Кебләләр (рус. Тли, лат. Aphidoidea) — үлән бете, үҫемлектәрҙең һутын ҡорота торған йәшел төҫтәге ваҡ ҡына ҡанатһыҙ бөжәк; өҫғаилә бөжәктәр ярым ҡаты ҡанатлылар отрядынан (Hemiptera). Элегерәк тигеҙ ҡанатлыларға керетелгән булған (Homoptera). Кебләләрҙең 4000 төрө билдәле.

Кеблә
Кебләләр өйөрө
Кебләләр өйөрө
Фәнни классификация
Халыҡ-ара фәнни исеме

Aphidoidea

Номенклатура тибы
Aphididae Latreille, 1802

Викитөркөмдә
Систематика

Викиһаҡлағыста
рәсемдәр
ITIS  109190
NCBI  33385

Туҡланыуы

үҙгәртергә

Кебләләр аминокислоталарға бай булған һуттар менән туҡлана һәм татлыҡай бүлеп сығаралар. Бал ҡорттары уны йыя. Ул балды япраҡ балы тип йөрөтәләр.

Үрсеүе ҙәм һауа юлы менән таралышы

үҙгәртергә
 
Кебләләрҙең терек хәлдә тыуыуы
 
Кебләләрҙең стадялы үҫеше

Кебләләрҙең систематикаһы

үҙгәртергә
 
Үҫемлек һабағына һырышыусы кебләләр

Кебләләр күп төрлө таксондар тәшкил итәләр һәм ун ғәиләгә керәләр.Phylloxeroidea (филлоксерҙар аҫ ғаиләһе кебләләре айырым төркөм тәшкил итә).

Үҙенсәлектәре

үҙгәртергә

Уларҙың ҡырмыҫҡалар менән симбиоз бәйләнешеә бар. Ҡайһы бер ҡырмыҫҡалар уларҙы ҡарай, көтөүлектәрен көтә, һәм уларҙың шәкәрле һуттарын аҙыҡ булараҡ ҡуллана.

 
Oсматау кебләләрҙең төп дошманы
  • Г.Д.Зәйнуллина.Умартасылыҡ һүҙлеге. 2001 й. Өфө. 255 бит.ISBN 5-295-02 844-5
  • Мордвилко А. К. Насекомые полужесткокрылые (Insecta Hemiptera). Aphidodea. Фауна России и сопредельных стран, преимущественно по коллекциям Зоологического Музея Императорской Академии Наук. Том 1. Выпуск 1. (С 93 рисунками в тексте). Петроград. Типография Российской Академии Наук. 1914. 276 с.
  • Мордвилко А. К. Насекомые полужесткокрылые (Insecta Hemiptera). Aphidodea. Фауна России и сопредельных стран, преимущественно по коллекциям Зоологического Музея Императорской Академии Наук. Том 1. Выпуск 2. (С 55 рисунками в тексте). Петроград. Типография Российской Академии Наук. 1919. 276 с.
  • Heie, O. E. 1980. The Aphidoidea (Hemiptera) of Fennoscandia and Denmark. 1. Fauna Entomologica Scandinavica, 9.
  • Heie, O. E. 1987. Palaeontology and phylogeny. Aphids: Their biology, natural enemies, and control, vol 2A. Eds. A. K. Minks and P. Harrewijn. Elsevier, Amsterdam.
  • Heie, O. E. 1994. Why are there so few aphid species in the temperte areas of the southern hemisphere? European Journal of Entomology 91:127-133.
  • Heie, O. E. 1994. Aphid ecology in the past and a new view on the evolution of Macrosiphini. In Individuals, Population and Patterns in Ecology. Eds. S. R. Leather et al. Intercept, Andover. pp. 409–418.
  • Minks, A. K. and P. Harrewijn, eds. 1987. Aphids: Their biology, natural enemies and control. Elsevier, Amsterdam.
  • Moran, N. A. 1992. The evolution of aphid life cycles. Annual Review of Ecology and Systematics 37:321-348.
  • von Dohlen, C. D. and N. A. Moran. 1995. Molecular phylogeny of the Homoptera: a paraphyletic taxon. Journal of Molecular Evolution. 41:211-223.

Шулай уҡ ҡарағыҙ

үҙгәртергә

Һылтанмалар

үҙгәртергә
 
Викиһүҙлек логотипы
Викиһүҙлектә «тля» мәҡәләһе бар


{{|zh}}