Паўднёварускі ўрад

Урад быў створаны Галоўнакамандуючым ўзброенымі сіламі на Поўдні Расіі А. І. Дзянікіным ва ўмовах цяжкіх ваенных паражэнняў, якія панеслі Узброеныя сілы Поўдня Расіі ад Чырвонай арміі^[1].

Само фарміраванне гэтага ўрада стала знакам таго, што вайсковае камандаванне Поўдня Расіі перагледзела сваё стаўленне да будовы грамадзянскай улады на падкантрольных тэрыторыях у бок адыходу ад прымата адзінаасобнай ваеннай дыктатуры да дыялогу і супрацоўніцтва з грамадзянскай супольнасцю, што разглядалася як адзіная магчымасць выправіць катастрафічнае становішча^[1].

Для ўмацавання адзінага антыбальшавіцкага фронту Галоўнакамандуючы УСПР заключыў пагадненне з саюзнымі урадамі Данской вобласці, Кубані і Церака, якое прадугледжвала аператыўнае падпарадкаванне яму войскаў гэтых казачых дзяржаўных утварэнняў і ўдзел іх прадстаўнікоў у стварэнні агульнай паўднёварускай улады. Кубанцаў распачалі спробу 16 сакавіка 1920 года правесці адмену гэтага пагаднення праз Вярхоўны вайсковай круг, але Церскі і Данскі ўрады апратэставалі такое рашэнне^[1].

У выдадзенай Урадам Дэкларацыі — «Канстытуцыі Поўдня Расіі» — генерал А. І. Дзянікін быў абвешчаны кіраўніком новай улады. Так як ваеннае становішча на працягу сакавіку 1920 года працягвала нястрымна пагаршацца, а Урад так фактычна і не пачаў да выканання сваіх абавязкаў, 30 сакавіка 1920 года генерал А. І. Дзянікін, знаходзячыся ў Феадосіі, абвясціў аб яго скасаванні^[1].