Магнус Юліус Дэлагардзі

Граф Магнус Юліус Дэлагардзі (шведск.: Magnus Julius De la Gardie; 14 красавіка 166928 красавіка 1741) — шведскі генерал-лейтэнант (16 студзеня 1717 года), член рыксрода, прэзідэнт Камерц-Калегіі, член партыі «капелюшоў».

Магнус Юліус Дэлагардзі
шведск.: Magnus Julius De la Gardie
Дата нараджэння 14 красавіка 1669(1669-04-14)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 28 красавіка 1741(1741-04-28)[1] (72 гады)
Месца смерці
Бацька Аксель Юліус Дэлагардзі[d]
Маці Sofia Juliana Freiin Forbus[d][2]
Жонка Хедвіг Катарына Лілі[d]
Дзеці Brita Sophia De la Gardie[d], Ева Экеблад, Pontus Fredrik De la Gardie[d], Ulrik Gustaf De la Gardie[d], Carl Julius De la Gardie[d] і Hedvig Catharina von Fersen[d]
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць Швецыя
Званне генерал-лейтэнант
Бітвы/войны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сын Акселя Юліуса Дэлагардзі. Скончыў Упсальскі ўніверсітэт. З 1689 года на французскай каралеўскай службе. Лейтэнант, а з 1691 года капітан. Удзельнічаў у вайне Аўгсбургскай лігі, а пазней у вайне за іспанскую спадчыну. У 1703 годзе стаў падпалкоўнікам, а ў 1707 годзе — палкоўнікам.

У 1709 годзе вярнуўся ў Швецыю. Палкоўнік Далекарлійскага пяхотнага палка. Удзельнік бітваў пры Хельсінгбаргу (1710) і Гадэбушы (1712). Генерал-маёр з 23 сакавіка 1713 года. Удзельнік нарвежскіх паходаў 1716 і 1718 гадоў. З 16 студзеня 1717 года генерал-лейтэнант.

Ажаніўся з Хедвіг Катарынай Дэлагардзі.

Яго дачка, Ева Экеблад, стала першай жанчынай-членам Шведскай Каралеўскай акадэміі навук. Унучка Гедвіга Дэлагардзі — жонка Густафа Морыца Армфельта, першага прэзідэнта Шведскай акадэміі. Праўнучка Марыя перадала прозвішча Дэлагардзі свайму сыну Аляксандру, які служыў у рускай арміі.

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць