Леў Барысавіч Каменеў

Леў Бары́савіч Ка́менеў (ранні варыянт псеўданіма — Ю. Каменеў; сямейнае прозвішча Розенфельд, 6 (18) ліпеня 1883 года — 25 жніўня 1936 года) — расійскі рэвалюцыянер, савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. Выбітны бальшавік, адзін з найстарэйшых паплечнікаў Леніна^[5] Старшыня Массавета (1918—1926); з 1922 года — намеснік старшыні СНК і СПА, а пасля смерці Леніна — старшыня СПА да студзеня 1926 года. Член ЦК у 1917—1927 гадах, член Палітбюро ЦК у 1919—1926 гадах, а затым кандыдат у члены Палітбюро. Член ЦВК СССР і старшыня УЦВК.

Леў Барысавіч Каменеў
руск.: Лев Каменев
член Палітбюро ЦК КПСС[d] 10 (23) кастрычніка 1917 — 23 кастрычніка (5 лістапада) 1917
член Палітбюро ЦК КПСС[d] 25 сакавіка 1919 — 1 студзеня 1926
Нараджэнне	18 ліпеня 1883(1883-07-18)[1] ці 6 (18) ліпеня 1883[2] Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	25 жніўня 1936(1936-08-25)[3][4][…] (53 гады) Lubyanka Building[d], Краснасельскі раён[d], Цэнтральная адміністрацыйная акруга, Масква, РСФСР, СССР
Імя пры нараджэнні	руск.: Лев Розенфельд
Жонка	Olga Kameneva[d]
Дзеці	Aleksandr Kamenev[d]
Партыя	КПСС Бальшавікі РСДРП(б)[d]
Адукацыя	МДУ
Месца працы	Пушкінскі Дом[d] Academia[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1936 годзе быў асуджаны па справе «трацкісцка-зіноўеўскага цэнтра» і расстраляны. Пасмяротна рэабілітаваны ў 1988 годзе.