Prospero Alpini

Prospero Alpini
Vida
Nacimientu	Marostica (es) [1], 23 de payares de 1553[2]
Muerte	Padua[3], 23 de payares de 1616[4] (63 años)
Estudios
Estudios	Universidá de Padua
Llingües falaes	llatín[2] italianu[5]
Oficiu	botánicu, médicu, entomólogu
Emplegadores	Universidá de Padua
Abreviatura en botánica	Alpino (IPNI)

Prospero Alpini tamién conocíu como Alpino, Prosper Alpinus, Prospero Alpino y Prosper Alpin (23 de payares de 1553, Marostica ^(es)  – 23 de payares de 1616, Padua) foi un botánicu y médicu italianu.

Alpini nació en Maróstica, cerca de Vicenza, na República de Venecia. Na so mocedá sirvió nel exércitu de Milán, pero nel 1574 decidióse a estudiar Medicina en Padua. Una vegada terminaos los sos estudios en 1578, empecipió l'exerciciu del oficiu médicu en Camposampiero, un pequeñu país del territoriu de Padua. Pero la so verdadera pasión yera la botánica y, pa poder estudiar y conocer plantes exótiques, treslladóse a Exiptu en 1580 como médicu al serviciu personal de Giorgio Emo, el cónsul venecianu n'El Cairu.

Trescurrió tres años nesi país, y del cultivu de la Palma datilera, Alpini deduz el conceutu de la diferencia sexual nes plantes, qu'aína foi adoptáu como fundamentu del sistema de clasificación científica de Linneo. Afirmó que "la palma de dátiles femenina nun produz el frutu nun siendo que-y pongamos una caña masculina entemecida coles femenines, y que'l polen que producen les flores machu faiga apareyamientu cola flor femenina".

A la so vuelta a casa, moró un tiempu en Xénova como médicu d'Andrea Doria, y nel 1593 foi profesor de Botánica en Padua, onde morrió en 1617 por mor d'un fallu renal. Al quedar vacante'l so puestu, este foi ocupáu pol so fíu, Alpino Alpini. La so obra más famosa De Plantis Aegypti liber Venecia, 1592. Nel De Medicina Egyptiorum Venecia, 1591 ta contenida la primera referencia sobre la planta del café publicada n'Europa.

El xéneru Alpinia de la familia Zingiberaceae foi llamáu asina por Linneo nel so honor.

L'abreviatura Alpín emplégase pa indicar a Prospero Alpini como autoridá na descripción y clasificación científica de los vexetales. (consulta la llista de tolos xéneros y especies descritos por esti autor nel IPNI).

• De balsamo dialogus. 1591
• De Medicina Egyptiorum Venecia. 1591
• De Plantis Aegypti liber. Venedig, F. de Franceschi di Siena, Venecia. 1592
• De praesagienda via et morte aegrotantium libri septem. In quibus ars tota Hippocratica praedicendi in aegrotis varios morborum eventus, cum ex veterum medicorum dogmatis, tum ex longa accurataque observatione, nova methodo elucescit. Cum praefatione Hermanni Boerhaave. Editio altera Leidensis, cujus Textum recensuit, passim emendavit, supplevit, citata Hippocratis loca accuravit, Hieron. Dav. Gaubius… Cum capitum & rerum duplici índice. Lugduni Bat., ex officina Isaaci Severini, . 1601
• De medicina methodica 1611
• De plantis exoticis libri duo…. Venecia, Giovanni Guerigli, 1629. (Se describen en este libro 145 plantes, de las cuales una gran parte de origen cretense)
• Historiæ Ægypti Naturalis. Pars Prima. Qua continentur Rerum Ægyptiarum. [Pars secunda, sive, de Plantis Ægypti. Cum observationibus. Lugduni Bat.: apud Gerardum Potuliet, 1735

• Personalidaes de la Universidá de Padua

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Prospero Alpini.
• «Prospero Alpini», Índiz Internacional de Nomes de les Plantes (IPNI), Real Xardín Botánicu de Kew, Herbariu de la Universidá de Harvard y Herbariu nacional Australianu (eds.), http://www.ipni.org/ipni/authorsearch?id=34855-1&query_type=by_id&output_format=object_view .
• Imaxe de De plantis Aegypti liber