Ordoñu II de Lleón

Ordoñu II (871 – xunu de 924, Lleón) foi rei de Llión dende'l 914 al 924.

Ordoñu II de Lleón
monarca del reinu de Lleón 914 - 924 ← García I de Llión - Fruela II d'Asturies → monarca del reinu de Galicia 910 - 924 ← Alfonso III d'Asturies - Sancho Ordóñez (es) →
Vida
Nacimientu	871
Nacionalidá	Reinu de Galicia
Muerte	Lleón, xunu de 924 (52/53 años)
Sepultura	Catedral de Lleón
Familia
Padre	Alfonso III d'Asturies
Madre	Jimena de Asturias
Casáu con	Elvira Menéndez (es) Sancha Sánchez de Pamplona (es) Aragonta González (es)
Fíos/es	Sancho Ordóñez (es) Ramiro II de León (es) Alfonso IV de León (es) [1]
Hermanos/es	Fruela II d'Asturies García I de Llión
Pueblu	dinastía Astur-lleonesa
Oficiu	soberanu
Serviciu militar
Lluchó en	Batalla de Castromoros (es)
Creencies
Relixón	catolicismu

Fíu d'Alfonsu III d'Asturies, educóuse na corte de los Banu Qasi de Zaragoza, a la muerte so pai dixebróuse'l reinu en tres, seyendo Galicia'l territoriu concedíu n'herencia a Ordoñu. Si qu'asina la muerte de so hermanu Garcia I de Llión fizo que s'entitulara d'esti reinu y axuntóu las tres particiones so la corona llionesa.

Continóu la política espansionista de so pai, chegando a tomar y saquear las ciudaes d'Évora y Mérida, obligando a pagalu un tributu por nun siguire cona guerra.

Asinamesmo, el reináu d'Ordoñu significa un intentu d'imposición sobru las fuertes tendencias independentistas del condáu de Castiella, allugáu nesa dómina ente Navarra y Llión, como midida más conocida fou la de convocar a los gobernadores castellanos a Teyares y matalos por nun dir a la batalla de San Esteban de Gormaz al llau del rei.

El so reináu vese tapecíu polas invasiones d'Almanzor qu'asolóu los reinos del norte, principalmente Llión. Por embargu, Ordoñu II representa l'escomienzu del esplendor llionés y del so reinu sobru tou na espansión pal sur que fairía la corona legionense.