Patricia Kirkwood (24 de febreru de 1921Pendleton (en) Traducir – 25 d'avientu de 2007Ilkley) foi una actriz teatral de nacionalidá británica, qu'a lo llargo de la so carrera trabayó nel mediu dramáticu, el cabaré, les revistes, el music hall, los shows de variedaes y la pantomima. Amás foi actriz radiofónica, cinematográfica y televisiva, y foi la primer muyer en tener una serie televisiva propia na BBC.[3]

Patricia Kirkwood
Vida
Nacimientu Pendleton (en) Traducir24 de febreru de 1921[1]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda  12 abril 1927)
Muerte Ilkley25 d'avientu de 2007[2] (86 años)
Causa de la muerte Alzheimer
Estudios
Estudios Levenshulme High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés
Oficiu actriz, cantante, actriz de cine, actriz de teatruautobiógrafa
Instrumentu musical voz
IMDb nm0456815
Cambiar los datos en Wikidata

Primeros años

editar

Nacida en Ciudá de Salford, Inglaterra, los sos padres fueron William Kirkwood, un expedidor, y Norah Carr.[4][5] Estudió na Levenshulme High School de Mánchester,[3] y a los 14 años d'edá participó nun concursu de talentos en Ramsey (Isla de Man), y consiguió cantar nel show de la BBC Children's Hour.[5] Pocos meses dempués, n'abril de 1936, tomó parte d'un númberu, The Schoolgirl Songstress, nel Hippodrome en Ciudá de Salford.[3] A lo llargo de 1936 Kirkwood actuó en distintos shows de variedaes, incluyendo una pantomima, Les habichuelas máxiques, na qu'encarnaba a la Princesa Dorothy.[3] Nes Navidaes de 1937 fixo'l papel de Dandini nel Teatru Shaftesbury, na pantomima "Cinderella", trabayando con Stanley Lupino,[3][4] siguiendo nos dos años siguientes coles sos actuaciones en cabaré, variedaes y pantomimes.

Estrellalgu y Guerra

editar

En 1938 y 1939 Kirkwood actuó en dos filmes, Save a Little Sunshine y Me and My Pal, xunto al comediante escocés Dave Willis, cantando dos númberos musicales.[4] Gracies a ello consiguió'l so primer ésitu grabáu, "Hurry Home".[4][5] Sicasí, coincidiendo col entamu de la Segunda Guerra Mundial la so carrera desapegó. Kirkwood, entós de 18 años d'edá, trabayó na revista Black Velvet nel London Hippodrome, faciéndose famosa pola so interpretación del cantar de Cole Porter "My Heart Belongs to Daddy".[3] Por tou ello foi llamada "la primer estrella británica en dómina de guerra".[6] Diose la circunstancia de qu'en 1940 Kirkwood actuó en "Top of the World", nel London Palladium, mientres cayíen les bombes alemanes en Londres.[5]

En 1939 y 1940 trabayó nes cintes Come on, George! y Band Waggon (1940), siendo comparada cola actriz Betty Grable gracies al so trabayu na segunda d'elles.[5] Kirkwood siguió actuando nos años bélicos nel circuitu del West End londinense en distintes pantomimes y espectáculos. Ente otros espectáculos actuó en Lady Behave (1941), Let's Face It (1942), Goody Two Shoes (Teatru Coliseum, 1944), Aladdin (Teatru Royal, en Nottingham), amás de participar nel programa radiofónicu A Date with Pat Kirkwood.

Periodu estauxunidense

editar

En 1944 Kirkwood recibió ufiertes pa ser contratada por Metro-Goldwyn-Mayer y 20th Century Fox, supuestamente por 250.000 llibres esterlines.[4] Finalmente aceptó'l contratu de MGM, pero nun pudo viaxar a Estaos Xuníos y rodar un llargumetraxe hasta'l final de la guerra.[4] Mentanto actuó n'otra película, Flight from Folly. Trés díes depués del Día de la Victoria n'Europa, Kirkwood viaxó a Estaos Xuníos.[4]

Yá n'América, Kirkwood pasó dellos meses esperando que MGM empezara la producción d'una película. El filme nel qu'ella diba trabayar, Non Leave, Non Love, xunto a Van Johnson, riquía que l'actriz perdiera pesu, y los médicos del estudiu controláron-y el so tiroides y hipófisis y punxéron-y una dieta estricta.[4] La película foi una decepción, y la so producción pasó factura a la salú de l'actriz, que tuvo de pasar nueve meses nun sanatoriu en Nueva York por cuenta de una crisis nerviosa causada pol fracasu del estrenu.[5] Esa enfermedá costó-y perder el papel principal del musical Annie Get Your Gun.[4]

El estrés tamién afectó a la so vida privada, dixebrándose del so primer home, Jack Lister, y volviendo a Inglaterra.[7]

Resurdimientu y televisión

editar

Tres la so vuelta, Kirkwood retornó al xéneru de les revistes actuando en Starlight Roof, representada nel London Hippodrome (1947).[3] Tuvo un ciertu ésitu grabando "Make Mine Allegro"[5] y siguió trabayando en teatros del West End en pieces como Little Miss Muffet (1949)[4] y Roundabout (1949, d'Austin Melford).

Sicasí, la so carrera recuperó brenga al ser escoyida por Noël Coward pa faer el papel de Pinkie Leroy en Ace of Clubes (1950, Teatru Cambridge), obra escrita específicamente pa ella. Foi nesa dómina cuando Kirkwood casóse col so segundu home, l'armador griegu Spiro "Sparky" de Spero Gabriele, en 1952. Sicasí, él finó dos años más tarde por causa de un ataque cardiacu.[7]

A partir de 1953 Kirkwood empezó a trabayar na televisión, actuando en Our Marie (nel papel de la estrella del music hall Marie Lloyd) y participando como panelista en What's My Line (1953). En 1954 empecipióse The Pat Kirkwood Show en BBC Television.[3] Dende entós foi consiguiendo papeles televisivos de mayor entidá, participando en My Patricia (1956), Pygmalion (1956), y From Me to You (1957). En delles d'eses actuaciones tuvo acompañada del so tercer home, l'actor, dramaturgu y compositor Hubert Gregg.[7]

En 1954 Kirkwood viaxó de nuevu a Estaos Xuníos pa faer una xira de tres meses en Las Vegas actuando como artista de cabaré nel Desert Inn.[3][6][8]

A finales de la década de 1950 actuaba de nuevu nel teatru, tomando parte n'obres como Chrysanthemum (Prince of Wales y Apollo), Jack and the Beanstalk (una pantomima), Pools Paradise (de Philip Kings, 1961), Villa Sleep Four (1961), y Robin Hood (Aberdeen, una pantomima).[3][4] Tres Robin Hood, Kirkwood retiróse temporalmente col so tercer home, Hubert Gregg, camudándose a Portugal.[3]

Escándalu col Duque d'Edimburgu

editar

Mientres una actuación nel London Hippodrome en 1948, el Príncipe Felipe d'Edimburgu foi presentáu a Kirkwood nel so camarín.[9] Más tarde fueron a cenar nel restorán les Ambassadeurs en Mayfair,[9][3] y los periodistes afirmaron que dambos baillaron y almorzaron xuntos a otru día.

Na prensa diaria publicáronse rumores sobre una rellación ente'l Príncipe Felipe y Kirkwood, lo cual, según los cortesanos, enfureció a Xurde VI del Reinu Xuníu.[9] Kirkwood siempres negó la esistencia de cualquier tipu d'aventura col príncipe, y ésti afirmaba nuna carta personal que tou ello foi "mitoloxía de la prensa".[9]

Retiru

editar

Ente 1970 y 1973 Kirkwood salió del so retiru en Portugal pa volver actuar en distintos locales y xires, faciendo ente otres obres el papel de Hay Fever (1970, de Noël Coward, como Judith Bliss), Lady Frederick (1971), Babes in the Woods (1971, pantomima), A Chorus Murder (1972), Move Over Mrs. Markham (1973, nel papel del títulu). La so última pantomima foi Aladdin, representada en Newcastle upon Tyne.[3][4] Per otra parte, en 1976 foi Mrs. Gay Lustre na pieza d'Arthur Wing Pinero The Cabinet Minister.

En 1979 dixebrar de Gregg, y en 1981 casóse col xurista retiráu Peter Knight, el so últimu home. Gracies a la so situación acomodada, pudo retirase del mundu del espectáculu,[7] anque actuaría esporádicamente na década de 1980. Nos primeros años noventa decidió volver actuar, y en 1992 cantó "There's No Business Like Show Business" nel London Palladium nel espectáculu A Glamorous Night with Evelyn Laye and Friend. En 1993 actuó nel Teatru Wimbledon en Glamorous Nights of Music.

Les sos última apaición pública tuvo llugar cola obra Noel/Cole: Let's Do It, representada nel Festival de Teatru de Chichester en 1994. A finales d'esi añu participó nel programa "This is Your Life".[10]

En 1999 Kirkwood publicó la so autobiografía, The Time of My Life.

Fallecimientu

editar

A Patricia Kirkwood diagnosticóse-y una enfermedá d'Alzheimer, dolencia que yá sufriera la so madre.[9] Ella finó na Kitwood House Nursing d'Ilkley, Inglaterra,[9] el día de Navidá de 2007. Tenía 86 años d'edá.[3][9][8] Sobrevivió-y el so home, Peter Knight. Nun tuvo fíos. Los sos restos fueron encenraos, y les cenices apurríes a los sos allegaos.

Selección de la so filmografía

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar