Ке́зікі[1] — вёска ў Беларусі, на беразе возера Снудаў. Уваходзяць у склад Плюскага сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці.

Кезікі
лац. Kieziki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Плюскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°43′24″ пн. ш. 27°3′11″ у. д. / 55.72333° пн. ш. 27.05306° у. д. / 55.72333; 27.05306Каардынаты: 55°43′24″ пн. ш. 27°3′11″ у. д. / 55.72333° пн. ш. 27.05306° у. д. / 55.72333; 27.05306
Кезікі на мапе Беларусі ±
Кезікі
Кезікі
Кезікі
Кезікі
Кезікі
Кезікі

Гізэка або Гезка (Giesecke, Giseke, Geske) — імя германскага паходжаньня, вытворнае ад імя Гіза або Кіза (Giese, Kiese)[2][3]. Іменная аснова -гез- (-гіз-, -кез-) (імёны ліцьвінаў Гізель, Гіжбэрт, Гесмонт; германскія імёны Giesel, Gisbert, Gismondus) паходзіць ад гоцкага gais 'суліца, кап’ё'[4], германскага gaizá 'завостраны кій'[5]. Адпаведнасьць літоўскіх імёнаў на -ейка (-іка) германскім імёнам з суфіксам -к- (Вілейка — Wilico, Мінейка — Minnico, Радзейка — Radecke < Radacho і г. д.) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[6].

На 1906 год існавала вёска Кезекі ў Віцебскім павеце Віцебскай губэрні[7].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 9 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 143.
  3. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 32.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
  6. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161—162, 167.
  7. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 32.