Сярэднебеларускія гаворкі
Сярэднебеларускія гаворкі — пераходныя гаворкі беларускай мовы, у якіх сумяшчаюцца рысы паўночна-ўсходняга і паўднёва-заходняга дыялектаў. Сярэднебеларускія гаворкі (перш за ўсё ваколіц Мінска) ляжаць у аснове сучаснай літаратурнай беларускай мовы[2].
Палескія (заходнепалескія) гаворкі
Лініі:
Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі) Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова) Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980, Беўзенка)
Геаграфія
правіцьПаўночная мяжа арэала гэтых гаврок праходзіць прыкладна па лініі Мядзел — Барысаў — Быхаў — Добруш, паўднёвая — па лініі Ліда — Бабруйск — Рэчыца — Лоеў.
Зноскі
- ↑ Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.
- ↑ Кондрашов Н. А. Белорусский язык // Славянские языки. М., 1986. С. 96—106. (руск.)