Васіль Жуковіч: розьніца паміж вэрсіямі

Зьмест выдалены Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 13:28, 8 сакавіка 2016

Васіль Жуковіч (нарадзіўся 21 верасьня 1939 году) — беларускі паэт, празаік, эсэіст, перакладчык.

Біяграфія

Васіль Аляксеевіч Жуковіч нарадзіўся 21 верасня 1939 г. на хутары Забалацьце непадалёку ад вёскі Дзьмітравічы (Камянеччына). Год уступлення ў пісьменніцкую суполку – 1977-ы. Намеснік старшыні таварыства “Беларусь – Украіна”. Скончыў педагагічны інстытут у Берасці. Працаваў у будаўнічым трэсце №8 Берасця, на абласным тэлебачанні, у рэдакцыях газетаў “Заря над Бугом”, “Знамя юности” і часопіса “Полымя”, у выдавецтвах “Мастацкая літаратура” і “Юнацтва”, у “Рэспубліканскім цэнтры эстэтычнага выхавання дзяцей”. З 2002 г. – на творчай працы.

Бібліяграфія

Васіль Жуковіч — аўтар шматлікіх літаратурна-мастацкіх выданняў, сярод якіх зборнікі вершаў “Паклон” (1974), “Мелодыя святла” (1976), “Цана цішыні” (1985), “Разняволенне” (1990), “У храме хараства і смутку” (2003), “Кахання радасці й пакуты” (2004), “Не завіце радзіму малой” (2009), “Няўжо?..” (2011), “Золата лістападу” (2012), зборнік сатыры і гумару “Цудадзейны вітамін” (2011), кніга прозы “Арабінавая ноч” (2015). На рахунку творцы і шэраг кніжак для дзяцей: аповесць “Як адна вясна…” (1980), зборнікі вершаў “Гуканне вясны” (1992), Цудоўная краіна” (1997), “Свет – дзівосны” (2000), “Пра што гаманілі рамонкі” (2012), “Хто хацеў бы пакатацца?”(2014) ды іншыя. Выходзілі і кніжкі выбраных перакладаў: “Алішэр Наваі, лірыка” (1992), “Мой Міцкевіч” (2004), “Энергія запаветаў” -- з паэзіі Тараса Шаўчэнкі, Івана Франка, Лэсі Украінкі. Сярод зборнікаў песняў найбольш прыкметныя – “Дарога ля жыта” (1997), музыка беларускіх кампазітараў, “Спяваем разам” (2008), “Дарогамі вайны і перамогі” (2010), музыка Алены Атрашкевіч.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Няма крыніц}}
-АБНОЎЛЕНЫЯ ЗЬВЕСТКІ
+{{Артаграфія}}
+Васіль ( )  паэт, празаік, эсэіст, перакладчык.
+Біяграфія
-Жуковіч Васіль (Vasil Zhukovich) – паэт, празаік, эсэіст, перакладчык.
+Працаваў у будаўнічым трэсце №8 Берасця, на абласным тэлебачанні, у рэдакцыях газетаў “Заря над Бугом”, “Знамя юности” і часопіса “Полымя”, у выдавецтвах “Мастацкая літаратура” і “Юнацтва”, у “Рэспубліканскім цэнтры эстэтычнага выхавання дзяцей”.
+Бібліяграфія
+Васіль Жуковіч  аўтар шматлікіх літаратурна-мастацкіх выданняў, сярод якіх зборнікі вершаў “Паклон” (1974), “Мелодыя святла” (1976), “Цана цішыні” (1985), “Разняволенне” (1990), “У храме хараства і смутку” (2003), “Кахання радасці й пакуты” (2004), “Не завіце радзіму малой” (2009), “Няўжо?..” (2011), “Золата лістападу” (2012), зборнік сатыры і гумару “Цудадзейны вітамін” (2011), кніга прозы “Арабінавая ноч” (2015). На рахунку творцы і шэраг кніжак для дзяцей:  аповесць “Як адна вясна…” (1980), зборнікі вершаў “Гуканне вясны” (1992), Цудоўная краіна” (1997), “Свет – дзівосны” (2000), “Пра што гаманілі рамонкі” (2012), “Хто хацеў бы пакатацца?”(2014) ды іншыя. Выходзілі і кніжкі выбраных перакладаў:  “Алішэр Наваі, лірыка” (1992), “Мой Міцкевіч” (2004), “Энергія запаветаў” -- з паэзіі Тараса Шаўчэнкі, Івана Франка, Лэсі Украінкі. Сярод зборнікаў песняў найбольш прыкметныя – “Дарога ля жыта” (1997), музыка беларускіх кампазітараў, “Спяваем разам” (2008), “Дарогамі вайны і перамогі” (2010), музыка Алены Атрашкевіч.
+{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жуковіч, Васіль}}
-Біяграфія
+[[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]
-Васіль Аляксеевіч Жуковіч нарадзіўся 21 верасня 1939 г. на хутары Забалацце непадалёку ад вёскі Дзмітравічы (Камянеччына). Год уступлення ў пісьменніцкую суполку – 1977-ы. Намеснік старшыні таварыства “Беларусь – Украіна”.
-Скончыў педагагічны інстытут у Берасці.
-Працаваў у будаўнічым трэсце №8 Берасця, на абласным тэлебачанні, у рэдакцыях газетаў “Заря над Бугом”, “Знамя юности” і часопіса “Полымя”, у выдавецтвах “Мастацкая літаратура” і “Юнацтва”, у “Рэспубліканскім цэнтры эстэтычнага выхавання дзяцей”.
-З 2002 г. – на творчай працы.
-Бібліяграфія
-Васіль Жуковіч -- аўтар шматлікіх літаратурна-мастацкіх выданняў, сярод якіх зборнікі вершаў “Паклон” (1974), “Мелодыя святла” (1976), “Цана цішыні” (1985), “Разняволенне” (1990), “У храме хараства і смутку” (2003), “Кахання радасці й пакуты” (2004), “Не завіце радзіму малой” (2009), “Няўжо?..” (2011), “Золата лістападу” (2012), зборнік сатыры і гумару “Цудадзейны вітамін” (2011), кніга прозы “Арабінавая ноч” (2015). На рахунку творцы і шэраг кніжак для дзяцей:  аповесць “Як адна вясна…” (1980), зборнікі вершаў “Гуканне вясны” (1992), Цудоўная краіна” (1997), “Свет – дзівосны” (2000), “Пра што гаманілі рамонкі” (2012), “Хто хацеў бы пакатацца?”(2014) ды іншыя. Выходзілі і кніжкі выбраных перакладаў:  “Алішэр Наваі, лірыка” (1992), “Мой Міцкевіч” (2004), “Энергія запаветаў” -- з паэзіі Тараса Шаўчэнкі, Івана Франка, Лэсі Украінкі. Сярод зборнікаў песняў найбольш прыкметныя – “Дарога ля жыта” (1997), музыка беларускіх кампазітараў, “Спяваем разам” (2008), “Дарогамі вайны і перамогі” (2010), музыка Алены Атрашкевіч.