Pronunciación y silabación: [ ˈrej.nu ]

  Anagrama: reniu

masculín singular reinu; plural reinos

1. (Política), (Xeografía) Territoriu o estáu que ta gobernáu o tien como cabezaleru o cabezalera a un rei o una reina o otru tipu de monarca equivalente.
2. (Bioloxía) Caún de los grupos nos que se dividen y clasifiquen los seres de la natura.

• [1] principáu, ducáu, marquesáu, condáu, vizcondáu, señoríu; emiratu, sultanía/sultanatu, califatu; imperiu, patriarcáu

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «reinu».

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.