Вікіпедыя

Плунге

горад у Літве

Плунге (літ.: Plungė, жам. Plongė, беларуская назва — Плунгя́ны[2]) — горад у заходняй Літве, адміністрацыйны цэнтр Плунгскага раёна Цяльшэйскага павета. Праз Плунге ідзе чыгунка Клайпеда — Шаўляй. Горад адносіцца да этнаграфічнага рэгіёну Жамойць.

Горад
Плунге
літ.: Plungė
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Павет
Раён
Каардынаты
Горад з
Плошча
  • 30 км²
Вышыня цэнтра
119 м і 106 м
Насельніцтва
  • ▲17 385 чал. (1 студзеня 2023)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
448
Паштовыя індэксы
LT-90001
Афіцыйны сайт
Плунге на карце Літвы
Плунге (Літва)
Плунге

Гісторыя

правіць

Упершыню Плунгяны (ст.-бел. Плункгяны[3]) згадваюцца ў 1567 годзе. Да XVI стагоддзя Плунгяны належалі Гаштольдам, а потым перайшлі ў вялікакняжскае ўладанне і сталі цэнтрам староства. З дзяржаўнага ўладання ў 1773 годзе Плунгяны перайшлі ва ўласнасць віленскага біскупа Масальскага, а потым да Патоцкіх. 13 студзеня 1792 года паселішчу быў нададзены статус горада.

Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай Плунгяны былі канфіскаваны ўладамі Расійскай імперыі і перададзены Платону Зубаву. У 1873 годзе горад купіў князь Міхал Агінскі (1850—1902). Ва ўладанні Агінскіх Плунгяны былі да 1921 года, потым быў канфіскаваны літоўскай уладай. З 1918 года ў складзе Літвы.

Насельніцтва

правіць
Год Колькасць
2001 23 436 [1]
2002 23 254 [1]
2003 23 158 [1]
2004 22 834 [1]
2005 22 493 [1]
2006 21 800 [1]
Год Колькасць
2007 21 454 [1]
2008 21 311 [1]
2009 21 167 [1]
2010 20 916 [1]
2011 20 085 [1]
2012 19 785 [1]
Год Колькасць
2013 19 483 [1]
2014 19 153 [1]
2015 18 904 [1]
2016 18 593 [1]
2017 18 014 [4]
2018 17 296 [5]
Год Колькасць
2019 16 936 [6]
2020 16 755 [6]
2021 17 543 [1]
2022 17 258 [6]
2023 17 385 [1]

Гарады-пабрацімы

правіць

Вядомыя асобы

правіць

Крыніцы

правіць
  1. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
  2. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 3 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2016. — 352 с., іл. — ISBN 978-985-508-298-0. С. 80.
  3. ↑ Спрогіс І. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столѣтия: составленный по 40 актовым книгам Россиенскаго земскаго суда Архивариусом Виленскаго Центральнаго Архива древних актовых книг - губерний Виленской, Ковенской, Гродненской и Минской. — 1888. — С. 234. — 390 с.
  4. ↑ State Data Agency of Lithuania Праверана 18 лютага 2018.
  5. ↑ State Data Agency of Lithuania Праверана 2 чэрвеня 2019.
  6. ↑ а б в Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 19 чэрвеня 2022.

Літаратура

правіць
  • Живописная Россия: Отечество наше в его земельном, историческом, племенном, экономическом и бытовом значении: Литовское и Белоруское Полесье / под общ. ред. П. П. Семенова. — репринт. воспр. изд. 1882 г. — Минск : БелЭн, 1993. — 550 с.
  • Материалы для географии и статистики России, собранные офицерами Генерального штаба. Ковенская губерния / сост. Д. Афанасьев. — Санкт-Петербург : Общественная польза, 1861. — 745 с.
  • Gadon, M. Opisanie Powiatu Telszewskiego w Guberni Kowieńskiej w dawnem Xięstwie Żmujdzkiem położonego / M. Gadon. — Wilno : druk. S. Blumowicza, 1846. — 186 s.
  • Płungiany // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. — S. 328.
  • Płungiany // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 2: Januszpol — Wola Justowska (польск.). — Warszawa, 1902. — S. 462.

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Плунге&oldid=4890010"