Перайсці да зместу

Крыштаф Жыгімонт Пац

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія для друку болей не падтрымліваецца і можа мець памылкі апрацоўкі. Калі ласка, абнавіце закладкі браўзеру і выкарыстоўвайце ўбудаваную функцыю друку браўзеру.
Крыштаф Жыгімонт Пац
Герб «Газдава»
Герб «Газдава»
Вялікі канцлер літоўскі
1658 — 1684
Папярэднік Альбрэхт Станіслаў Радзівіл
Пераемнік Марцыян Аляксандр Агінскі

Нараджэнне 1621[1][2][…]
Смерць 10 студзеня 1684(1684-01-10)[3][4]
Месца пахавання
Род Пацы
Бацька Стэфан Пац[6]
Маці Ганна Марцыбела Рудаміна-Дусяцкая
Жонка Клара Ізабела дэ Меі[d][7]
Дзеці Сын (памёр у маленстве)
Адукацыя
Дзейнасць палітыка[9]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крыштаф Жыгімонт Пац (1621 — 10 студзеня 1684) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Вялікі харунжы літоўскі (1646—1656), падканцлер літоўскі (1656—1658), вялікі канцлер літоўскі (з 1658).

Быў старостам ковенскім, пінскім і астрынскім, адміністратарам Гарадзенскай і Аліцкай эканоміяў.

Біяграфія

Паохдзіў з магнацкага роду Пацаў герба «Газдава». Сын Стэфана Паца і Ганны Марцыбелы Рудаміны-Дусяцкай.

Вычыўся ва ўніверсітэтах Кракава, Льежа і Перуджы. У Рыме дамогся дазволу запрасіць у Пажайск камедулаў, фундаваў там іхні кляштар. Служыў у французскай, іспанскай і галандскай арміях.

Карыстаўся вялікім даверам караля і ўвесь свой час праводзіў пераважна ў кампаніі манарха. Прытрымліваўся французскай арыентацыі, з’яўляўся прыхільнікам ідэй каралевы Людвікі Марыі Ганзагі.

У 1658 годзе атрымаў пасаду вялікага канцлера літоўскага. Быў адным з лідараў партыі, якая выступала за каранацыю Міхала Вішнявецкага (1669). Выступіў супраць абрання Яна Сабескага (1674), пасля яго абрання каралём, падаўся ў апазіцыю.

У 1673 годзе Крыштаф Пац дабіўся прыняцця закона, паводле якога кожны трэці сойм павінны быў праходзіць у Гродне.

Памёр у 1684 годзе, нашчадкаў не пакінуў, адзіны яго сын памёр у васьмігадовым узросце.

Зноскі

  1. Krzysztof Zygmunt Pac // opac.vatlib.it
  2. Krzysztof Zygmunt Pac // NUKAT — 2002.
  3. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. WolffKraków: 1885. — С. 161.
  4. а б Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 169. — 377 с.
  5. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 171. — 377 с.
  6. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 88, 150. — 377 с.
  7. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 154–155, 170. — 377 с.
  8. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. WolffСПб.: 1885. — С. 150. — 377 с.
  9. Czech National Authority Database Праверана 14 лютага 2024.

Літаратура


Спасылкі