Rellación sexual

Rellación sexual
comportamiento sexual humano (es) , mecanismo de movimiento alternativo (es) y Cópula (zoología) (es)

Una rellación sexual ye'l conxuntu de comportamientos que realicen siquier dos persones coles mires de dar o recibir prestar sexual.^[1][2] Les rellaciones sexuales pueden incluyir munches práutiques como'l abrugo, el sexu oral o'l coitu.

El coitu o cópula consiste na introducción del pene na natura o'l cursu.^[3][4][5] Nel casu de pareyes heterosexuales fértiles, tamién pueden tar presentes fines reproductivos. El tiempu de duración d'un actu sexual suel ser dende 2 minutos hasta más de 40 minutos.^[6]

Davezu'l términu rellaciones sexuales utilizar pa referise al cortexu y comportamientu sexual de los seres humanos y el términu apareyamientu utilizar pa referise al restu d'animales. En bioloxía, l'apareyamientu ye'l conxuntu de tolos comportamientos cortexu sexual y cría que realicen dos individuos de distintu sexu pa procrear, y que remata cola cópula; n'oposición a la posibilidá de niciar descendencia con unu solu (autofecundación de hermafrodites, partenogénesis).^[7]

Según la cantidá de persones arreyaes nel mesmu momentu y lugar

• Dos, como nuna pareya
• Tríu o ménage à trois.
• Orxía o sexu grupal: dellos individuos tienen rellaciones sexuales coles mesmes y nel mesmu llugar.

Según el venceyu de les persones arreyaes.

• Con venceyos afeutivos más o menos desenvueltos como en munchos tipos de pareyes (matrimoniu, novialgu, amistá con derechos o grupos poliamorosos)
• Namái coles mires de dar y recibir prestar sexual (sexu ocasional o intercambiu de pareya)
• Con dineru pel mediu (trabayu sexual)

Según el xéneru de los participantes

• Ente muyeres, típica pero non llindada a les lesbianes y muyeres bisexuales
• Ente homes, típica pero non llindada a los gais y homes bisexuales
• Mistu, típica pero non llindada a les persones heterosexuales y bisexuales
• Incluyendo persones tresxéneru o intersexuales, típicu pero non llindáu a la pansexualidá

Otros tipos

• Uso compartíu de xuguetes sexuales
• BDSM
• Inclusión d'otres parafilies

Práutiques sexuales non consentir

Na nuesa cultura'l requisitu pa considerar una práutica sexual como parte d'una rellación sexual válida y non un delitu ye'l consentimientu. Asina, les práutiques sexuales pueden ser consentíes o non.

Dalgunes de les práutiques sexuales nes que falta el consentimientu d'una persona tienen nome particulares.

• Violación que se produz cuando una persona tien accesu sexual escontra otra, por aciu l'empléu de violencies físiques o psicolóxiques o por aciu l'usu de mecanismos qu'anulen el consentimientu de los ofendíos. Tamién se fala de violación cuando la víctima nun puede dar la so consentimientu, como nos casos d'incapaces mentales, minoría d'edá menores d'edá, o persones que s'atopen n'estáu d'inconsciencia, al traviés d'alcohol o otres drogues.
• Abusu sexual infantil o pederastia: ye toa conducta na qu'un menor ye utilizáu como oxetu sexual per parte d'otra persona cola que caltién una rellación de desigualdá, yá sía tocantes a la edá, el maduror o'l poder.
• Prostitución forzada, unu de los fines de la trata de persones mediada por cierto tipu de proxenetismu

Otres práutiques onde falta'l consentimientu son la necrofilia, práutica sexual ente una persona y un cadabre y la zoofilia, la práutica sexual ente una persona y un animal.

Como primer aproximamientu, pueden estremase les práutiques en coitales y non coitales. Dientro de les non coitales podemos mentar

• Abrugo: abrazos, afalagos y besos.
• Xuegos sexuales
• Masturbación mutua.
• Sexu oral empobináu escontra los xenitales (felación, cunnilingus, 69), el cursu (anilingus) o otres partes del cuerpu (Estimulación oral de los tetos)
• Sexu xenital-xenital ensin penetración: Tribadismu y Frot

El coitu o cópula (del llatín: co-iter, ‘marcha de mancomún' o ‘dir de mancomún') ye l'insertamientu y emburrie coxal del pene na natura o'l cursu. Nos seres humanos el coitu ye una de les práutiques sexuales que forma parte de la rellación sexual. Amás ye la práutica normativa de les rellaciones sexuales (vease Coitocentrismo). Los autores suelen usar la pallabra coitu pa faer referencia al vaxinal De les práutiques sexuales, ye la práutica que más riesgos tien de ser una vía de trasmisión d'infeiciones de tresmisión sexual (ITS)^{[ensin referencies]}, por ello ye'l blancu principal de los encamientos del sexu seguro.

El coitu vaxinal consiste na introducción del pene na natura. Ye la práutica sexual que, ente persones fértiles, tien más probabilidaes de resultar na fecundación y embaranzu polo que ye'l blancu de dalgunos métodos anticonceutivos.

Anque se tiende a pensar que la forma primixenia del coitu vaxinal n'humanos ye'l llamáu a tergo o ventro-dorsal —yá que ésta esiste nos otros mamíferos de manera casi escluyente—, esisten estudios que ponen en dulda esta teoría y atopen rellación ente les coacciones de tipu morfolóxicu y la preferencia pol coitu ventro-ventral nel home y nel chimpancé bonobo.^[8]

La posición sexual a tergo —esto ye, la penetración del pene na natura cuando la fema atópase de llombu al machu— suel ser llamada levrette, si la muyer ta sofitándose sobre les sos piernes y brazos, anque tamién se realiza cuando la muyer ye enfusada vaginalmente de llombu (por casu, chada sofitando'l so llombu nel home).

La forma más común de coitu n'humanos ye la ventro-ventral o frontal ^{[ensin referencies]}, coloquialmente llamada posición del misioneru, yá que popularmente atribúyese la introducción d'esta forma de coitar n'Oceanía a los misioneros.

Otra posición frecuente mientres el coitu nos seres humanos ye la posición d'Andrómaca, cola muyer sentada sobre l'home cháu. Esta pose da más posibilidá de movimientos tanto a la muyer como al home, una y bones dambos pueden usar les sos manes p'afalagar otres partes del cuerpu.

Nel coitu anal la penetración realizar nel cursu. En llinguaxe académicu tamién s'utiliza dacuando'l términu «pedicación» (del llatín pœdicatio o pœdicationis).

La mucosa anal escarez de lubricación y ye inda más bono d'agafar que la natura, polo cual, tien mayor riesgu de tresmisión de ITS, especialmente'l VIH, si nun se realiza de manera segura. Pa ello ye recomendable utilizar llubrificantes a base d'agua, que nun afecten a los preservativos.^[9]

El coitocentrismo ye l'enclín a xerarquizar la sexualidá en práutiques significatives, adultes y completes (el coitu) y práutiques baldíes, infantiles ya inmadures (les otres práutiques) al puntu de llegar a confundir rellaciones sexuales col coitu^[10] y a nun dar el nome y estatus de rellaciones sexuales les práutiques sexuales nes que nun se produció coitu o a nun considerales una vía de llogru de prestar o orgasmu.^[11]

El coitocentrismo, ye allugáu como una de les carauterístiques de la sexualidá hexemónica y normativa la cual amás tendrá de ser procreativa, xenital, monógama, nel matrimoniu, naturalizada, por amor, en casa, d'a dos, y, poques gracies, heterosexual. El restu de práutiques van ser refugaes y tachaes d'anormales, innaturales, o enfermes.^[12] Anque s'acepta que'l coitocentrismo tamién ta presente como norma en delles rellaciones homosexuales.^[13]

N'occidente, la tradición xudeocristiana tuvo venceyada nel sostenimientu del coitocentrismo. Según esta tradición, l'actu sexual ye válidu namái nel matrimoniu, y vuélvese un mediu pa espresar sentimientos íntimos, adquirir responsabilidaes y, sobremanera, reproducir a la especie. Según esta doctrina, la sexualidá non heterosexual, y fora del matrimoniu, ye inmoral. Pa los llibertarios, ye la falta de consentimientu, o un desequilibriu de poder - como'l coitu obligáu - que ye inmoral, pero pa munchos conservadores la coerción marital nun ye inmoral.^[14] Se lo contextualiza como unu de los llastres» patriarcales.^[15]

Allugar xunto a otros mandatos de la masculinidad hexemónica como ye'l falocentrismo, esto ye, l'amenorgamientu del cuerpu masculín al pene, la negación de toa otra zona sensitiva y de prestar; y la negación de la emotividá; toos estos atributos necesarios pa rellaciones harmóniques al interior de la pareya.^[16]

L'apaición del conceutu de coitocentrismo y la so crítica vien de la mano del feminismu, y les últimes meyores teunolóxiques en materia d'anticoncepción y albuerto y la reforma sexual asocedíos nel sieglu XX gracies a los que ta estendiendo la nómina de práutiques sexuales socialmente aceptaes.^[17]

Amás del Marqués de Sade, munchos otros autores (Chaucer, Bocaccio, Petronio o Rabelais) describieron esti tipu de práutiques nes sos obres. Un exemplu avera del sexu vaxinal ta nel cuentu "El diañu y l'infiernu", del llibru El Decamerón, de Giovanni Boccaccio.

Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Rellación sexual}} ~~~~

Les rellaciones sexuales siempres fueron una tema revesosa a lo llargo de la historia de toles civilizaciones^{[ensin referencies]}, especialmente na cultura xudeocristiana. Les relixones influyeron d'una forma importante nel conceutu de la sexualidá. En términos xenerales sábese que realizar l'actu sexual contribúi a la relaxación. Dientro de la cultura occidental, son illegales determinaos actos como la pederastia, el incestu, o la violación. La pederastia y la violación son delitos en casi tolos países del mundu.

Actividaes sexuales como'l adulteriu, homosexualidá, orxíes y rellaciones prematrimoniales, pueden ser refugaes o aceptaes por determinaos grupos de persones, magar son práutiques ensin sancionar en gran parte d'Occidente y otros llugares, ente qu'esiste un enclín punitivu en sociedaes teocrátiques y fundamentalistes.

En munchos países islámicos toa actividá sexual fuera del matrimoniu ye illegal. Ente esos países figuren Arabia Saudita, Paquistán,^[18] Afganistán,^[19][20] Irán,^[20] Kuwait,^[21] Maldives,^[22] Omán,^[23] Emiratos Árabes Xuníos,^[24][25] Marruecos,^[26] Sudán,^[27] Yeme^[28] Mauritania,^[29] etc.

La llingua asturiana tien bayura de términos pa facer referencia a tener rellaciones sexuales los seres humanos. Darréu dalgunos d'ellos: afutingar, axuntar, calcala (l'home), chaplar, cucar, enguedeyar, enredar, entender (cuando ye a escondíes), facer l'amor, folgar, machacar, machucar, metela (l'home) o mingar.

• Bisexualidá
• Transexualidá
• Disfunción sexual
• Heterosexualidá
• Homosexualidá
• postures sexuales
• Fetichismu sexual
• Masturbación
• Pedofilia
• Abusu sexual infantil
• Pornografía
• Preservativu
• Sexu ocasional
• Sexu seguro
• Sexualidá
• Sexualidá humana
• Selección sexual

• PHILPOTT, Anne, y otres. El placer y la prevención: cuando'l bon sexu ye un sexu más seguro Archiváu 2014-07-21 en Wayback Machine Reproductive Health Matters 2006; 14(28):23–31.
• RAMOS, Manuela. Diccionariu de cultura sexual. El ABC de la sexualidá. Perú, 2004. ISBN 9972-763-31-5 Vista previa en Google books

• Cecie Starr, Beverly McMillan (2008). Human Biology. Cengage Learning, páx. 314. ISBN 0495561819,. Consultáu'l 30 d'abril de 2013.
• «Sexual intercourse». Collins English Dictionary. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
• Kar (2005). Comprehensive Textbook of Sexual Medicine. Jaypee Brothers Publishers, páx. 107-112. ISBN 8180614050,. Consultáu'l 4 de setiembre de 2012.
• «Sexual Intercourse». health.discovery.com. Archiváu dende l'orixinal, el 22 d'agostu de 2008. Consultáu'l 12 de xineru de 2008.

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Coitu ente humanos.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Imáxenes de postures sexuales.
• Enllaces en MedlinePlus
• Estudiu sobre comportamientu sexual n'adolescentes