Leninismu

El leninismu^[1] ye'l conxuntu d'aportaciones polítiques, económiques y filosófiques desenvueltes pol líder bolxevique Vladimir Ilich Lenin dientro del marxismu.

Leninismu
ideoloxía política
Marxismu
Web oficial

Ún de los aportes más importantes de Lenin foi na cuestión de la organización comunista. Argumentaba que la llucha económica del proletariáu namái lo llevaría a adquirir una ideoloxía sindicalista y que la concencia marxista y revolucionaria teníen de ser introducíes dende fuera. Amás, plantegaba que la clase obrera, pa llevar a cabu la so actividá revolucionaria, debería de cuntar con un destacamentu de vanguardia que dirixera la so llucha, el Partíu Comunista. Según Lenin, los oxetivos del partíu namás podríen ser algamaos al traviés d'una forma d'organización disciplinada conocida como centralismu democráticu.

El Leninismu caltién que l'imperialismu ye l'estadiu más altu del capitalismu, y que'l capitalismu namás pue ser vencíu al traviés de los medios revolucionarios (cualesquier intentu de reformar el capitalismu ta destináu al fracasu). Lenin creía na destrucción del Estáu capitalista al traviés de la revolución proletaria, y en reemplazar a esi Estáu pola dictadura del proletariáu (un sistema de democracia de los trabayadores, nel que los trabayadores tendríen el poder políticu al traviés de conseyos llamaos sóviets).

La teoría de Lenin sobro l'imperialismu tenía como oxetivu ameyorar la obra de Karl Marx esplicando un fenómenu que Marx nun predixera: el Capitalismu que se convierte nun sistema global (Marx describiera un sistema nacional). Nel centru d'esta teoría del imperialismu ta la idea de que les naciones capitalistes avanzaes tán intentando evitar la revolución forzando a que la so sobreproducción entre nos mercaos coloniales y esplotando los recursos d'estes colonies. Esto dexaba a les naciones capitalistes industrialmente avanzaes el caltener contentos a los sos trabayadores, en parte tamién al traviés de la creación d'una aristocracia obrera. Como resultáu'l capitalismu sería dirixíu por esi sector privilexáu o aristocracia obrera, representada polos partíos socialdemócrates, hasta'l puntu de que la revolución nun asocedería nes naciones más avanzaes (como Marx previera) sinón nel Estáu imperialista más feble: Rusia.

Si la revolución solo puede llevase a cabu nun país subdesendolcáu esto trai un problema seriu: esi país nun va ser capaz de desenvolver un sistema socialista (na teoría marxista'l socialismu ye l'estadiu qu'asocede al capitalismu, enantes de llegar al comunismu), porque'l capitalismu nun siguió'l so cursu completu inda nesi país, y porque los poderes estranxeros van intentar acabar cola revolución a cualesquier costu. Pa solucionar esti problema Lenin propón dos posibles soluciones:

La revolución nun país subdesendolcáu desamarra una revolución nun país capitalista desenvueltu (por casu, Lenin esperaba que la Revolución Rusa provocaría una revolución n'Alemaña). El país desenvueltu establez el Socialismu y ayuda al subdesendolcáu a faer lo mesmo.

La revolución tien llugar en numberosos países subdesendolcaos coles mesmes o nuna socesión rápida; los países subdesendolcaos xúntense nun estáu federal capaz d'amedranar a les potencies capitalistes y establecer el Socialismu. Esta yera la idea orixinal mientres la fundación de la Unión de Repúbliques Socialistes Soviétiques (URSS).

El socialismu nun puede sobrevivir namái nun país probe y subdesendolcáu. Poro, el Leninismu aboga pola revolución mundial nuna forma o otra.