Перайсці да зместу

Вікторыя Грунчакава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тэніс
Вікторыя Грунчакава
Нарадзілася 11 мая 1998(1998-05-11)[1] (26 гадоў)
Грамадзянства
Рэзідэнцыя Кошыцы, Славакія
Рост 180 см
Вага 67 кг[3]
Прафесійная кар’ера 2014 — ц.ч.
Вядучая рука правая
Удар злева двухручны
Трэнер(ы) Томаш Грунчак
Прызавыя грошы 2 747 410 $[1]
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п) 385–233[1]
Тытулы 14 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 43 (4 сакавіка 2019)
Цяперашні рэйтынг 140 (14 лютага 2022)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 2-і раўнд (2019)
Францыя 3-і раўнд (2019)
Уімблдан 1-ы раўнд (2018-2019)
ЗША 1-ы раўнд (2017-2020)
Парны разрад
Вынікі (в/п) 153–102[1]
Тытулы 3 WTA, 6 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 29 (14 кастрычніка 2019)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 3-і раўнд (2020)
Францыя 3-і раўнд (2020)
Уімблдан 1-ы раўнд (2019)
ЗША 1/2 фіналу (2019)
viktoriakuzmova.sk
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 13 лютага 2023 года

Вікторыя Грунчакава, у дзявоцтве Кужмава (славацк.: Viktória Kužmová; нар. 11 мая 1998, Кошыцы, Славакія) — прафесійная славацкая тэнісістка; паўфіналістка аднаго турніру Вялікага шлема ў парным разрадзе (US Open-2019) разам з Аляксандрай Сасновіч; пераможца трох турніраў WTA ў парным разрадзе; пераможца аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў парным разраде (US Open-2015); фіналістка аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (US Open-2016).

Агульная інфармацыя

[правіць | правіць зыходнік]

Вікторыя — старэйшая з дзвюх дачок Радавана Кужмы і Інгрыд Кужмавай; яе сястру завуць Катарына, яна маладзейшая на тры гады, і таксама прафесійная тэнісістка[4].

Славачка на корце з чатырох гадоў, улюбёнае пакрыццё — хард. Трэніруецца ў Славацкім нацыянальным тэнісным цэнтры.

Вікторыя Кужмава цяпер пражывае ў Кошыцах (Славакія)[5][6]. З 2018 года навучаецца ў браціслаўскім філіяле чэшскага ўніверсітэта[7].

Кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Вікторыя пачала займацца тэнісам у чатырохгадовым узросце. Максімальны юніёрскі рэйтынг №24[8].

У 2014 годзе разам з Крысцінай Шмідлавай заваявала першы парны тытул у Касабланцы. У гэтым жа годзе дэбютавала на юніёрскім турніры Вялікага шлема — Адкрытым чэмпіянаце Францыі, а ўжо на Адкрытым чэмпіянаце ЗША з Шмідлавай выйшла ў паўфінал[9][10].

У 2015 годзе ўпершыню выйшла ў індывідуальны паўфінал Уімблданскага турніру, саступіўшы будучай чэмпіёнцы Соф’і Жук[11]. У гэтым жа годзе стала пераможцай Адкрытага чэмпіянату ЗША ў парным разрадзе з расійскай тэнісісткай Аляксандрай Паспелавай[12]. Праз год стала сярэбранай прызёркай Адкрытага чэмпіянату ЗША ў адзіночным разрадзе[13].

Дэбют Вікторыі Кужмавай на дарослых турнірах Вялікага Шлема адбыўся на Адкрытым чэмпіянаце ЗША 2017 года, у які яна прабілася з кваліфікацыі, але ў першым коле саступіла Вінус Уільямс[14]. 6 сакавіка 2017 года ўпершыню ўвайшла ў першую 200-ку рэйтынгу, скончыўшы сезон на 132-й пазіцыі[15].

21 мая 2018 року ўвайшла ў першую сотню тэнісістак[15][16]. Урэшце на Адкрытым чэмпіянаце Францыі здабыла першую перамогу ў асноўным турніры, але вылецела ўжо ў другім коле[17].

2019 год стаў паспяховым для Кужмавай у парным разрадзе. Яна тройчы выходзіла ў фіналы турніраў, два з якіх выйграла[18][19]. 4 лютага яна ўвайшла ў сотню найлепшых, а 9 верасня заняла 30-ю пазіцыю[15][20].

Выступленні за зборную

[правіць | правіць зыходнік]

У 2014 годзе Вікторыя Кужмава прадстаўляла Славакію на юніёрскім Кубку Федэрацыі. У групавым турніры выйграла ўсе свае матчы супраць тэнісістак Францыі, Егіпта і Японіі, а таксама дзве парныя сустрэчы супраць Японіі і Егіпта. У паўфінале адолела венгерку Фані Штолар[9][10], але ў фінале славакі прайгралі зборнай ЗША ўсе тры гульні[21]. У жніўні таго ж года Вікторыя выступіла на юнацкай Алімпіядзе, дзе саступіла ў першым коле і ў адзіночным, і ў парным разрадах[9][10].

Дэбют за дарослую каманду адбыўся ў 2018 годзе. У барацьбе за выхад у Сусветную групу Славакія абыйграла зборную Расіі (Кужмава атрымала адну перамогу і адну паразу), аднак пасля прайграла Беларусі. Тым не менш, у гэтым матчы Кужмава перамагла і Арыну Сабаленку, і Аляксандру Сасновіч, саступіўшы толькі ў вырашальнай пары з Ганнай Каралінай Шмідлавай супраць Лідзіі Марозавай і Веры Лапко[22][23].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б в г Player Profile // WTA website
  2. ↑ ITF website
  3. ↑ https://www.viktoriakuzmova.sk/
  4. ↑ Radovan Kužma: Dcéra má víťaznú povahu, po prehre sa s ňou tri dni nedá rozprávať
  5. ↑ admin.. Oficiálna webstránka Viktórie Kužmovej (славацк.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2021. Праверана 23 сакавіка 2021.
  6. ↑ Viktoria Kuzmova (англ.). Yonex. Праверана 15 лістапада 2020.
  7. ↑ Bugan, Štefan. Viktória Kužmová also thinks of education, she began to study international relations and diplomacy (англ.). newsbeezer.com (14 лістапада 2018). Праверана 16 лістапада 2020.
  8. ↑ Viktoria Kuzmova (англ.). ITF World Tennis Tour. Праверана 15 лістапада 2020.
  9. ↑ а б в Viktoria Kuzmova Junior Singles Activity (англ.). ITF World Tennis Tour. Праверана 15 лістапада 2020.
  10. ↑ а б в Viktoria Kuzmova Junior Doubles Activity (англ.). ITF World Tennis Tour. Праверана 15 лістапада 2020.
  11. ↑ TASR. Wimbledon: Viki Kužmová končí v semifinále, aj tak životný úspech (славацк.). sport.aktuality.sk (10 ліпеня 2015). Праверана 15 лістапада 2020.
  12. ↑ Livaudais, Stephanie. The 100 Club: All-surface threat Viktoria Kuzmova keeps rising (англ.). WTA (31 жніўня 2018). Праверана 31 кастрычніка 2020.
  13. ↑ Pantic, Nina. A brand new day: U.S. Open Junior Champ Kayla Day is as confident as she is talented (англ.). tennis.com (13 верасня 2016). Праверана 15 лістапада 2020.
  14. ↑ Venus Williams improves to 19-0 in U.S. Open's first round (англ.). The Spokesman Review (28 жніўня 2017). Праверана 1 лістапада 2020.
  15. ↑ а б в Viktoria Kuzmova Ranking History (англ.). WTA Tennis. Праверана 15 лістапада 2020.
  16. ↑ Livaudais, Stephanie. The 100 Club: All-surface threat Viktoria Kuzmova keeps rising (англ.). WTA Tennis (31 жніўня 2018). Праверана 16 лістапада 2020.
  17. ↑ Li, Xia. Elina Svitolina beats Viktoria Kuzmova 2-0 at French Open (англ.)(недаступная спасылка). xinhuanet (30 мая 2018). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2020. Праверана 30 кастрычніка 2020.
  18. ↑ Oddo, Chris. Muchova and Teichmann Set to Bid for Maiden Title at Prague (англ.). Tennis Now (3 мая 2019). Праверана 31 кастрычніка 2020.
  19. ↑ Jaqueline Cristian şi Gabriela Ruse au pierdut finala de dublu la BRD Bucharest Open 2019 (рум.). mediafax.ro (21 ліпеня 2019). Праверана 31 кастрычніка 2020.
  20. ↑ AAP.. Barty reaches another US Open doubles final (англ.). The Sydney Morning Herald (6 верасня 2019). Праверана 31 кастрычніка 2020.
  21. ↑ Harwitt, Sandra. USA triumphant at 2014 Junior Fed Cup (англ.). ITF (30 верасня 2014). Праверана 16 лістапада 2020.
  22. ↑ Sharp, Alex. Kuzmova claws Slovakia back into contention in Minsk (англ.)(недаступная спасылка). Billie Jean King Cup (21 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 28 мая 2023. Праверана 17 лістапада 2020.
  23. ↑ Sharp, Alex. Lapko and Marozava launch Belarus back into the World Group(недаступная спасылка). Billie Jean King Cup (22 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 28 мая 2023. Праверана 17 лістапада 2020.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вікторыя_Грунчакава&oldid=4740528"