torbar]], [[Baroša Smoljan]] i [[Ivan Andreas]]. Dok su oni otišli u Zagreb, radikalski lider Muslimana [[Džafer Kulenović]] odlazi u Sarajevo. Napuštanje vlade, zapravo bijeg ministra, bio je poseban primjer Aprilskog rata. Pozivom svojim vojnim pristalicama izraziti lojalnost novoj vlasti (ustaškoj) 10. aprila Maček je osigurao legitimnost prijenosa vlasti, faktički potvrdio separatizam i razbijanje Jugoslavije kao države. Ostale su prazne riječi dr. [[Ivan Šubašić|Ivana Šubašića]] da potpredsjednik jugoslavenske vlade neće dezavuisati svoje drugove.

[[Datoteka:Bundesarchiv B 145 Bild-F016230-0009, Bersaglieri in Jugoslawien.jpg|mini|desno|250p|Italijanski vojnici u Jugoslaviji tokom Aprilskog rata.]]

Kralj Petar Karađorđević je s vladom 14. i 15. aprila već odletio iz zemlje. Na aerodromu Agrenion u [[Atena|Ateni]] dočekao ga je general Dil i general Wilson, a zatim su se preko [[Jerusalem]]a i kraćeg zadržavanja u [[Kairo|Kairu]] obreli u [[London]]u.

Iako potpuno vojnički slomljeni, pojedini vojnici i oficiri nisu pokazivali težnju za kapitulacijom i nastavili su da vode borbu. Na Rapaj Brdu su dvojica mlađih rezervnih starješina samoinicijativno organizirala otpor i vodili s Nijemcima 12. aprila čitavog dana borbu. U oblasti [[Šabac|Šapca]] do sukoba je došlo 12. aprila kada su njemačke motomehanizovane jedinice napali vojnici raznih jedinica Prve armije. Sve do njemačkog ulaska u Šabac, vojnici su držali [[Mišar]]sko brdo i branili grad.
13. aprila 60. konjički puk jugoslavenske vojske izvršio je napad na Šabac, u namjeri da ga preotme od Nijemaca, ali je bio desetkovan i povukao se. Također su i dijelovi 2. armije pružali žilav otpor prema [[Užice|Užicu]]. Nijemci su bombardirali grad 15. aprila, a zatim ga tukli teškom artiljerijom. Zapovjednik vojnog garnizona nije želio predati grad Nijemcima u ruke i ubio se. [[Sergej Mašera]] i [[Milan Spasić]] su [[17. april]]a u Boki kotorskoj potopili razarač "Zagreb".

Načelnik Operativnog odjela 2. armije, pukovnik [[Draža Mihailović]] je izbjegao zarobljavanje u Sarajevu i vodeći borbe s Njemačkom oklopnom grupom 13. aprila kod željezničke stanice Ševarlije i kod Petrovog Sela, probijao se prema [[Doboj]]u. Narednik jugoslavenske vojske [[Boža Petrović]] je u posljednji čas uspio spasiti zastavu 41. pješadijskog puka u [[Osijek]] u i ponio je sa sobom, da bi kasnija ista zastava bila i zastava [[Jugoslavenska vojska u otadžbini|Jugoslavenske vojske u otadžbini]].

== Posljedice ==
=== Slom Jugoslavije ===
Ima mnogo pitanja koja nikad neće dobiti odgovor, a prije svega šta je radila vlada od [[27. mart]] a do [[6. april]]a, a šta vojska i njeni zapovjednici. Ostaje kao činjenica, da je mobilizacija bila neefektivna i da je samo 11 divizija bilo raspoređeno prije ofanzive na njihovim defanzivnim pozicijama, da je plan odbrane bio nedovoljno organiziran, da vlada nije uspjela sačuvati jedinstvo u invaziji, i da su [[Hrvati]], odustali od borbe i predavali svoje jedinice snagama [[Nacistička Njemačka|Nacističke Njemačke]]. O tome govori podatak da se u Novooformiranoj [[Hrvatska vojska|Hrvatskoj vojsci]] od kojih su se, ubrzo po osnivanju [[Ante Pavelić|Pavelićeve]] [[NDH]], našli: 31 [[general]], 228 [[pukovnik]]a, 245 [[potpukovnik]]a, 254 [[major]]a, 1.005 [[kapetan]]a i 417 [[poručnik]]a [[Jugoslavenska kraljevska vojska|Jugoslavenske kraljevske vojske]].
 
[[Datoteka:Yu tank.jpg|mini|desno|250p|Oštećeni jugoslavenski tenk [[Renault NC27]]]]

General Milan Nedić, kad je, pod Nijemcima, stupio na čelo vlade "Narodnog spasa", u svom prvom obraćanju srpskom narodu, [[1. septembar|1. septembra]] [[1941]]., rekao je: "Šesti april nije srpski, već jugoslavenska sramota". Većina jedinica, unatoč želji da pruže otpor, nije bilo opremljeno da se suprostavi Njemačkoj vojnoj sili. Vojska Kraljevine Jugoslavije nije imala odgovor na Njemačke tenkove i štuke.

Bombardiranje Beograda, koji je u skladu s odredbama međunarodnog ratnog prava bio proglašen za "otvoreni grad", što je značilo da neće biti branjen, samo je opet iskazalo činjenicu koliko su fašisti slabo marili za sva ta prava međunarodnog ratovanja i svrstali Beograd na listu gradova koji su pretrpjeli ogromnu štetu zbog njihovog bombardovanja. Na toj listi, koja počinje od Gernike, nalaze se i Rotterdam, Pariz, London, i još mnogi drugi. Rezultat Njemačkog bombardiranja bio je kolaps u infrastrukturi i vrhovne komande, ali i gubitka Državne biblioteke, u kojima su se nalazili mnogobrojni spisi i dokumenti.

[[Datoteka:Bundesarchiv Bild 101I-185-0116-27A, Bucht von Kotor (-), jugoslawische Schiffe.jpg|mini|desno|250p|Zaplijenjeni Jugoslavenski ratni brodovi od strane italijanskih trupa, u [[Kotor|boko-kotorskom zalivu]] tokom Aprilskog rata.]]
Dezorganizacija je bila takva, da niko nije znao dokle su Nijemci stigli, a vlada nije znala čak ni da je kapitulacija potpisana. Simović je na nekoliko užurbanih sjednica, s kojih ne postoje ni zapisnici, obavještavao vladu o stanju na frontu, sve dok im nije bilo rečeno da se evakuiraju za [[Nikšić]], odakle će se zrakoplovima prebaciti do [[Saveznici u Drugom svjetskom ratu|Saveznika]].

Na kraju ipak, pad Jugoslavije bio je neminovan. Država je bila žestoko podijeljena, armija nije bila spremna da se sukobi s Nijemcima, mobilizacija nije stigla na vrijeme, a sve planove koji su postojali za odbranu zemlje poremetili su pobune Hrvatskih armija i generala. Već u prvim danima, zahvaljujući rasulu u vrhovnom štabu, jedinice više nisu znale šta da rade, nisu imale povezanost među sobom, nisu imala nikakva određena naređenja, već su na terenu donosile odluke za borbu protiv Nijemaca, no ostaje činjenica da je i sama armija bila iznenađena brzinom i snagom neprijatelja, koji je, pošto je slomio [[Poljska|Poljsku]] i zapadnu Evropu, imao vrlo malo problema s Kraljevskom vojskom. Plan za odbranu koji je obuhvaćao odbranu čitavih granica bio je površan i osuđen na propast od početka, jer armija nije imala nikakva sredstva za odbranu duž cijelih granica. Jugoslavenska armija i vlada pukle su po svim šavovima, koji su ionako bili već labavi. Jedini dostojan otpor, Kraljevska vojska pružila je protiv Italijana u [[Albanija|Albaniji]].

=== Okupacija ===

[[Datoteka:Fascist occupation of yugoslavia-sr.png|mini|300p|Okupatorska podjela Jugoslavije]]
Poslije rata, Jugoslavija je bila podijeljena među silama osovine. Hitler je okarakterisao Srbe kao glavne krivce za rat i podijelio Srbiju na više okupacijskih zona. Hrvati su dobili neovisnost, i njihova država se prostirala od Slovenije pa do samog Beograda. Obuhvaćala je današnju Hrvatsku i Bosnu i Hercegovinu i Srijem. Sloveniju su podijelili Italijani i Nijemci (to je bila jedina teritorija koju su Nijemci izravno okupirali), Bačku i Novi Sad dobili su Mađari, Bugari su dobili veći dio Makedonije i dio jugoistočne Srbije, Italijani su dobili Kosovo i preostali dio Makedonije i pripojili tzv. Velikoj Albaniji. Crna Gora postala je Italijanski protektorat. Preostali dio Srbije je bio organiziran u tzv. državu pod generalom Milanom Nedićem. Ova država bila je Njemačka marioneta i bila je slabo poštovana od strane okupacijskih snaga Njemačke. Jugoslavija će biti okupirana sve do 1945.

== Reference ==
{{reference|2}}

== Također pogledajte ==
{{Proširiti sekciju}}

== Literatura ==
* {{Cite book|last = Terzić|first = Velimir|authorlink =|coauthors =|title = SLOM KRALJEVINE JUGOSLAVIJE; uzroci i posljedice poraza - knjiga 1|year=1982|url = http://znaci.net/00002/366.htm|publisher = Narodna knjiga - Partizanska knjiga - Pobjeda|location = Beograd - Ljubljana - Podgorica|id =}}
* {{Cite book|last = Terzić|first = Velimir|authorlink =|coauthors =|title = SLOM KRALJEVINE JUGOSLAVIJE; uzroci i posljedice poraza - knjiga 2|year=1983|url = http://znaci.net/00002/367.htm|publisher = Narodna knjiga - Partizanska knjiga - Pobjeda|location = Beograd - Ljubljana - Podgorica|id =}}
* {{Cite book|url = http://www.history.army.mil/books/wwii/balkan/intro.htm|title = The German Campaigns in the Balkans (Spring 1941)|publisher = [[Centar Armije Sjedinjenih Američkih Država za vojnu historiju]]|id = CMH Pub 104-4|year = 1986|origyear = 1953|access-date = 18. 4. 2013|archive-date = 19. 6. 2009|archive-url = https://web.archive.org/web/20090619234443/http://history.army.mil/books/wwii/balkan/intro.htm|url-status = dead}}
* {{Cite book|last1 = ciglica|first1 = Boris|last2 = Savić|first2 = Dragan|title = Dornier Do 17, The Yugoslav Story: Operational Record 1937-1947|url =|year=2007|publisher = Jeroplan|location = Belgrade|isbn = 978-86-909727-0-8 | ref = harv}}
* {{Cite book | last1 = ciglica | first1 = Boris | last2 = Savić | first2 = Dragan | title = Croatian Aces of World War II | url = | year=2002 | publisher = Osprey | location = London | isbn = 1 - 84176-435-3 | ref = harv}}
*'' Conways All The World 'Fighting Ships 1922-1946'', - Conway Maritime Press, London, 1980. {{ISBN|0-85177-146-7}}
*'' Geschichte des Zweiten Weltkrieges'' Vol.. 3, A. A. Gretschko, Berlin: Militärverlag der Deutschen Demokratischen republike 1977.
* {{Cite book | last = Goss | first = Chris | title = Dornier 17: In Focus | year = 2005 | publisher = Red Kite / Air Research | location = Surrey, UK | isbn = 0-9546201-4-3 | ref = harv}}
* Niehorster, Leo W.G. '' The Royal Hungarian vojska, 1920-1945'', Europa Books Bayside New York 1998 {{ISBN|978-1-891227-19-6}}
* Novak, J. and Spencer, D.,'' Hrvatski Orlovi: Paratroopers of the Independent State of Croatia 1942-1945'', Axis Europa Books, Bayside NY, 1998. {{ISBN|1-891227-13-0}}
* {{Cite book | last = Pavlowitch | first = Stevan K. | author-link = Stevan K. Pavlowitch | year=2007 | title = Hitler's New Disorder: The Second World War in Yugoslavia | publisher = Columbia University Press | location = New York | isbn = 978-1-85065-895-5 | url = http://books.google.com/books?id=R8d2409V9tEC&printsec=frontcover |ref = harv | access-date=15. 10. 2019 | archive-url = https://web.archive.org/web/20130731120516/http://books./ | archive-date=31. 7. 2013 | url-status = dead}}
* {{Cite book | last = Redžić | first = Enver | authorlink = Enver Redžić | title = Bosnia and Herzegovina in the Second World War | publisher = Frank Cass | location = Abingdon | year = 2005 | isbn = 0-7146-5625 -9 | url = http://books.google.com/books?id=mXiSKULRN-oC&printsec=frontcover | ref = harv}}
* {{Cite book | last = Shaw | first = Les | title = Trial by Slander: A background to the Independent State of Croatia, and an account of the Anti-Croatian Campaign in Australia | url = | year=1973 | publisher = Harp Books | location = Canberra | isbn = 0-909432-00-7 | ref = harv}}
* {{Cite book | last = Shirer | first = William L. | title = The Rise and Fall of the Third Reich: A History of Nazi Germany | url = | year=1991 | publisher = Random House | location = London | isbn = 978-0-09942-176-4 | ref = harv}}
* {{Cite book | last1 = Shores | first1 = Christopher F. | last2 = Cull | first2 = Brian | last3 = Malizia | first3 = Nicola | title = Air War for Yugoslavia, Greece & Crete - 1940-41 | url = | year=1987 | publisher = Grub Street | location = London | isbn = 0-948817-07-0 | ref = harv}}
*'' The Times Atlas of the Second World War'', John Keegan (ed.), New York: Harper and Row 1989.
* {{Cite book | last1 = Thomas | first1 = Nigel | last2 = Mikulan | first2 = Krunoslav | title = Axis Forces in Yugoslavia 1941-45 | url = http://books.google.com/?id=A8X6UH58dlgC | year = 1995 | publisher = Osprey Publishing | location = New York | isbn = 1-85532-473-3 | ref = harv }}{{Mrtav link}}
* {{Citation | last = Tomasevich | first = Jozo | authorlink = Jozo Tomasevich | contribution = Yugoslavia during the Second World War | year=1969 | title = Contemporary Yugoslavia: Twenty Years of Socialist Experiment | editor-last = Vucinich | editor-first = Wayne S. | editor-link = Wayne S. Vucinich | pages = 59-118 | place = Berkeley | publisher = University of California Press | isbn = 978-05-200153-6-4 | ref = harv}}
* {{Cite book | last = Tomasevich | first = Jozo | title = War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: The Chetniks | url = http://books.google.com/?id=yoCaAAAAIAAJ | volume = 1 | year=1975 | publisher = Stanford University Press | location = San Francisco | isbn = 0-8047-0857-6 | ref = harv}}
* {{Cite book | last = Tomasevich | first = Jozo | title = War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: Occupation and Collaboration | url = http://books.google.com/?id=fqUSGevFe5MC | volume = 2 | year=2001 | publisher = Stanford University Press | location = San Francisco | isbn = 0-8047-3615-4 | ref = harv}}
* [[United States Army Center of Military History]] Publication 104-4'' The German Campaign in the Balkans (Spring 1941)'', 1986.
* Weal, John (1998). ''Junkers Ju 87 Stukageschwader of North Africa and the Mediterranean'', Oxford: Osprey. {{ISBN|1-85532-722-8}}
* Whitely, MJ,'' Destroyers of World War Two: An International Encyclopedia'', US Naval Institute Press, 2001. {{ISBN|978-0-87021-326-7}}

== Vanjski linkovi ==
{{Commonscat|Invasion of Yugoslavia}}
* [Http://www.army.mil/cmh-pg/books/wwii/balkan/20_260_2.htm Jugoslavenska kampanja] {{simboli jezika|eng|engleski}}
* [https://web.archive.org/web/20160113092053/http://www.anpi.pesarourbino.it/fototeca2.php ANPI Arhivske fotografije] {{simboli jezika|ita|italijanski}}
* [Http://www.youtube.com/watch?v=pqx5i0ne_LQ&NR=1 "Njemačka invazija na Kraljevinu Jugoslaviju"], Film Trećeg rajha na [[YouTube]]u
* [Http://www.youtube.com/watch?v=0aaWnk5LUTs&NR=1 "Njemačke snage zauzimaju Sarajevo"], Film [[Treći Reich|Trećeg rajha]] na internet stranice [[YouTube]]
* [Http://www.youtube.com/watch?v=PuqSUIvwd4I&feature=related "Hitlerova najveća greška u Drugom svjetskom ratu"] Dokumentarni film na internet stranici [[YouTube]]
* [Http://scindeks-clanci.ceon.rs/data/pdf/0352-3160/2011/0352-31601101049M.pdf Predrag Miladinović: Gubici osovinske avijacije u Aprilskom ratu 1941.]{{Mrtav link|datum=Oktobar 2019 |bot=InternetArchiveBot }}

{{Jugoslavija u Drugom svjetskom ratu}}
{{Drugi svjetski rat}}

[[Kategorija:1941. u Jugoslaviji]]
[[Kategorija:Balkanska kampanja (Drugi svjetski rat)]]
[[Kategorija:Invazije u Drugom svjetskom ratu]]
[[Kategorija:Italija u Drugom svjetskom ratu]]
[[Kategorija:Jugoslavija u Drugom svjetskom ratu]]
[[Kategorija:Mađarska u Drugom svjetskom ratu]]
[[Kategorija:Njemačka u Drugom svjetskom ratu]]
[[Kategorija:Sukobi u 1941.]]
[[Kategorija:Kraljevina Jugoslavija]]
[[Kategorija:Vojni pohodi]]
Šabloni koji su upotrebljeni na ovoj stranici:
Šablon:Ambox/igralište (uredi)
Šablon:Aprilski rat (uredi)
Šablon:Balkanska kampanja (uredi)
Šablon:Category handler (uredi)
Šablon:Citation (uredi)
Šablon:Cite book (pogledaj izvor) (poluzaštićeno)
Šablon:Commonscat (pogledaj izvor) (poluzaštićeno)
Šablon:Drugi svjetski rat (uredi)
Šablon:Fix (uredi)
Šablon:Fix/kategorija (uredi)
Šablon:ISBN (uredi)
Šablon:Infokutija (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Šablon:Infokutija rat (uredi)
Šablon:Jugoslavija u Drugom svjetskom ratu (uredi)
Šablon:Main other (uredi)
Šablon:Malo (uredi)
Šablon:Mrtav link (uredi)
Šablon:Navbox (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Šablon:Navkutija (pogledaj izvor) (poluzaštićeno)
Šablon:Plain link (uredi)
Šablon:Plainlist/styles.css (uredi)
Šablon:Podaci o zastavi KJUG (uredi)
Šablon:Podaci o zastavi Kraljevina Jugoslavija (uredi)
Šablon:Podaci o zastavi NNJE (uredi)
Šablon:Podaci o zastavi Nacistička Njemačka (uredi)
Šablon:Proširiti sekciju (uredi)
Šablon:Reference (uredi)
Šablon:Refspisak (uredi)
Šablon:Refspisak/styles.css (uredi)
Šablon:Sfn (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Šablon:Side box (uredi)
Šablon:Simboli jezika (uredi)
Šablon:Small (uredi)
Šablon:Sporedni okvir (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Šablon:Vojna kampanja (uredi)
Šablon:ZD (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Šablon:ZD/core (uredi)
Modul:Arguments (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Category handler (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Check isxn (uredi)
Modul:Citation/CS1 (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/COinS (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/Configuration (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/Date validation (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/Identifiers (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/Utilities (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/Whitelist (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Citation/CS1/styles.css (uredi)
Modul:Footnotes (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Footnotes/anchor id list (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Footnotes/anchor id list/data (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Footnotes/whitelist (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Infobox (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Infobox/styles.css (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Message box/configuration (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Message box/igralište (uredi)
Modul:Namespace detect (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Namespace detect/config (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Namespace detect/data (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Navbar (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Navbar/configuration (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Navbar/styles.css (uredi)
Modul:Navbox (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:No globals (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Side box (pogledaj izvor) (poluzaštićeno)
Modul:Side box/styles.css (uredi)
Modul:Unsubst (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Modul:Yesno (pogledaj izvor) (zaštićeno)
Nazad na Aprilski rat.
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/wiki/Aprilski_rat"