Інстыгатар вялікі літоўскі

Інстыгатар вялікі літоўскі (лац.: instigator) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім. Выконваў функцыі галоўнага пракурора дзяржавы.

У Польшчы ўведзены ў 1557. У ВКЛ упершыню згадваецца ў 1565, з 17 стагоддзя меў намеснікам віцэ-інстыгатара. З 18 стагоддзя дыгнітарскі ўрад.

Выступаў па ўсіх справах, не акрэсленых у праве, уносіў скаргі пра здраду дзяржаве і абразу маястату вялікага князя. Пільнаваў даходы са сталовых маёнткаў вялікага князя, уносіў скаргі супраць ураднікаў па гаспадарчых справах. Засядаў у задворным асэсарскім судзе (з правам дарадчага голасу) і рэфэрэндарскім, падпарадкоўваўся канцлеру.

На сойме 1775 віцэ-інстыгатары былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасля гэтага было двое.

Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:

• Мальхэр Камінскі (Каменскі) (26.7.1586 — 1604)
• Мікалай Пжэлеўскі (Пузэлеўскі) (24.4.1604 — ?)
• Якуб Залескі (? — 1623 — ?)
• Хрызастом Валадкевіч (11.3.1626 — 1633)
• Юры Драслаўскі (21.3.1633 — ?)
• Стэфан Хжанстоўскі (1638—1647)
• Самуэль Камароўскі (1647 — ?)
• Крыштаф Казімір Уніхоўскі (1649—1659(?))
• Вінцэнт Орда (22.3.1659 — 1665)
• Ян Замбжыцкі (1666—1670)
• Сымон Казімер Куровіч-Забістойскі (2.1679 — 1692)
• Дыянісі Рамановіч (6.1692 — ?)
• Станіслаў Руткевіч (1696—1711)
• Ян Францкевіч (25.12.1711 — 1713)
• Казімір Крулікоўскі (16.2.1713 — 1731)
• Міхал Вішнеўскі (16.2.1731 — 1732)
• Станіслаў Антоні Бужынскі (25.4.1734 — 8.5.1750)
• Мікалай Тадэвуш Лапацінскі (9.5.1750 — 1761)
• Андрэй Зянковіч  (польск.) (бел. (9.5.1761 — 1765)
• Адам Хмара (9.12.1765 — 10.3.1779)
• Антоні Бажэнцкі (1775—1782)
• Яўстах Юзэф Храпавіцкі (1779—1783)
• Рафал Слізень (29.1.1782 —)
• Юзаф Храпавіцкі (6.13.1783 — 1792)
• Францішак Вайніловіч (1794 — )