selle

Furm verb

selle (ouzh) /ˈsɛ.lːe/

1. Furm ar verb sellet/sellout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Yun a selle outi. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
   • Ur c'heginer gant e dog gwenn, en e goazez war vardell ur prenestr, a selle ivez ouzh ar mor. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 411.)
   • Jovin, kluchet e-kichen ar prenestr, a selle ouzh beg an tour. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 9.)