Старосты жамойцкія
Выгляд
(Пасля перасылкі з Староста жамойцкі)
Імаверна, старосты ў Жамойць прызначаліся і раней, але дакладна вядома пра гэта з часоў вялікага князя літоўскага Вітаўта. Пасля перадачы Жамойці (1 лютага 1411 г.) Тэўтонскім ордэнам пад уладу вялікіх князёў літоўскіх, прызначэнне старостаў у Жамойцкае староства стала рэгулярнай практыкай. У 1793 г. Жамойцкае староства пераўтворана ў Жамойцкае ваяводства, аднак, імаверна, ніхто не паспеў атрымаць урад жамойцкага ваяводы.
Спіс жамойцкіх старостаў
[правіць | правіць зыходнік]- Румбольд Валімонтавіч (1409—1411)
- Кезгайла Валімонтавіч (1412—1432)
- Галімін Надобавіч (1433—1435)
- Контаўт (1436—1439)
- Кезгайла Валімонтавіч (1440) — другі раз.
- Контаўт (1440—1444)
- (?) Гедыгольд (1441—1444)
- Кезгайла Валімонтавіч (1445—1448) — трэці раз.
- Ян Кезгайлавіч (1449-85)
- Станіслаў Янавіч Кезгайла (1486—1527)
- Станіслаў Станіслававіч Кезгайла (1527—1532)
- Пётр Станіслававіч Кішка (1532—1534)
- Ян Мікалаевіч Радзівіл (1535—1542)
- Мацей Клочка (1542—1543)
- Юрый Марцінавіч Білевіч (1543-44)
- Па смерці Білевіча жамойцкая шляхта выбрала на ўрад старосты Станіслава Мікалаевіча Кезгайлу, але кароль яго не зацвердзіў.
- Геранім Аляксандравіч Хадкевіч (1545—1561)
- Пасада вакантная (1561—1563). У 1563 у якасці спраўцы староства згадваецца Рыгор Аляксандравіч Хадкевіч, на той час гетман польны і кашталян троцкі.
- Ян Геранімавіч Хадкевіч (1563—1579)
- Ян Станіслававіч Кішка (1579—1589)
- Юрый Юр'евіч Хадкевіч (1590—1595)
- Станіслаў Радзівіл (1595—1599)
- Ян Караль Хадкевіч (1599—1616)
- Геранім Валовіч (1619-36)
- Ян Альфонс Ляцкі (1643-46)
- Януш Радзівіл (1646-53)
- Ежы Караль Глябовіч (1653-68)
- Аляксандр Гіларый Палубінскі (1668-69)
- Віктар Канстанцін Млечка (1670-79)
- Казімір Ян Сапега (1681)
- Пётр Міхал Пац (1684-96)
- Рыгор Агінскі (1698—1709)
- Казімір Заранка-Гарбоўскі (1710-29)
- Юзаф Тышкевіч (1742-54)
- Ян Мікалай Хадкевіч (1765-81)
- Антоні Ануфрый Гелгуд (1783-94)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Wolff, J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795. — Kraków, 1885.