Глеб Юр’евіч

Як трэці сын Юрыя Яраславіча, пасьля яго сьмерці атрымаў ва ўдзел Дубровіцкае княства, стаўшы родапачынальнікам дубровіцкай галіны Ізяславічаў. У 1168 годзе на заклік кіеўскага князя Расьціслава Мсьціславіча Глеб прыбыў у Кіеў і разам з старэйшымі братамі Іванам Юр’евічам і Сьвятаполкам Юр’евічам удзельнічаў у вялікім паходзе вялікага князя Мсьціслава Ізяславіча на полаўцаў. Як дубровіцкі князь, падтрымліваў адзінства са сваімі братамі, меў цесныя стасункі з Кіеўскім княствам. Так 2 сакавіка 1183 году разам з братам Яраславам Юр’евічам і стрыечным братам гарадзенскім князем Мсьціславам Усеваладкавічам удзельнічаў у вялікім пераможным паходзе за Дняпро на полаўцаў, дзе аб’яднаныя дружыны Глеба, Яраслава, Мсьціслава й рускіх князёў разьбілі войскі хана Канчака й узялі вялікі палон. У 1187 годзе, як асабліва давераная асоба Глеб Юр’евіч быў пасланы кіеўскім князем Рурыкам Расьціславічам у Суздаль да ўладзімерскага князя Усевалада Юр’евіча па яго дачку Верхуславу, якую хацеў узяць у жонкі свайму сыну Расьціславу. У 1189 годзе Глеб ажаніўся з дачкой кіеўскага князя Расьціслава Мсьціславіча, ад якой меў сына Аляксандра.

19 красавіка 1190 году пасьля сьмерці Сьвятаполка Юр’евіча стаў тураўскім князем. У 1195 годзе памёр у Тураве, быў пахаваны ў Кіеве ў Міхайлаўскім Залат��верхім саборы.

• Аляксандар — дубровіцкі князь
• Расьціслаў — сьцяпаньскі князь