reder

(Anv-kadarn) Diwar an anv-kadarn red hag al lostger -er.

(Furm verb) Savet diwar red-, pennrann ar verb redek, hag an dibenn-ger -er.

  Anv-kadarn

reder /ˈreːdɛr/ gourel

1. Den a gemer perzh e redadegoù
   • Ouzhpenn-se ez eo Jeffig un neuñver dispar, ur reder war varc'h-houarn diouzh ar c'hentañ [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 46.)
2. Den a ya dre ar maezioù, ar straedoù, hep pal resis
   • Me am-bez aon rag ar rederien a zeu war ar vro. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 436.)
3. (Loenoniezh) Moranv roet d'ar c'hrank-silioù
   • Ar rederien a vez droug. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 437.)

• rederez
• rederig

• lestr-reder
• reder-bro
• reder-mor
• reder-poulloù

1. galleg : coureur ^(fr)
2. galleg : vagabond ^(fr)
3. galleg : étrille ^(fr) (crabe)

  Furm verb

reder /ˈreːdɛr/

1. Furm dic'hour ar verb redek en amzer-vremañ an doare-disklêriañ

• galleg : (on) court ^(fr)