Аляксандар Баршчэўскі
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Баршчэўскі.
Алякса́ндар Баршчэ́ўскі (псэўданім Але́сь Ба́рскі, 2 лістапада 1930, вёска Бандары, Беластоцкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка — 28 сакавіка 2022) — беларускі паэт і літаратуразнавец. Доктар філялягічных навук.
Аляксандар Баршчэўскі | |
Алесь Барскі | |
Дата нараджэньня | 2 лістапада 1930 |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 28 сакавіка 2022 (91 год) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Грамадзянства | Польшча (1930—1939), СССР (1939—1941), Польшча (1944—2022) |
Месца вучобы | |
Занятак | літаратуразнаўца, паэт, філёляг, прафэсар унівэрсытэту, літаратар |
Навуковая сфэра | бэлетрыстыка[1], паэзія[1] і літаратуразнаўства[1] |
Месца працы | |
Сябра ў | Беларускае літаратурнае аб’яднаньне «Белавежа», Беларускае грамадзка-культурнае таварыства і Саюз польскіх пісьменьнікаў[d] |
Узнагароды |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьНарадзіўся 2 лістапада 1930 году ў вёска Бандары Беластоцкага ваяводзтва Польскай Рэспублікі. У 1955 годзе скончыў Лод��кі ўнівэрсытэт. 3 1956 году — выкладчык Варшаўскага ўнівэрсытэту на катэдры беларускай філялёгіі Варшаўскага ўнівэрсытэту, з 1975 году — загадчык гэтай катэдры. У 1966-м абараніў у Варшаўскім унівэрсытэце кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Творчасьць Якуба Коласа 1906—1930 гадоў». У 1993 годзе атрымаў званьне ганаровага доктара БДУ ў Менску.
Творчасьць
рэдагавацьЯк паэт дэбютаваў у зборніку «Рунь» (Беласток, 1959). Аўтар паэтычных зборнікаў «Белавескія матывы» (Беласток, 1962), «Жнівень слоў» (Беласток, 1967), «Мой бераг» (Менск, 1975), «Блізкасьць далёкага» (Беласток, 1983), «Лірычны пульс» (Менск, 1987).
Аўтар унівэрсытэцкіх падручнікаў, шматлікіх іншых артыкулаў, што выдаваліся ў Беластоку і Менску, цыклу артыкулаў «Беларуская літаратура і беларускі фальклёр» (1965—1988), унівэрсытэцкіх падручнікаў «Гісторыя беларускай літаратуры — фальклёр» (1976), «Гісторыя беларускай літаратуры — пісьменнасьць Кіеўскай Русі і Вялікага Княства Літоўскага» (1981) і інш. Пераклаў на польскую мову зборнік казак Меншчыны, Гарадзеншчыны і Магілёўшчыны «Невычэрпны збан» (1976).
Чалец Зьвязу польскіх пісьменьнікаў з 1962 году. Узначальваў Беларускае літаратурнае аб’яднаньне «Белавежа» пры Галоўным праўленьні Беларускага грамадзка-культурнага таварыства ў Польшчы.
Узнагароды
рэдагаваць- Мэдаль Францішка Скарыны (1991)[2]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь № 821-XII «О награждении А.Борщевского, Дж. Дингли и В.Жидлицкого медалью Франциска Скорины»(недаступная спасылка) (Ведомости Верховного Совета Белорусской ССР, 1991 год, № 19, ст. 287)
Літаратура
рэдагаваць- Яўген Адамовіч. Вучоны, паэт, грамадзянін (Штрыхі да творчага партрэта Аляксандра Баршчэўскага — Алеся Барскага) // пад рэдакцыяй Анатоля Сабалеўскага Культура беларускага замежжа : Кніга 1. — Менск: Навука і тэхніка, 1993. — С. 45—69. — ISBN 5-343-01337-6.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць